به گزارش همشهری‌آنلاین به نقل از فارس، به نظر شما چگونه به بیگانگان خواهیم رسید؟ تصور کنید یک روز صبح با خبرهای مهمی از خواب بیدار شوید. ما با بیگانگان تماس گرفته‌ایم، موجودات هوشمندی از فراسوی ستارگان ما را یافته‌اند و می‌خواهند با ما صحبت کنند. آن‌ها برای دیدن ما با سال نوری سفر می‌کنند. نه به خاطر پیشرفت ما، بلکه به خاطر موسیقیمان. آن‌ها به سیاره ما می‌رسند زیرا موسیقی ما آن‌ها را به سیاره آبی می‌کشاند، زبانی که شاید قابل فهم‌ترین زبان برای ارتباط با فرازمینی‌ها باشد.
در بهمن‌ماه فستیوال موسیقی سونار، با مشارکت موسسه مطالعات فضایی کاتالونیا و METI بین‌المللی، ۳۵ آهنگ ده ثانیه‌ای الکترونیک و پرهیجان را به فضا فرستاد. آن‌ها امیدوارند که آهنگ‌ها در جایی نزدیک به کوتوله سرخ GJ ۲۳۷ یا ستاره «لویتن» (Luyten) دوام بیاورند و زبان جهانی موسیقی را به آن‌ها نشان دهند. برای سالم ماندن از سفر طولانی در فضا، آن‌ها را در یک باینری (دوتایی) قرار داده‌اند تا بیگانگان هوشمند بتوانند این موسیقی‌ها را رمزگشایی کنند!
آن‌ها این ستاره را انتخاب کرده‌اند زیرا سیاره‌ای به نام ستاره «لویتن» (b Luyten) در منطقه قابل سکونت آن قرار دارد. این بدان معناست که فاصله مناسبی با ستاره‌اش برای امکان وجود حیات است! با توجه به مدت زمان سفر در فضا، این آهنگ‌ها تا سال ۲۰۳۰ به این سیاره نخواهند رسید. احتمالاً تا سال ۲۰۴۲ نیز خبری از آن‌ها نخواهیم داشت. اطلاعات دیگر در مورد ریاضیات و علوم دو برخی چیزهای شاخص که انسان‌ها کشف کرده نیز به همراه این موسیقی‌ها ارسال شده است. با این حال، این اولین باری نیست که ما سعی در برقراری ارتباط با موجودات فضایی داریم.
دانشمندان ده‌ها سال است که تلاش می‌کنند پیام‌هایی را به بیگانگان ارسال کنند. در نوامبر گذشته، دانشمندان پیامی به همان ستاره «کوتوله سرخ GJ ۲۳۷» فرستادند که امیدوار بودند با حیات بیگانه ارتباط برقرار کنند. آن‌ها از یک آنتن در نروژ اطلاعاتی را در مورد ساعت و زمان، شمارش، هندسه و سایر موارد شاخصی که کشف کرده‌ایم ارسال کردند. امید این است که موجودات هوشمندی با درک مشابهی از این ایده‌ها پیدا شوند. دانشمندان اما اعتراف می‌کنند که نتیجه آن بعید است، اما ممکن هم است در حدود ۲۵ سال آینده از بیگانگان پاسخی دریافت کنند!
قبل از آن، پیام Arecibo در سال ۱۹۷۴ ارسال شد. این یک انتقال رادیویی بود که اطلاعات مربوط به منظومه شمسی ما، اعداد ۱-۱۰، ساختار «دی‌ان‌اِی» (DNA)، تصاویر یک مرد و زن معمولی، و بخش‌هایی از مغز انسان را ارسال می‌کرد. تخمین زده می‌شود که حدود ۲۵۰۰۰ سال برای رسیدن به مقصد و شنیدن پاسخ از هر چیزی وجود داشته باشد، بنابراین برخی آن را بیشتر به عنوان یک دستاورد فناوری می‌دانند تا یک ارسال یک پیام به موجودات فرازمینی و دریافت پاسخ از آن‌ها.
حالا اما در تازه‌ترین تلاش برای ارتباط با فرازمینی‌ها، دانشمندان می‌گویند قصد دارند اطلاعاتی از قبیل موسیقی و حتی داده‌هایی در مورد خطر بحران آب و هوایی را برای آنان ارسال کنند.
این سیگنال رادیویی که با هدف جلب توجه حیات بیگانه به بحران تغییرات اقلیمی زمین طراحی شده، قرار است در ماه اکتبر به سامانه سیاره‌ای ستاره کوتوله «تراپیست-۱» ارسال شود.
این پیام توسط گروهی از دانشمندان، جامعه‌شناسان، مورخان، انسان‌شناسان و هنرمندان در سازمان آمریکایی «متی اینترنشنال» (METI International) آماده شده و طبق برنامه‌ریزی‌ها توسط ایستگاه زمینی ماهواره گون‌هیلی در کورنوال بریتانیا، در فضا پخش خواهد شد.
داگلاس واکوچ، رئیس این بنیاد می‌گوید: «هر بیگانه‌ای که پیام ما را دریافت کند از شنیدن بحران آب و هوایی زمین تعجب نخواهد کرد. آن‌ها ده‌ها سال فرصت داشته‌اند که وضعیت اسفبار ما را از دور مشاهده کنند.»
با این حال اگر فرض بگیریم که بیگانه‌ای در جهان خارج وجود دارد، آیا آن‌ها پیام زمینی‌ها را متوجه خواهند شد و فرهنگ ما را درک خواهند کرد؟
آقای واکوچ با اشاره به اینکه «چالش بزرگ ارتباطات میان ستاره‌ای، ایجاد زمینه مشترک برای فهم متقابل است» گفت: «جهت چاره‌جویی برای این موضوع، پیام ما با جدول تناوبی عناصر آغاز می‌شود. از آنجایی که عناصر شیمیایی جهانی هستند، هر موجود بیگانه‌ای که دارای دانش علمی باشد باید بتواند جدول تناوبی را تشخیص دهد. این محتوا زمینه مشترکی را برای پیام ایجاد می‌کند تا پس از آن بتوانیم برخی از چالش‌های زیست‌محیطی زمین را توصیف کنیم.»
سامانه سیاره‌ای ستاره «تراپیست-۱.۳۹ سال نوری از ما فاصله دارد بنابراین اگر کسی در آنجا پیام ما را تشخیص دهد دست‌کم تا ۷۸ سال نباید منتظر پاسخ باشیم. با این حال، این احتمال وجود دارد که حیات بیگانه از لحاظ فناوری بسیار قدیمی‌تر از ما انسان‌ها باشد چرا که جهان ۱۳.۸ میلیارد سال قدمت داردکه ما تازه‌واردهایی بیش نیستیم.
ارسال‌کنندگان پیام فضایی در سازمان متی اینترنشنال، که مختص تحقیقات با هدف ارتباط‌گیری با تمدن‌های فرازمینی است، معتقدند اگر گونه‌ای بیگانه توانسته باشد میلیون‌ها یا حتی میلیاردها سال زنده مانده باشد، پس حتما توانسته است مشکلات اقلیمی که با آن مواجه بوده حل کند. اگر آن‌ها به ما پاسخ دهند، شنیدن پیامشان می‌تواند این اطمینان را به ما بدهد که می‌توانیم مشکلات آب و هوایی خود را حل کنیم.
موسیقی ارسالی از قطعاتی مانند «زیبایی زمین» اثر ادوارد آرتمیف، پیشگام موسیقی الکترونیک در شوروی، «از مسیر کمربند سیارکی» و منتخبی از آهنگ‌های ساخته شده در جشنواره موسیقی ستیهیا در ازبکستان تشکیل شده است. این جشنواره موسیقی با هدف افزایش آگاهی درباره تغییرات اقلیمی و خشک شدن دریاچه آرال در روزهای ۶ تا ۸ مه سال جاری برگزار می‌شود.
آقای واکوچ با اذعان به اینکه تفسیر موسیقی ممکن است سخت‌ترین بخش پیام برای بیگانگان باشد، گفت: «موسیقی می‌تواند بیگانگانی که پیام‌های ما را می‌گیرند ترغیب کند که به دنبال منشاء پیام بروند و به اصطلاح دنبال این باشند که بگویند بیشتر به ما بگویید.»
این دومین پیام میان‌ستاره‌ای است که از سوی بنیاد «متی اینترنشنال» به قلب کائنات ارسال می‌شود. پیش‌تر و در سال ۲۰۱۸ میلادی همزمان با جشنواره موسیقی سونار در بارسلون اسپانیا یک پیام دیگر برای ارتباط‌گیری با موجودات فضایی فرستاده شده بود.
این در حالی است که شماری از اخترشناسان ارسال پیام برای حیات فرازمینی را خطرناک می‌دانند و گمان می‌کنند این ارتباط می‌تواند به طور بالقوه برای بشر خطرناک باشد «چرا که ما نمی‌توانیم پیش‌بینی کنیم تماس با بیگانگان چه پیامدهایی برای جامعه ما خواهد داشت».