به گزارش همشهری آنلاین و به نقل از خبرگزاری رویترز، ارتش کره‌جنوبی اعلام کرد که یک موشک بالستیک احتمالی بلافاصله پس از شلیک آزمایشی آن از فرودگاه بین‌المللی در نزدیکی پیونگ یانگ در صبح چهارشنبه در هوا منفجر شد. کره‌شمالی در مورد این گزارش ها اظهار نظر نکرده و علناً آن را تایید نکرده است.
این حادثه آشکار یک شکست ناخواسته خواهد بود و به طور بالقوه برای هر کسی در مسیر سقوط موشک خطرناک است، اما تحلیلگران می‌گویند مهندسان موشک اغلب می‌توانند از شکست‌ها به همان اندازه موفقیت بیاموزند و این آزمایش بیشتر بر پیشرفت کره‌شمالی در بحبوحه تلاش‌هایی از سوی جامعه بین‌المللی برای جلوگیری از توسعه موشک‌های بالستیک و تسلیحات هسته‌ای این کشور تاکید می‌کند.
آنکیت پاندا، یکی از اعضای ارشد بنیاد کارنگی برای صلح بین‌المللی مستقر در ایالات متحده، می‌گوید: «شکست پرتاب موشک به این معنی نیست که آنها از آزمایش درس نمی‌گیرند. شکست‌ها می‌توانند داده‌های مفیدی برای بهبود قابلیت‌های آنها باشند.»
مقامات ایالات متحده و کره‌جنوبی گفته‌اند که کره‌شمالی ممکن است در حال آماده شدن برای انجام اولین آزمایش موشک بالستیک قاره پیما (ICBM) خود در مقیاس کامل از سال ۲۰۱۷ باشد. با ساخت آنچه که تحلیلگران معتقدند یک مرکز پشتیبانی موشک بالستیک در فرودگاه است، این سایت امکان دارد مرکز هر آزمایش تجدید شده‌ای باشد.
ملیسا هانهام، محقق مرکز امنیت و همکاری بین‌المللی دانشگاه استنفورد (CISAC) در کالیفرنیا گفت: «از نظر تاریخی، برنامه موشکی کره‌شمالی در مقایسه با بسیاری از کشورهای دیگر که چنین تسلیحاتی ساخته‌اند، نرخ بسیار پایینی از شکست‌های شناخته‌شده را داشته است.»
در یکی از رویدادهای قابل‌توجه در میان انبوه آزمایش‌های تسلیحاتی جدید کره‌شمالی در سال ۲۰۱۷، یک فروند موشک بالستیک میان‌برد هواسونگ-۱۲ پس از پرتاب، شکست خورد و در یک منطقه پرجمعیت سقوط کرد.
هانهام گفت: «صادقانه بگویم، من متعجب هستم که دیگر شکستی وجود ندارد.»
برخی از تحلیلگران به آن به عنوان مدرکی اشاره کرده‌اند که نشان می‌دهد کره‌شمالی، حداقل در ابتدا، به شدت به فناوری شرکایی مانند روسیه متکی بوده است.
بیشتر بخوانید:
مارکوس شیلر، کارشناس موشکی مقیم اروپا که در مورد کمک‌های خارجی به کره‌شمالی تحقیق کرده است در این باره می‌گوید: «هیچ توسعه بی‌عیب و نقصی وجود ندارد و اگر به نظر می‌رسد وجود داشته باشد، همیشه مشخص می‌شود که کارهای مربوط به توسعه، پیش‌تر در جاهای دیگر انجام شده است. بنابراین، از این منظر، پرتاب ناموفق ممکن است به یک توسعه واقعی بومی منجر شود.»