به گزارش همشهری‌آنلاین به نقل از ایسنا، ایمان صفا – بازیگر سینما و تلویزیون – در ماه‌های اخیر در دو رئالیتی شو «جوکر» و «شبهای مافیا» شرکت کرده است. «شبهای مافیا» با حضور او و افرادی چون علیرضا خمسه، علی اوسیوند، وحید آقاپور، علی اوجی، منوچهر هادی و… و به کارگردانی سعید ابوطالب، این روزها در شبکه نمایش خانگی در حال پخش است.
ایمان صفا، درباره حضور در رئالیتی شوها به ایسنا گفت: مردم عادی همیشه چهره‌ای از بازیگر یا خواننده مورد علاقه خود را می‌بینند که کارگردان می‌خواهد ببینند. یعنی همیشه بازی‌های ایمان صفا و نقش‌هایی را می‌بینند که کارگردان‌ها صلاح دانسته‌اند. پس نمی‌توان گفت آن آدم‌ها طرفدار ایمان صفا هستند بلکه طرفدار کارهای ایمان صفا هستند. در رئالیتی شوها این آپشن به مردم داده شده که با زندگی شخصی و رفتارهای بی‌پرده هنرمندان آشنا شوند.
در رئالیتی شوها بالاخره خود واقعی‌ات را نشان می‌دهی
صفا افزود: همه آدم‌ها کنجکاو هستند، وقتی طرفدار هنرمندی هستند، زندگی شخصی‌اش را هم بدانند. برای همه ما اتفاق افتاده است؛ اگر در یک مهمانی یک نفر بگوید من با فلان بازیگر رفیق هستم، همه اولین سوال‌هایی که می‌پرسند این است که خانه‌اش کجاست؟ چندساله است؟ مجرد است یا متاهل؟ زیرا همیشه زاویه‌ای از بازیگر را دیده‌اند که فیلتر شده بوده است. رئالیتی شوها و پلتفرم‌ها این فضا را فراهم کرده‌اند که مردم با خود واقعی هنرمندان و وجه سانسورنشده آن‌ها آشنا شوند. از آنجایی که مردم همیشه برای شناخت هنرمندان کنجکاوند رئالیتی شوها پربیننده می‌شوند و از آنجایی که در رئالیتی شوها هیچ کات و بازی وجود ندارد، شما بالاخره شخصیت واقعی‌ات را نشان خواهی داد.
دوربین‌ها را فراموش می‌کنی اما…
این بازیگر با بیان اینکه شرکت در رئالیتی شوها برای همه هنرمندان ریسک بسیار بزرگی است، عنوان کرد: خدا را شکر در همه ما ویژگی به اسم اعتماد به نفس کاذب نهادینه شده و همه فکر می‌کنیم در زندگی شخصی‌مان فوق‌العاده هستیم. به رئالیتی شو می‌آییم و آن تصویری که حتی از خودمان سراغ نداریم را می‌بینیم. در یک مقاله خواندم ما یک سبد جلویمان داریم و یک کوله پشتی پشتمان؛ همیشه خوبی‌های خودمان را در سبد می‌ریزیم و بدی‌هایمان را در کوله پشتی می‌گذاریم؛ برای همین است که مردم فقط بدی‌هایمان را می‌بینند و خودمان فقط خوبی‌هایمان را می‌بینیم. ما آنقدر اعتماد به نفس داریم که باور داریم به شدت آدم‌های روراستی هستیم و هیچ خصلت بدی نداریم پس وقتی وارد رئالیتی شو می‌شویم، جوِ فضا ما را می‌گیرد. در جمع دوستانت هستی ولی ۲۰ تا دوربین مقابلت است. ۲۰ تا دوربین را فراموش می‌کنی و آنقدر که فضا رئالیتی است تو خود واقعی‌ات می‌شوی و خیلی از مردم خود واقعی‌ات را دوست ندارند.
سابقه‌ام را به خاطر بازی خراب نمی‌کنم
صفا در پاسخ به این سوال‌ها که بازی مافیا از سوی شرکت کنندگان چقدر جدی گرفته می‌شود و آیا امکان تلقب وجود دارد؟ گفت: وقتی در فضای بازی مافیا قرار می‌گیری ناخوآگاه استرسی سراغت می‌آید که نکند هویت مرا تشخیص دهند. بهترین راه برای تشخیص مافیا دقت کردن به حرف‌های آدم‌ها و گرفتن سوتی‌ها و تناقض‌هایشان است. چند تا دوربین دور و بر ماست و اگر برای مثال چشم‌هایم را باز کنم، مردم می‌بینند، پس هیچگاه سابقه خودم را به خاطر بُرد در یک دست بازی مافیا که جایزه‌ی مادی یا معنوی هم ندارد، خراب نمی‌کنم. گاهی از این حرص می‌خوردم که برخی ممکن است در بازی خطاهایی کنند که مردم و طرفدارانشان در برابرشان گارد بگیرند.
درک کنیم مافیا یک بازی است
این بازیگر در واکنش به اظهارات برخی منتقدان از مسابقه «شبهای مافیا» که این برنامه می‌تواند سبب عادی جلوه دادن دروغ گویی شود، گفت: اول باید درک کنیم که این یک بازی است. شما می‌توانید یک نفر را به من معرفی کنید که در زندگی‌اش دروغ نگفته باشد؟ البته خود من حتی با دروغ مصلحتی هم مشکل دارم اما کسی هست که ادعا کند در زندگی‌اش اصلا دروغ نگفته باشد؟ ما یاد گرفتیم هر چیزی را که دوست نداریم یک اَنگ به آن می‌بندیم. بنابراین چون این برنامه یا بازی را دوست نداریم دنبال ایراد، می‌گردیم.
بازی مافیا، زندگی واقعی ماست
صفا سپس با اشاره به شباهت بازی مافیا به زندگی واقعی، بیان کرد: بازی مافیا، بازی زندگی است. ما گاهی در زندگی‌مان برای پیشبرد اهدافمان دروغ می‌گوییم. من نمی‌گویم درست است اما می‌گوییم و گاهی برای پیشبرد اهدافمان در زندگی شخصی می‌رویم از یک آدم، استعلام خوب یا بد بودن آدم دیگری را می‌گیریم و اینگونه کارآگاه می‌شویم. خیلی وقت‌ها چون حس می‌کنیم که یک آدم مظلوم واقع شده، کمکش می‌کنیم و نجاتش می‌دهیم و دکتر می‌شویم. خیلی وقت‌ها برای اینکه هدفمان را پیش ببریم جلوی هر ضربه‌ای مقاومت می‌کنیم و دوباره سرپا می‌شویم و آنجا نقش جان سخت را بازی می‌کنیم.
او افزود: همه ما آدم‌ها در زندگی روزمره خود خیلی وقت‌ها مافیا بازی می‌کنیم؛ در محل کارمان، با خانواده، با زن و بچه و…. همه کاراکترهای مافیا یک روز از زندگی ما هستند. یک روز من کارآگاه بودم، یک روز رییس مافیا بودم و سه نفر دیگر را اجیر کردم که به یکی دیگر ضربه بزنیم. خیلی وقت‌ها دکتر لکتر بودم، می‌دانستم دارم آدمی را نجات می‌دهم که برای دیگران خطرناک است. خیلی وقت‌ها مافیای ساده بودم و با وجود اینکه می‌دانستم آدمی که در تیمش هستم، به شدت خبیث است ولی از ترس اینکه مورد ضربه او قرار نگیرم حاضر شدم ارزش‌هایم را کنار بگذارم و آدمش بشوم. خیلی وقت‌ها هم جوکر بودیم؛ مثلا همسایمان رفته خواستگاری و خانواده دختر آمده‌اند تحقیق و ما می‌دانیم آن پسر لات و لاابالی است اما هیچ نمی‌گوییم و برای اینکه فکر می‌کنیم بالاخره این‌ها سروسامان می‌گیرند، جوکر می‌شویم و استعلام اشتباه می‌دهیم و یا هیچی نمی‌گوییم و نقش شهروند ساده را بازی می‌کنیم. بنابراین، ما هر روز یکی از نقش‌های مافیا را بازی می‌کنیم.
صفا در پایان درباره برنامه «جوکر» و اینکه شوخی‌هایی که در این برنامه می‌شود چند درصد بداهه و چقدر از پیش تعیین شده است؟ گفت: خیلی از بچه‌ها با نویسنده‌ها تمرین می‌کردند. نویسنده‌ها یک کد و یک خط به بچه‌ها می‌دادند و بچه‌ها آن خط را گسترش و پرورش می‌دانند. بیش از ۵۰ درصد بچه‌ها این کار را می‌کردند. اما من چون سر سریال «نیسان آبی» بودم، وقت نمی‌شد سر تمرین بروم و همه شوخی‌هایم بداهه و در لحظه برای خودم بود.
ایمان صفا در سریال‌های تلویزیونی همچون سه فصل «عملیات ۱۲۵»، «خداحافظ بچه»، «هم بازی»، «خوب بد زشت» و «خود خواسته»، ایفای نقش کرده است. او همچنین در سریال نمایش خانگی «نیسان آبی»، ساخته منوچهر هادی، بازی کرده است.