به گزارش همشهری آنلاین، مسعود رنجبریان درباره آخرین وضعیت همراه سراها اظهار کرد: در این منطقه حدود ۳۳بیمارستان وجود دارد و از این تعداد ۱۳بیمارستان دولتی هستند. در مجاورت بیمارستانهای امام خمینی (ره)، قلب و شریعتی همراه سرای امیرلویی و در حوالی بیمارستان فیروزگر همراه سرای خرمند در حال آماده سازی است تا به همراهان بیماران -که عمدتا از سراسر کشور هستند- خدمات و اسکان ارائه دهند.
شهردار منطقه ۶ با تاکید بر اینکه شهرداری متولی اصلی ساخت همراه سرا نیست و فقط در راستای مسئولیت اجتماعی و در جهت رفاه شهروندان اقدام به ساخت همراه سراه میکند، گفت: در گذشته زمینی در خیابان امیرلویی در ضلع جنوبی بیمارستان امام خمینی(ره) برای ساخت همراه سرا اختصاص داده شد. دانشگاه علوم پزشکی با کمک خیرین در حال ساخت این همراهسرا با ظرفیت ۱۱۰ تا ۱۷۰ نفر است و تاکنون بالغ بر ۹۰ درصد پروژه پیشرفت فیزیکی داشته است.
او در ادامه بیان کرد: به تازگی جلسهای با هیأت مدیره مجمع خیرین سلامت کشور داشتیم و مقرر شد دو ساختمان، روبروی مرکز طبی کودکان به اسکان همراهان بیماران اختصاص پیدا کند، در حال انجام مقدمات و تشریفات آن هستیم تا در آینده نزدیک این پروژه نهایی شود.
رنجبریان با اشاره به بازدید میدانی و مذاکرات متعدد با مدیران مجتمع بیمارستانی امام خمینی (ره) توضیح داد: داخل مجتمع سوله بحرانی موجود است که میتوان در شرایط عادی از آن برای اسکان همراهان بیماران استفاده کرد. در این رابطه تصمیمات خوبی گرفته شده است.
شهردار منطقه ۶ در گفتگو با خبرگزاری شهر درباره همراه سرای خیابان خردمند نیز با بیان اینکه برای این همراه سرا ساختمانی را با ظرفیتی بالغ بر ۱۳۰ نفر از بنیاد مستضعفان اجاره کردهایم و در حال تجهیز این ساختمان هستیم، یادآور شد: یک طبقه از این همراهسرا تاکنون تجهیز شده و به زودی مابقی طبقات نیز تجهیز میشوند تا بتوان به همراهان بیماران بیمارستان فیروزگر که در نزدیکی این ساختمان قرار دارد، خدمت رسانی کرد.
او به چادر همراهان بیماران در اطراف بیمارستانها اشاره کرد و گفت: اکیپهای آسیبهای اجتماعی منطقه به صورت سرکشی و در دو شیفت با چادرنشینان صحبت میکنند تا اگر ظرفیتی در همراه سرای فعلی منطقه و یا سایر مناطق موجود باشد به این مکانها هدایت شوند. اما باید توجه داشته باشیم که در این موضوع با برخی از افراد مواجه هستیم که در کنار بیمارستانها چادر می زنند و سلایق خاصی دارند، این افراد اصرار دارند که در چادرها بمانند و از همراه سرا استقبال نمیکنند. این موارد چالشی اجتماعی است که موضوع ساماندهی همراهان بیمار را دشوارتر میکند.