به گزارش همشهری آنلاین به نقل از فرانس ۲۴ اسکات موریسون، نخست‌وزیر استرالیا با وجود شمرده نشدن میلیون‌ها رای به سرعت شکست را پذیرفت، زیرا رهبر جدید استرالیا باید در اجلاس توکیو در روز سه‌شنبه با جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا، فومیو کیشیدا، نخست‌وزیر ژاپن و نارندرا مودی، نخست‌وزیر هند شرکت کند.
آلبانیزی (با پدری ایتالیایی) که خودش را تنها نامزد «با نام غیر انگلیسی- سلتی» برای نخست‌وزیری استرالیا در ۱۲۱ سالی که این مقام ایجاد شده است، معرفی می‌کرد، به دوران بی‌آلایش بزرگ‌شدنش در حومه کارگرنشین «کمپرداون» شهر سیدنی اشاره کرد.
آلبانیزی گفت: «این سرگذشت چیزهای زیادی درباره کشور بزرگ ما می‌گوید که پسر یک مادر تنها که مستمری ناتوانی می‌گرفت و در مجتمع‌های مسکونی دولتی در انتهای خیابان در کمپرداون بزرگ شد، می‌تواند امشب در برابر شما به عنوان نخست‌وزیر استرالیا بایستد.»
او افزود:«هر پدر و مادر برای نسل آینده چیزهای بیشتری از آنچه خودشان داشتند، می‌خواهد. رویای مادر من زندگی بهتر برای من بود و من امیدوارم که سفرم در زندگی الهام‌بخش استرالیایی‌ها برای رسیدن به ستاره‌های بخت‌شان باشد.»
آلبانیزی پس از که نخستین پیروزی حزب کارگر از سال ۲۰۰۷ تاکنون نهایی شد، برای نخست‌وزیری سوگند خواهد خورد.
حزب کارگر وعده کمک مالی بیشتر و یک شبکه تامین اجتماعی قوی را در هنگامی داده است که استرالیا با بالاترین تورم از سال ۲۰۰۱ و اوج‌گیری قیمت‌های خانه‌ها مواجه است.
این حزب قصد دارد حداقل دستمزدها را بالا ببرد و در جبهه سیاست خارجی پیشنهاد ایجاد یک دانشکده دفاعی «پاسیفیک» را برای آموزش ارتش‌های همسایه در پاسخ به حضور بالقوه نظامی چین در جزایر سلیمان در اقیانوس آرام جنوبی در حیات خلوت استرالیا داده است.
حزب پیروز همچنین می‌خواهد با تغییر اقلیمی با کاهش بلندپروازانه ۴۳ درصدی در خروجی گازهای گلخانه‌ای به جو زمین تا ۲۰۳۰ و به صفر رساندن آن تا سال ۲۰۵۰ مقابله کند.
ائتلاف به رهبری حزب لیبرال نخست‌وزیر اسکات موریسون به دنبال چهارمین دوره سه ساله قدرت بود. این حزب پایین‌تری میزان اکثریت- ۷۶ کرسی در مجلس نمایندگان ۱۵۱ نفری استرالیا را داشت که دولت‌ها برای تشکیل دولت نیاز به آن دارند. در شمارش‌های اولیه در روز شنبه، این حزب در مسیر بردن ۵۱ کرسی بود، در حالی که حزب کارگر ۷۲ کرسی و قانونگذاران مستقل ۱۰ کرسی را برده بودند و سرنوشت ۱۸ کرسی هنوز معلوم نبود.
احزاب عمده رای‌هایشان به احزاب حاشیه‌ای و مستقل‌ها واگذار کردند که احتمال ایجاد یک پارلمان معلق و یک دولت اقلیت را افزایش می‌دهد.
آخرین پارلمان‌های معلق استرالیا مربوط به سال‌های ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۳ و دوران جنگ جهانی دوم بوده‌اند.
حزب کوچک «سبزهای استرالیا» ظاهرا شمار نمایندگانش را از یک کرسی به سه کرسی افزایش داده است.