همشهری آنلاین- ابوذر چهل امیرانی: داستان ورود موش‌ها به کشورمان، به واردات اجناس مختلف از کشورهای دیگر از جمله چین برمی‌گردد. بیشترین واردات هم از طریق حمل‌ونقل دریایی انجام می‌شد و بندرعباس نخستین شهری بود که موش‌های مهاجر وارد کشور شده و پس از آن به همه شهرها رفتند.
موش فاضلاب یا موش نروژی، بیشترین جانور موذی است که در مناطق پایتخت دیده می‌شود، اما برخلاف اسمی که دارند، از چین وارد کشورمان شده‌اند. مشخصات این نوع موش‌ها نخستین بار در نروژ ثبت شده و پس از مهاجرت به چین، با کالاهای مختلف به کشورمان وارد شده‌اند.
سئوالی که بسیاری از شهروندان دارند، این است که چرا گربه‌ها میلی به گرفتن موش‌ها ندارند و حتی خیلی‌ها عنوان می‌کنند که گربه‌ها از موش‌ها می‌ترسند. کارشناسان شهری علت این کار را در دسترس بودن غذا برای گربه‌ها عنوان می‌کنند و به همین دلیل زحمتی برای گرفتن موش‌ها به خود نمی‌دهند. در کنار این موضوع، برخی از موش‌ها به قدری بزرگ شده‌اند که حتی می‌توانند گربه‌ها را گاز بگیرند؛ همان موش‌های شهری که معمولاً اندازه‌های بزرگی دارند و گربه‌ها نیز به‌راحتی حریف آنها نمی‌شوند.
ناقلان بیماری‌های واگیردار
موش‌ها سالانه ۳۳میلیون تن موادغذایی را نابود می‌کنند که برای تغذیه ۱۳۰میلیون نفر کافی است. شایع‌ترین بیماری هم که ممکن است از طریق موش‌های شهری به انسان سرایت کند، نوعی تب است که از طریق بزاق این موش‌ها منتقل می‌شود. به همین دلیل کارشناسان سلامت همیشه تأکید می‌کنند که میوه‌ها و موادغذایی به خوبی شسته شود؛ چرا که ممکن است موش‌ها در زمان تعطیلی فروشگاه‌ها، از روی موادغذایی و میوه‌ها عبور کرده و هنگام جویدن، بزاق‌شان روی آنها ترشح و باعث بروز بیماری شود.
تکثیر زیاد موش‌ها
موش‌های بالغ سالانه ۵بار زاد و ولد می‌کنند و هربار می‌توانند ۱۵موش به دنیا بیاورند. جالب اینجاست که موش‌ها ۳ماه بعد از تولد بالغ می‌شوند و هر موش می تواند این حجم بچه به دنیا بیاورد. این جانوران برای زندگی به ۳عامل؛ آب، غذا و پناهگاه نیاز دارند که متأسفانه برخی از شهروندان با تخلیه پسماندهای خود در جوی‌های آب یا معابر، سبب ازدیاد روزافزون موش‌ها می شوند.
نیروهای شهرداری از روش‌های مختلفی برای از بین بردن موش‌های فاضلاب استفاده می‌کنند که البته برخی از آنها منسوخ شده‌اند. انتخاب این روش‌ها بستگی به شرایط محیطی دارد. به عنوان مثال از تله‌های چسبی در مکان‌های بسته و از تله‌های کشنده در محیط‌های باز استفاده می‌شود. برای کنترل شیمیایی این جانوران هم از طعمه‌های مسموم استفاده می‌شود که انعقاد خون را مختل کرده و موش بر اثر کمبود ویتامین K از بین می‌رود. روش دیگر هم مسدود کردن منافذ، دریچه‌های فاضلاب و پر کردن لانه موش‌ها با مصالح مقاوم است.