به گزارش همشهری آنلاین، بر اساس شواهد و گفته‌ها، گاوس (Carl Friedrich Gauss) در روز سی‌ام آوریل سال ۱۷۷۷ در شهر «براون‌شوایگ» آلمان متولد شده است. خانواده‌اش بسیار فقیر بودند و مادرش حتی به‌درستی به‌یاد نداشت که در چه روزی او را به‌دنیا آورده است!
با این حال طبق گفته‌های مادرش، کارل در روز چهارشنبه، یک روز پیش از عید پاک متولد شده و بر همین اساس، تصور بر این است که او ۳۰ آوریل زاده شده باشد. پدر پدربزرگش کشاورزی فقیر بوده که به باغبانی در شهر براون‌شوایگ رو آورده است. هوش و نبوغ ریاضی کارل گاوس در ۳ سالگی نمود پیدا کرد.
او در ذهنش یکی از محاسبات مالیاتی اشتباه پدر را تصحیح کرد و نشان داد که استعداد عجیبی در علم ریاضی دارد. در دوران دبستان، یک روز معلم برای آنکه شاگردان را سرگرم کند به آنها گفت که اعداد بین یک تا ۱۰۰ را جمع بزنند. درحالی که هنوز چند ثانیه از شروع تکلیف نگذاشته بود، کارل پاسخ صحیح را به معلم ارائه کرد تا او از تعجب خشک‌اش بزند! روشی که این کودک نابغه به‌کار گرفت، جمع دو به دو اعداد اول با آخر فهرست بود که در نهایت به عدد واحد ۱۰۱ ختم می‌شود. بنابراین او مساله را این‌گونه و به آسانی حل کرد: ۵۰×۱۰۱=۵۰۵۰.
حل مشکل اقلیدس
پس از دوران مدرسه و با حمایت مالی دوک فردیناند برونسوک که به استعداد کارل پی برده بود، او وارد دانشگاه گوتینگن شد. از جمله اکتشافات گاوس روش کمترین مربعات برای اداره داده‌های تجربی بود. در سی‌ام ماه مارس ۱۷۶۹ او در ۱۹ سالگی با نشان دادن این موضوع که یک ۱۷-ضلعی با قاعده توسط پرگار و خط‌کش نامدرج قابل رسم است، توانست مساله‌ای را حل کند که حدود ۲هزار سال پیش از آن، ذهن اقلیدس را گرفتار و درگیر خود کرده بود.
اخلاق خاص
کارل گاوس روش و اخلاق خاصی در کارش داشت. او تا زمانی که یک موضوع را به اثبات نمی‌رساند و تمامی جوانبش را درنظر نمی‌گرفت، از انتشار آن خودداری می‌کرد. کارل در اصل به ضرب‌المثل فارسی «کم گوی و گزیده گوی چون دُر» اعتقاد داشت. پس از مرگ، در دفترچه خاطرات و همچنین یادداشت‌های کاری‌اش دیده شد که او به حل برخی مسائل ریاضی و همچنین کشفیاتی در این علم دست‌یافته بود که چند دهه بعد توسط دانشمندان دیگر انتشار یافت. گاوس نیز مانند نیوتن یافته‌هایش را چاپ نمی‌کرد و به‌همین دلیل چندین سال پس از مرگش و از طریق بازخوانی یادداشت‌هایش برخی کشفیات ریاضی به او نسبت داده شد.
فیزیک‌دانی قابل
گاس استعداد عجیبی در علم‌آموزی داشت. به‌عنوان در ۶۲سالگی شروع به فراگیری زبان روسی کرد! او به‌غیر از ریاضیات در فیزیک نیز استعداد شگرفی داشت. کارل مقاله‌هایی در خصوص نظریه لنزها و مویینگی به چاپ رساند و همراه با ویلهلم وبر، فیزیکدان مشهور آن دوران، برای ساخت دستگاه جدید مشاهده مغناطیس زمین و دگرگونی‌های آن، کار می‌کرد. این دو دانشمند ابزارهایی همچون، دستگاه انحراف مغناطیسی، مغناطیس‌سنج دو رشته‌ای و تلگراف الکترومغناطیسی را اختراع کردند.
منع پسران از ورود به ریاضی
گاوس با پسرانش اختلاف‌هایی اساسی داشت و نمی‌خواست آنها وارد کار ریاضیات شوند؛ چراکه اعتقاد داشت، آنها هرگز به خوبی پدر نخواهند بود و نام او را در این علم خراب و ضعیف خواهند کرد! کارل به‌دلیل مرگ زودهنگام همسر اولش و متعاقب آن مرگ پسر یک ساله‌اش، دچار افسردگی شدیدی شد که تا پایان عمر او را همراهی کرد. سرانجام در روز بیست‌وسوم فوریه سال۱۸۵۵، چراغ زندگی کارل گاوس برای همیشه خاموش شد و او در ۷۷ سالگی بر اثر حمله قلبی از دنیا رفت. گفته شده، این دانشمند ریاضی تا آخرین روزهای عمر ذهنی فعال داشته و باوجود رنج بردن از بیماری نقرس و همچنین داشتن افسردگی شدید بازهم به کار و تلاش ادامه می‌داده است.