به گزارش همشهریآنلاین به نقل از فارس، نخست وزیر پاکستان برکنار شد. اهمیت موضوع اینجاست که ایران قریب به ۱۰۰۰ کیلومتر مرز مشترک با این کشور ۲۲۰ میلیونی دارد و از قضا پاکستان تنها کشور اسلامی در میان ۹ دولت دارنده تسلیحات اتمی در جهان است.
صبح شنبه ساعت ۱۰:۳۰ دقیقه بود که پارلمان این کشور برای رای عدم اعتماد به عمران خان تشکیل جلسه داد. این جلسه به دلیل وقفه و کشمکشهای متعدد بیش از ۱۴ ساعت به طول انجامید امّا در نهایت ساعت ۲۳:۵۸ (به وقت اسلام آباد) رایگیری آغاز شد.
در نهایت بامداد یکشنبه، ۱۷۴ نماینده از ۳۴۲ عضو پارلمان رای به عزل خان دادند.
در تاریخ پاکستان از زمان استقلال از هند (۱۳۲۶)، هیچکدام از نخست وزیران قادر به تکمیل دوران ۵ ساله خود نشدند. خان نیز پس از سه سال و ۸ ماه از دفتر نخست وزیری خارج شد.
کوتاه درباره عمران خان
عمران خان تلاش میکرد که سیاستی مستقل از قدرتهای جهانی مخصوصا آمریکا اتخاذ کند. کشته شدن ۷۰ هزار پاکستانی در جریان اشغال ۲۰ ساله افغانستان از سوی آمریکا در این نگرش بی تاثیر نبود.
عمران خان یک مهره عادی در سپهر سیاسی پاکستان نبود. او در سیاست داخلی منافع شخصی افراد صاحب قدرت را به چالش کشید.
عمران خان سیستم دو حزبی که برای چندین دهه بر پاکستان مسلط بود را کنار زد و با شعار مبارزه با فساد در انتخابات پاکستان پیروز شد.
مضاف بر این، عمران خان یک سیاست خارجی نوین و مستقل را بنیان نهاد.
خان برخلاف اسلاف خود، نفوذ سعودی در پاکستان را کاهش داد و روابط با کشورهای بزرگ جهان اسلام نظیر ایران و مالزی را در دستور کار خود قرار داد و روابط با قدرتهای شرقی نظیر چین را گسترش داد.
در همین راستا بود که دولت عمران خان با درخواست واشنگتن مبنی بر استقرار ارتش آمریکا در پاکستان پس از خروج ناتو از افغانستان مخالفت کرد. «خان» تیر ۱۴۰۰ در جریان خروج آمریکا از افغانستان گفت: «اسلام آباد قطعا به C.I.A اجازه نخواهد داد که از خاک این کشور برای عملیات ضدتروریستی پس از خروج از افغانستان استفاده کند.»
بحران از کجا شروع شد؟
سیاست مستقل عمران خان چندان به مذاق آمریکا خوش نیامد. آمریکا طی ۷۵ سال گذشته همواره به چشم دست نشانده به اسلام آباد نگاه کرده بود. آیزنهاور، جانسون، نیکسون،کلینتون و بوش پسر تنها روسای جمهور تاریخ آمریکا هستند که به پاکستان سفر کردند.
نکته این است که این ۵ رئیس جمهور همگی در دورانی عازم پاکستان شدند که ژنرالهای ارتش بر این کشور حاکم بودند نه دولت غیر نظامی نظیر ذولفقار علی بوتو و عمران خان.
امّا اصل بحران از روزی آغاز شد که دولت خان در جنگ روسیه - اوکراین اعلام بیطرفی کرد. اسلام آباد در کنار کشورهایی نظیر چین، ایران و هند (متحد راهبردی آمریکا) موضع ممتنع در قبال جنگ اوکراین پیش گرفت و خواهان پایان درگیریها شد.
به نقل از دویچه وله (DW)، خان در واکنش به نامه مداخله جویانه سفرای غربی که خواستار محکومیت مسکو از سوی پاکستان بودند، اعلام کرد: «در مورد ما چه فکر میکنید؟ آیا ما برده شما هستیم که هرچه خواستید انجام بدهیم؟»
نخست وزیر پاکستان ضمن «اعلام بی طرفی» و «لزوم پایان درگیری در اوکراین» گفت: «ما دوست روسیه هستیم و همچنین دوست امریکا هستیم؛ ما دوست چین و اروپا هستیم [و] در هیچ بلوکی قرار نمیگیریم.»
دیدار با پوتین و بازید از مسکو نیز مزید بر علّت شد و خشم آمریکاییها نسبت به خان را تشدید کرد. سخنگوی وزارت خارجه روسیه ۱۶ فروردین در همین راستا گفت که آمریکا به دلیل سفر عمران خان به روسیه درصدد مجازات و برکناری وی از قدرت است.
به نقل از آناتولی، عمران گفت که مقامات آمریکا مدعی هستند بازدید از روسیه تصمیم شخصی بوده در حالیکه این تصمیم پس از رایزنی با وزارت امور خارجه، ارتش و نهادهای ارشد اتخاذ شد.
روز ۱۳ فروردین بود که عمران خان پشت پرده بحران پاکستان را فاش کرد. ماجرا از یک نامه تهدیدآمیز شروع شد. «دونالد لو» مسئول میز آسیای جنوبی و مرکزی وزارت خارجه آمریکا روز ۱۷ اسفند ۱۴۰۰ به نمایندگی از شخص بایدن این نامه را تحویل سفیر پاکستان داد.
خلاصه تهدید بدین شرح بود: اگر عمران خان برکنار شد، پاکستان را میبخشیم وگرنه منتظر عواقب آن باشید!
اشاره این تهدید به طرح استیضاح عمران خان از سوی پارلمان بود که سرانجام دیشب منجر به حذف عمران خان از نخست وزیری شد.