به گزارش همشهری آنلاین و به نقل از شبکه خبری بیبیسی، این پناهگاه در ابتدا برای کارگران کارخانه بود، اما خود کارخانه مدتها پیش به متروکه تبدیل شد.
در کنار تابلویی که جزئیات «درسهای چرنوبیل» را نشان میداد، داوطلبان بیسکویتها، بستههای چای و غذاهای کنسرو شده را در اطراف تلویزیونی باقی مانده از دوران شوروی انباشته کرده بودند.
اتاقهای غار مانند که با تختهای دو طبقه فلزی سنگین پوشانده شدهاند، میتوانند حدود ۷۰۰ نفر را در خود جای دهند.
از سوی دیگر، بسیاری از ساکنان کییف باوجود پیشروی کاروان عظیمی از خودروهای زرهی، تانکها و توپخانه ارتش روسیه حاضر به ترک شهر نشدهاند.
خانمی به نام «اولسیا سیرا» میگوید که تصمیم گرفته است به جای فرار به خارج از کشور در پایتخت بماند.
او گفت: «همه میگویند، ما میتوانیم به شما کمک کنیم؛ نگران نباشید. جایی برای ماندن وجود دارد. یک ماشین است، یک قطار وجود دارد، اما ممکن است در راه هر اتفاقی برای شما بیفتد.»
سیرا ادامه داد: «شنیدهام که برخی افراد در حین رانندگی از کییف به سمت مرز مورد اصابت گلوله قرار گرفتهاند. بنابراین ما نمیتوانیم این کار را انجام دهیم. خطر بزرگی وجود دارد. من در خانهام یا در پناهگاه بمب درست در کنارم احساس امنیت میکنم؛ نه اینکه به جایی سفر کنم. حتی نمیدانم کجا میخواهم بخوابم.»