همشهریآنلاین- نصیبه سجادی: زمستان و تابستان ندارد. کار هر روزش است. روز کوتاه باشد ساعت ٤ و بلند باشد ٧ -٨ شب، همراه هم به پارک میآیند. روزی ٢ و حتی ٣ بار هم میشود که به پارک بیاید تا «چیکو» هوایی بخورد و با دوستانش بازی بکند. میگوید : «اگر یک روز او را به پارک نیاورم افسرده میشود، بدخلقی میکند، گوشهای کز میکند و آن روز من دیگر روز نیست.» «چیکو» را پسرش ٨ ماه پیش خریده ٢ و نیم میلیون تومن. الان هم دانشجوست و اصلا وقت نمیکند و او باید از حیوان زبان بسته نگهداری کند.
امان از دست این بچهها
سگهای کوچک و بزرگ از نژادهای متفاوت، در دستههای ٢ و ٣ تایی در قسمتهای مختلف پارک مشغول بازی و ورجهوورجه هستند و از سروکول هم بالا میروند. سروصدایی به پا کردهاند بیا و ببین. صاحبان سگها هم در گوشهای مشغول تماشای آنها هستند و مواظبند که به همدیگر آسیبی نرسانند.
«پتی» کمی بیش از دیگران بازیگوشی میکند و صاحبش در حالی که او را توبیخ میکند، میگوید اگر اذیت کنی فردا از پارک خبری نیست. میگویم که خوب شما را مشغول کرده و هر روز به بهانه او ورزش و پیادهروی هم میکنید.
همانطور که دنبال پتی در چمنها از این سو به آن سو میرود، میگوید:«این لقمهای است که دخترم در این سن و سال برایم گرفته. اصلا مسیر زندگیام عوض شده. هیچ کاری نمیتوانم بکنم. به خاطر او از همه کارم میزنم. زبانبسته آزاری ندارد، ولی خواسته دارد. میخواهد بیرون برود. بازی کند. اینکه به بهانه این سگ پیادهروی بیایم بد نیست، ولی دیگر خسته شدهام. با اصرار دخترم خریدیمش ١۵ میلیون، مدتی همه کارهایش را میکرد. الان انگار نه انگار. منم دلم میسوزد. »
صاحب پتی میگوید که ماهی ۵٠٠ هزینه غذای اوست، البته غیر از هزینههای پزشکی. ولی اینها مسئله او نیست. او از اینکه از کار و زندگی افتاده و باید الان که به خودش برسد فکر و ذکرش باشد غذای پتی، حمامش، تفریحش و الی ماشاءالله خواستههای دیگر که تمامی ندارد، خسته شده است.
آقا نکنید این کارها را
علیرضا به نظر ٣۵ ساله میرسد. سگش از نژاد شیتزو است. ١٦سالی است سگ خانگی دارد. میگوید که اگر به عقب برگردد هیچوقت این کار را نمیکند: «کسی باید سگ نگهداری کند که خوره این کار باشد. علاقه داشته باشد. به موی سگ که روی فرش میریزد، دستشویی رفتنش، پارس کردنش حساس نباشد. خود من حساس نیستم، ولی دیگر خسته شدهام.»
علیرضا سال ها پیش که سگش را می خریده به قول خودش با علاقه این کار کرده، ولی می گوید که بعد از این همه سال فکر می کند کارهای عقبمانده بسیاری دارد که نمی تواند انجام دهد چون«آس» بدجور دست و بالش را بسته است: «نمیتوانم سفر خارج کشور بروم. داخل کشور حتما باید ویلا یا خانه اجاره کنم تا او را هم همراه خودم ببرم. پیش کسی نمیتوانم برای چند روز تنهایش بگذارم چون به شدت وابسته است. شده چند ساعت آس را پیش پدر و مادرم گذاشتهام تا به کاری برسم، اصلا لب به غذا نزده و افسرده شده است. افسرده هم بشود باید آنقدر مشاوردرمانی بشود تا به حال اولش برگردد، بنابراین ترجیح می دهم تنهایش نگذارم تا گرفتار نشوم. تازه غذایش خودش داستان دارد. ادویه برایش سم است.
سن و سال که بالا برود مصیبتها تازه شروع میشود. ویزیت یک دامپزشک معمولی از ۱۰۰ هزار تومان شروع می شود که باید ماهی ۲ بار انجام شود و اگر بدشانسی بیاورید و حیوان از حضور در کلینیک مضطرب باشد مجبورید هزینه بیشتری برای ویزیتش در خانه بپردازید که گاه به ۵۰۰- ۶۰۰ هزار تومان هم می رسد و قیمت داروهایش هم بسیار بالاست.در ۶و۷ سالگی سگ ها دیگر از سن جوانی عبور کردهاند و هزار جور درد و مرض. باید لااقل ۲ بار در ماه معاینه شود، ویتامین بگیرد. اگر عمل جراحی بخواهد هزینهاش کمرشکن است و بیخیال درمانش هم که نمیتوان شد. آقا یک نصیحت از من به شما. نکنید این کار را. سگ نیاورید خانه. ما که آوردیم پشیمانیم. حالا خود دانید.»
آمارها می گویند ...
بعد از تحریم ایران و افزایش قیمت دلار حیوانات خانگی هم از این مسئله بینصیب نماندند و قیمت برخی از آنها تا ۷ برابر رشد داشته است. بماند که به دلیل ممنوعیت ورود غذای حیوانات خانگی که شامل کالای اساسی نمی شود، واردات حیوانات و غذای آنها به تجارتی پرسود تبدیل شده است که بیشتر هم به صورت قاچاق تامین می شود. رویال کنین ۲ کیلوگرمی مینیپاپی ۹۴۰ هزار تومان و رویال کنین شیتزو پاپی یک و نیم کیلویی یک میلیون و ۵۰۰ هزار تومان در این بازار غیرقانونی عرضه می شود.
و اما نگاهی بیندازیم به قیمت سگ های خانگی در سال ۱۳۹۹ و مقایسه آن با سال ۱۴۰۰بعد از افزایش قیمت دلار. توله سگ هاسکی سال ۹۴، یک میلیون و ۲۰۰ هزار تومان بود که سال ۱۴۰۰ به مبلغ ۳ میلیون و ۳۰۰ هزار تومان خرید و فروش شده است. توله سگ پاگ ۳ میلیون تومان در سال ۹۴ قیمت خورده و همین حیوان سال ۱۴۰۰ به قیمت ۲۰ میلیون تومان فروش می رود.
هزینه خرید و نگهداری سگ در سال ۱۴۰۰در جدول آمده است: