به گزارش همشهری آنلاین به نقل از تسنیم، سرایداران و خدمتگزاران مدارس (بابای مدرسه)، مدت‌هاست که نسبت به حقوق پایین و دشواری گذران زندگی در شرایط اقتصادی فعلی گلایه دارند، آنها سال گذشته در تجمعات مختلف مقابل مجلس تلاش کردند تا صدای مشکلات را به گوش مسئولان برسانند تا شاید چاره‌ای اندیشیده شود.
به رغم وعده‌های مختلف برای افزایش حقوق باباهای مدرسه، آنها در رتبه بندی معلمان جای نداشتند و طرح‌های پیشنهادی برای ترمیم حقوق در شورای حقوق و دستمزد راه به جایی نبرد.
البته در سال ۱۴۰۰ با تصمیم مسئولان سازمان برنامه و بودجه و نمایندگان مجلس مقرر شد یک میلیون تومان به حقوق باباهای مدارس اضافه شود که با واریز حقوق فروردین سال ۱۴۰۱ این رقم قطع شده بود.
بازگشت اضافه کار از اردیبهشت
هم‌اکنون و در پی اعتراضات بسیار خدمتگزاران و سرایداران، وزارت آموزش و پرورش اعلام کرد:پرداخت اضافه کار به کارکنان مشاغل خدماتی کما فی سابق همزمان با صدور ابلاغیه تخصیص اعتبارات هزینه‌ای از اردیبهشت ماه انجام می‌شود.
آموزش و پرورش در اطلاعیه خود متذکر شده است:مشاغل خدماتی از نیروهای زحمتکش آموزش و پرورش هستند و همزمان با افزایش های حقوقی که به سایر کارکنان دولت از جمله معلمان تعلق گرفته بود و این همکاران از آن بی بهره بودند، از سال گذشته نگرانی های زیادی درباره امور معیشتی این همکاران وجود داشت، لذا به دلیل محدودیت هایی که در قانون های بالادستی از جمله قانون مدیریت خدمات کشوری وجود داشت، تصمیم گرفته شد تا از طریق پرداخت اضافه کار به مشاغل خدماتی شاغل در آموزش و پرورش بتوانیم از خدمات آنان قدردانی کرده و بخشی از شکاف های حقوقی که بین آنان و سایر کارکنان به وجود آمده بود را جبران کنیم.
در ادامه گفت‌وگویی را با دو نفر از باباهای مدرسه داشتیم که از شرایط دشوار زندگی با حقوق اندک سخن می‌گویند.
کمک از خانواده برای نظافت مدرسه
یکی از باباهای مدارس در استان تهران با اشاره به اینکه در سال ۱۴۰۱، ۵ میلیون و ۶۰۰ هزار تومان حقوق دریافت کردم البته یک میلیون کمک معیشت پرداختی سال گذشته قطع شده است.
به گفته او، از ۲۴ آذر سال ۱۴۰۰ از آقایان یوسف نوری، منادی (رئیس کمیسیون آموزش) و حاجی بابایی درخواست ملاقات داشتیم اما هنوز پاسخی نداده‌اند و شرایط کرونا را بهانه می‌گیرند.
وضعیت کار باباهای مدارس بسیار دشوار است و از خانواده‌ام برای نظافت مدرسه کمک می‌گیرم، به تنهایی نمیتوانم دو طبقه مدرسه با ۱۲ کلاس درس، سه دفتر، سه سالن، حیاط، سرویس بهداشتی دانش آموزان و معلمان را نظافت کنم؛ باید به ازای هر ۱۵۰ دانش آموز یک نیروی خدماتی باشد اما آموزش و پرورش گفته به ازای هر ۲۵۰ نفر حتی ما می‌گوییم به ازای هر ۵۰۰ دانش آموز یک سرایدار اما چرا باید برای یک مدرسه ۴ طبقه با دو هزار دانش آموز، یک خدمتگزار وجود داشته باشد؟
او می‌گوید: سرایدار باید نظافت کند، نامه رسانی و کار تاسیساتی انجام دهد و در حقیقت همه کاره مدرسه شده است اما از سال ۸۷ دستور حذف حق لباس، حق سرایداری و اضافه کار خدمتگزاران مدارس را داده‌اند.
ماهانه یکبار هم نمیتوانم میوه بخرم
سه فرزند دارم، یک فرزندم دانشجو، دیگری ۶ ساله است و دخترم به دلیل وضعیت نامناسب مالی ترک تحصیل کرده است؛ ماهانه یکبار هم نمیتوانم برای خانواده‌ام میوه بخرم؛ چند وقت قبل اداره گوشت یخی آورده بود که مدیر مدرسه با هزینه خود برای بنده دو کیلو گوشت خرید.
یکی دیگر از باباهای مدرسه می‌گوید: ۵۳ هزار نفر از سرایداران طرح مهر آفرین هنوز کد مستخدم ندارند.
باباهای مدرسه فراموش‌شدگان!
او می‌گوید: فروردین ماه، ۵ میلیون و ۱۹ هزار تومان حقوق دریافت کردم، سه فرزندم دارم و فرزند آخرم ۶ ماهه است که در تأمین هزینه‌های پوشک مانده‌ام؛ مشکل ما سرایداران تبعیض و بی عدالتی است در حالیکه همگی با معلمان سر یک سفره هستیم اما چرا باید در رتبه‌بندی معلمان، سرایداران را نادیده بگیرند؟!
روح الله نجابت؛ نماینده مجلس اعلام کرده است: در پی مطالبات صنفی خدمتگزاران مدارس و بررسی کارشناسی موضوع توسط مرکز پژوهش‌های مجلس،۱۲ نفر از نمایندگان مجلس طی نامه‌ای به اعضای شورای حقوق و دستمزد خواستار ترمیم حقوق و مزایای این قشر طبق نظر کارشناسی مرکز پژوهش‌های مجلس شدند.