قادر جبارزاده / کارشناس ارشد مدیریت شهری: باتوجه به مساحت شهر تهران (۷۰۰میلیون مترمربع) و شیب مناسب معابر آن، اگر در هر بارندگی ١٠ میلی‌مترباران ببارد، موقع بارندگی در نهرها و جویهای کوچه‌ها و خیابان‌ها آب زیادی جریان می‌یابد و از به هم پیوستن آب این نهرها و جویها سیلاب شهری به وجود می‌آید که موجب آبگرفتگی شده و حتی خساراتی هم به بار می‌آورد.
جهت پیشگیری از آبگرفتگی و استفاده مناسب از این آب می‌توان با حفر چاه‌های جذبی آب‌ها را به داخل سفره‌های زیرزمینی هدایت کرد تا بخشی از آب سفره‌های زیرزمینی تامین شود و از فرونشست زمین جلوگیری کند.
اگر با این روش حتی بتوانیم ۲ میلیمتر از آب حاصل از بارندگی را در هر مرحله وارد زمین کنیم در طول سال چندین میلیون متر مکعب آب وارد سفره‌های زیرزمینی شده و از فرونشست زمین پیشگیری کرده‌ایم.
این اقدام چندین مزایای دیگر دارد و علاوه بر تامین آب سفره‌های زیرزمینی و جلوگیری از تشکیل سیلاب و آبگرفتگی در معابر عمومی، از شدت امواج زلزله کاسته و قدرت تخریب زلزله را کاهش می‌دهیم. زیرا امواج زلزله درزمین پخش می‌شوند و وقتی به چاه می‌رسند شدت امواج کاسته می‌شود.
حتی برای وارد کردن آب مازاد رودخانه‌ها و کانال‌ها به داخل زمین، می‌توان از حفر چاه‌های جذبی استفاده کرد. این طرح نه تنها در تهران، بلکه در همه مناطق کشور قابل اجراست.