به گزارش همشهری آنلاین به نقل از رویترز این بررسی بوسیله پژوهشگران آمریکایی بر اساس معاینه‌های کامل ۱۷ نفر از افراد دچار به اصطلاح کووید درازمدت است، عارضه‌ای که در طول سه ماه پس از عفونت کووید-۱۹ بروز می‌کند و دست کم برای دو ماه به طول می‌انجامد.
این پژوهشگران می‌گویند به نظر می‌رسد اعصاب کنترل‌کننده کارکرد تنفسی، رگ‌های خونی و گوارش در برخی از این بیماران دچار کووید درازمدت آسیب می‌بیند.
تصور می‌شود تا ۳۰ درصد از افرادی دارای عفونت کروناویروس هستند، دچار کووید درازمدت می‌شوند که عارضه‌ای است با علائم متفاوت از جمله خستگی، تپش قلب، تنگی نفس، مشکلات تمرکز و توانایی شناختی، درد مزمن، ناهنجاری‌های حسی و ضعف عضلانی.
این پژوهشگران بر گروهی از بیماران دچار کووید درازمدت متمرکز شدند که علائمشان با نوعی آسیب عصبی به نام «نوروپاتی محیطی» منطبق بود. همه این افراد به جز یک نفر دچار بیماری خفیف کووید-۱۹ شده بودند و هیچکدام‌شان پیش از عفونت کرونا آسیب عصبی نداشتند.
این پژوهشگران پس از رد کردن سایر علل احتمالی علائم بیماران، مجموعه‌ای از آزمایش‌ها را انجام دادند تا معلوم شود آیا اعصاب این افراد دچار آسیب شده است یا نه. نتایج نشان داد که اکثریت این افراد نوعی آسیب عصبی به نام «نوروپاتی فیبر کوچک» دارند- یعنی آسیب وارد شده به رشته‌های عصبی کوچکی که حس‌ها را شناسایی و کارکردهای بدنی غیرارادی مانند کارکردهای دستگاه قلبی-عروقی و تنفس را تنظیم می‌کنند.
در این بررسی ۱۱ نفر از ۱۷ بیمار دارای کووید درازمدت با داروهای کورتونی یا با «ایمونوگلوبولین‌های داخل وریدی» (IVIG) که داروهای استاندارد برای بیماران دچار «آسیب رشته‌های عصبی کوچک» هستند، درمان شدند. برخی از این بیماران بهبود پیدا کردند، اما هیچکدام به طور کامل علاج نشدند.
کارشناسان می‌گویند با اینکه این یافته‌ها فقط درباره گروهی بیماران کووید درازمدت دارای این نوع آسیب عصبی است، اما ممکن است ایمنی‌درمانی (مانند داروهایی که در این بررسی به کار رفته‌اند) بتواند برای این بیماران سودمند باشد و لازم است بررسی‌های بیشتری برای آزمایش این داروها در کارآزمایی‌هایی بالینی تصادفی‌شده (که استاندارد بالاتری از لحاظ تایید اثربخشی درمان‌ها دارند) انجام شود.