به گزارش همشهری آنلاین، شنیدن صدای لک‌لک‌ها یک تجربه شگفت‌انگیز است. به هم خوردن منظم و ریتم‌دار منقار این پرندگان با نمایش موزون حرکت گردن آنها همراه است و نمایشی خارق‌العاده از زیبایی خالص طبیعت به اجرا می‌گذارد.
سال‌ها قبل، لک‌لک‌های مهاجر در اواسط زمستان و در مسیر کوچ به مناطق گرمسیر، مهمان مردم مهربان روستای دره تِفی شدند و به دلیل اعتمادی که بین آنها ایجاد شد تا اواسط تابستان در این منطقه اقامت کردند. مردم روستا به خوش یمنی این لک‌لک‌ها اعتقاد دارند و سعی می‌کنند حق میزبانی آنها را به‌جا بیاورند. همین رفتار خوب، این روستای دنج را به اقامتگاه فصلی و ثابت لک‌لک‌ها تبدیل کرده است.
روستای دره تفی در کنار دریاچه زریوار (یا زریبار) قرار گرفته؛ یکی از بزرگ‌ترین و پاک‌ترین دریاچه‌های آب شیرین کشور و یکی از زیباترین جاذبه‌های توریستی غرب ایران. دریاچه‌ای زیبا و مهربان که آغوش خود را برای پرندگان زیادی از جمله اردک سر حنایی، حواصیل، پرستوی دریایی و خوتکا باز کرده اما اردیبهشت و خرداد بهترین زمان سفر به این منطقه برای دیدن لک‌لک‌هاست.
نظیر، بانوی کرد ساکن این روستا که با لبخند گردشگران را بدرقه می‌کرد گفت دره تفی یعنی دره توت‌ها و این روستا به دلیل وجود درختان توت به این نام خوانده شده. او گفت که این پرندگان را حاجی لق‌لق (له‌ق له‌ق) می‌گویند زیرا با سر و صدای منقارهایشان (تق تق) و در مسیر مکه از این منطقه عبور می‌کردند. این پرندگان به دلیل گرایش شگفتشان به زندگی در نزدیکی انسان‌ها، با اهالی این روستا ارتباط برقرار کرده‌اند.
پرواز این پرندگان درشت جثه، با بال‌ها و منقار کشیده‌شان زیبایی آسمان آبی این منطقه را دوچندان می‌کند. یک جفت لک‌لکی که چندسال پیش به طبیعت زیبای این منطقه پناه آوردند تا خستگی کوچ خود را در کنند روی تیرهای برق لانه ساختند. اتفاقات خوبی که با ورود این پرندگان برای اهالی روستا افتاد آنها را تشویق کرد تا تیرهایی مخصوص لانه سازی این پرندگان ایجاد کنند.
مردم روستا با تیرهای بلند سه-چهار متری، لانه‌هایی در میان درختان بلوط و توت این منطقه ساخته‌اند تا لک‌لک‌های از راه رسیده مشکل اقامت نداشته باشند و با خیال آسوده جوجه‌های خود را آماده سفر زمستانی کنند. این کار هم چهره روستا را زیباتر کرد و هم مخاطرات زندگی روی تیرهای برق را از سر پرندگان دور کرد.
جالب اینجاست که تپه‌های جنگلی با سیم خاردار محافظت شده‌اند تا آرامش شهر لک‌لک‌ها به هم نخورد. اگر ساعتی در سکوت به تماشای منظره بی‌نظیر زندگی لک‌لک‌ها بنشینید متوجه می‌شوید که هربار لک‌لکی به جفت خود ملحق می‌شود با صدای منقار و حرکت موزون گردن‌های بلندشان از یکدیگر استقبال می‌کنند.
تیرهایی که لانه لک‌لک‌ها را روی خود نگه داشته تقریبا هم ارتفاع درختان است و مردم روستا که خانه‌های پلکانی خود را به سبک روستاهای مناطق مختلف کردستان، در کنار این تپه ساخته‌اند با آرامش و سکوتی دلنشین روز خود را در کنار منظره دیدنی این تپه‌ها سپری می‌کنند.
اکنون و با مهربانی مردم این روستا، ده‌ها جفت لک‌لک هر ساله از این روستای دیدنی عبور می‌کنند و در مدت اقامتشان گردشگران زیادی را به این روستای تمیز و خوش آب و هوا جذب می‌کنند. جالب اینکه مردم شهر مریوان و دیگر مناطق اطراف هم برای دیدن لک‌لک‌های مهاجر به روستای دره تفی در ۱۵ کیلومتر غرب مریوان سفر می‌کنند تا از دیدن این پرندگان زیبا لذت ببرند.