به گزارش همشهری آنلاین به نقل از گاردین شیوع غیرمعمول این بیماری نادر در بریتانیا مقامات بهداشتی را به انجام عملیات ردیابی تماس و آزمایش واداشته است و به نزدیک‌ترین افراد در تماس با موارد تاییدشده مانند والدین و افرادی که در یک خانوار زندگی می‌کنند- واکسن ارائه شده و به آنها گفته شده است که تا ۲۱ روز خودشان را در خانه ایزوله کنند.
بر اساس دستورالعمل «سازمان امنیت بهداشتی بریتانیا» (UKHSA) از همین افراد در تماس در معرض خطر بالا خواسته شده است تا از نزدیک شدن به افراد دچار اختلال ایمنی، زنان باردار و کودکان زیر ۱۲ ساله که حساسیت بیشتری به عفونت‌های وخیم دارند، خودداری کنند.
با اینکه برخی از بیماران آبله میمونی در بیمارستان پذیرش شده‌اند، اما به بسیاری از موارد تایید شده بیماری که نیازی به مراقبت تخصصی ندارند، گفته شده است که خودشان را تا هنگامی که تیم‌های حفاظت بهداشتی محلی اطمینان یابند دیگر واگیر نیستند، در خانه ایزوله کنند.
دکتر کلر دیوسناپ، رئیس انجمن بهداشتی جنسی و اچ‌آی‌وی بریتانیا می‌گوید: «اکثریت عمده موارد شناسایی‌شده خودشان را در خانه ایزوله کرده‌اند و نیازی به پذیرش بیمارستانی ندارند.»
آبله میمونی به آسانی میان انسان‌ها منتقل نمی‌شود اغلب افرادی که دچار این عفونت می‌شوند، فقط علائم خفیفی شامل تب، دانه‌های پوستی و آبله دارند که بدون درمان برطرف می‌شوند. اما ویروس می‌تواند در افرادی که دستگاه ایمنی ضعیف دارند، زنان باردار و کودکان کم‌سن بیماری شدیدتری ایجاد کند.
دکتر سوزان هاپکینز، مشاور ارشد پزشکی در UKHSA می‌گوید موارد بیشتری از آبله میمونی در آخر هفته شناسایی شده‌اند، روز دوشنبه تایید می‌شوند. از هنگامی که نخستین مورد آبله میمونی در ۷ مه (۱۷ اردیبهشت) در بریتانیا در شخصی از نیجریه بازگشته بود، شناسایی شد، ۱۹ مورد دیگر بیماری تایید شده است که اکثریت آنها مردان جوانی هستند که با مردان رابطه جنسی داشته‌اند.
این شیوع غیرمعمول است، چرا که بریتانیا موارد تک‌گیر آبله میمونی- هفت مورد در طول سالهای ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۱- را داشته است، همه موارد قبلی هم به مسافرت به نیجریه مربوط بوده‌اند. اما اغلب موارد بیماری در شیوع فعلی هیچ رابطه شناخته‌شده‌ای با آفریقای غربی و مرکزی که ویروس در آن بوم‌گیر یا آندمیک است، ندارد.
بیش از ۱۸۰ مورد ثابت‌شده یا مشکوک آبله میمونی در بیش از ۱۴ کشور در دست بررسی هستند. بیش از نیمی از این موارد در اسپانیا و پرتغال شناسایی شده‌اند. آنالیز ژنتیکی سه نمونه ویروس آبله میمونی از این شیوع نشاندهنده تطابق آن با ویروسی است که در سالهای ۲۰۱۸ و ۲۰۱۹ از نیجریه انتشار یافت. همین بررسی‌ها نشان می‌دهند که یک مرد بلژیکی در یک سفر اخیر به پرتغال دچار عفونت با ویروس آبله میمونی شده است.
الگوی شیوع نشان می‌دهند که ویروس عمدتا از طریق شبکه‌های جنسی انتشار می‌یابد عفونت می‌تواند از طریق تماس نزدیک با مایعات بدنی، زخم‌های عفونی و مواد آلوده مانند حوله و ملحفه منتقل شود. «رویدادهای ابرانتقالی» ممکن است از هنگام ورود ویروس به اروپا شیوع را تشدید کرده باشند.
دکتر مایکل هد، دستیار ارشد پژوهشی در بهداشت جهانی در دانشگاه ساوث‌همپتون می‌گوید: «به نظر من ممکن است برخی از این شیوع‌ها مربوط به رویدادهای ابرانتقالی باشند. برای مثال، مقامات بهداشتی اسپانیا در حال بررسی یک سونا به عنوان محل یک در معرض قرارگیری منفرد به ویروس هستند که موارد ثانوی بسیاری ایجاد کرده است. علائم خفیف گزارش‌شده در چند مورد هم ممکن است یک عامل باشد که این بیماران امکان جابه‌جایی بیشتر در سطح اجتماع می‌دهد و به طور بالقوه امکان معاشرت اجتماعی را فراهم می‌کند. اما ما باید هنوز اطلاعات بیشتری درباره دینامیسم یا پویایی این سرایت به دست آوریم.»
به گفته هاپکینز، انتقال اجتماعی ویروس در بریتانیا عمدتا در مناطق شهری و عمدتا در افرادی همجنسگرا یا دوجنسگرا یا سایر مردانی که با مردان آمیزش جنسی دارند، متمرکز است و علت شمار بیشتر موارد بیماری در این گروه را ناشی از تماس‌های مکرر نزدیک این گروه می‌داند.
دیونساپ هم اشاره می‌کند کاهش بودجه و فقدان حمایت از کلینیک‌های بهداشت جنسی باعث فشار زیاد بر روی آنها شده و شمار پست‌های خالی متخصصان پزشکی ادراری-تناسلی در این کلینیک‌ها نگران‌کننده است.