به گزارش همشهری آنلاین، غلامرضا صادقیان در روزنامه جوان نوشت: رئیس‌جمهور اعلام کرد: «دستگاه‌های نظارتی پشت پرده گرانی‌های اخیر را بررسی و دلایل آن را شناسایی کنند.» پیش از بسط آنچه لازم است به آقای رئیس‌جمهور بگویم، فی الجمله می‌گویم: «آقای رئیسی! گرانی‌ها پشت‌پرده ندارد، هرچه هست آن را در مدیریت همکاران‌تان در دولت جست‌وجو کنید».
پیداتر و پنهان‌تر از این نمی‌توان توصیه‌ای برای یافتن دلایل گرانی داشت. چنانکه این توصیه را به همه دولت‌ها کرده‌ایم. پشت‌پرده یعنی چه؟! معلوم است که هر چیزی یک پشت‌پرده‌ای هم دارد، اما اگر گرانی‌ها علتش «پشت‌پرده» است یعنی این پشت‌پرده است که دارد مدیریت می‌کند نه دولت‌ها.
دولت سیزدهم مثل بقیه دولت‌ها با مردم «عهد» بست و «مسئولیت» پذیرفت و «قول» داد و «انتظار» ایجاد کرد. تا اینجا طبیعی بود. بعد از این مقداری انتظارها بیش از اندازه شد، زیرا همگان دیدند که هماهنگی قوا و نهادها در اوج قرار گرفته است و این، انتظارها را چند برابر کرد.
بین چشم‌انتظاران توقع آن است که دولت اگر به پشت‌پرده باور دارد، پوست مافیای پشت‌پرده را غلفتی از جا بکند و روی بام رسوایی بیندازد و مرده مافیا را در برق آفتاب رها کند تا عبرت دیگران شود.
رئیس‌جمهور انقلابی باید از دستوراتش، حرارت بلند شود و حرکتش، موج بلند و فریادش، آتش به‌پا کند.
وقتی صنعت انحصاری خودروسازی دولتی فقط نظاره‌گر است و بازار یک شبه ۴۰میلیون روی ارابه مرگ می‌گذارد، آن وقت جمله سرد و بی‌روح و ناامیدکننده «پشت‌پرده گرانی‌ها را بررسی کنید»، کمر چشم‌انتظاران دولت را خم می‌کند. اینکه دولت مانع سختی برای پشت‌پرده‌ها و امیدی برای حل مشکلات و غلبه بر مافیا باشد، کف انتظار از یک دولت متعهد و مسئول است.
فقط در یک روز این خبرها را در کانال‌های خبری می‌توان خواند: «دام تولید داخل زیادتر از نیاز است، ولی مافیای گوشت اجازه ارزان‌شدن نمی‌دهد»، «مافیای خودرو مانع پیشرفت این صنعت است»، «مافیای دارو اجازه نمی‌دهد یارانه به دست بیمار برسد». حتی دیروز کسی از «مافیای دانش‌بنیان‌ها» یاد کرده بود!
بقیه انواع مافیاها که مثل نقل‌ونبات در دهان مردم و کارشناسان است: مافیای سیب‌زمینی، مافیای گوجه، فرنگی‌جات، میوه، شکر، روغن‌نباتی، موز.
همین که ما می‌گوییم مافیای کنکور، مافیای تعلیم‌وتربیت، مافیای کتاب‌های درسی، مافیای آموزشگاه‌ها، این‌ها یعنی یک پشت‌پرده. اما این پشت‌پرده در همه جا هست و اتفاقاً وصل کامل به مدیران دولتی است.
هیچ مافیایی بدون نفوذ در بدنه دولت‌ها موفق نبوده است. در سه دهه گذشته هرگاه با مسئولی درباره این پشت پرده‌ها مصاحبه داشته‌ام، بلافاصله و بدون مقدمه گفته است «مافیا خود مدیران دولتی هستند!» مثلاً «مافیای کنکور در خود ساختمان وزارت آموزش و پرورش است» یا «مافیای خودرو در خود وزارت صنعت است».
انتظار آن است که اگر حتی پشت‌پرده‌ها برای گرانی کاذب و تضعیف دولت و حکومت فعالند، مسئولان دولتی از وظایف و تعهدات خودشان با مردم سخن بگویند. مافیا باید برای مدیر دولتی و انقلابی از پیش‌مرده فرض شود. اینکه گفته می‌شود فقط در ستاد یکی از خودروسازان ۲۰هزار نیروی مازاد از فک‌وفامیل مدیران دولتی جمع شده‌اند و خودروسازان مجبورند برای پرداخت حقوق بعضاً نجومی این‌ها خودروی مرگ را هر روز گران کنند، با «بررسی» حل شدنی نیست. این علف هرز تماشا نمی‌خواهد، از ریشه و بن کندن می‌خواهد.
دولت سیزدهم امید و انتظار ایجاد کرده است. نباید وقتش را تلف کند. به‌نظر می‌رسد به‌جز دشمنان طبیعی ملت ایران، همه پشت یاری دولت قرار گرفته‌اند. اوفوا بالعهد ان‌العهد کان مسئولا.