داستان نابودی جنگل و زندهبهگور شدن درختان زیر حجم هولناکی از زباله، اسفبار و تلخ است: «اینجا دره قرقاولها بود، سال ۶۳ قرار بود فقط سه ماه محل دفن زبالههای رشت باشد، اما حالا شده ۳۷ سال، ۳۰ هکتار. چندتا مصوبه داشتند برای تعطیل شدن لندفیل، اما هیچکدام اجرا نشد، همه از دست مگس عاصی شدهاند، از بو عاصی شدهاند... زیر همین تپه سبز، کوه آشغاله، یه بار قرار بود اینجا سر و سامون بگیره، خاک ریزی کردند و دوباره روی همون زباله ریختند، روزی هزار تا هزار و ۵۰۰ تن! زیر این جاده هم، آشغاله. اومدن ۷۵۰ درخت بریدن که اینجا بزرگتر بشه، بعد روی همین تپه که میبینی، درخت کاشتن، مگه درخت با شیرابه زباله میتونه پا بگیره؟! همهشون سوختند.»
گزارش کامل را اینجا ببینید؛ مرگ خاموش رشت؛ اینجا همهچیز بر زباله استوار است | دره قرقاولها چگونه بزرگترین مخزن زباله گیلان شد؟
دراینباره ببینید؛ کرونای خاموش چگونه گیلان را نابود میکند؟
گزارش: امید کریمی
تصویر و تدوین: مسعود ساکی