به گزارش همشهری آنلاین، قریب به یک هفته از حادثه تلخ ریزش ساختمان متروپل آبادان می‌گذرد، حادثه‌ای که متأسفانه تا این لحظه منجر به از دست رفتن جان ۳۴ نفر از هموطنان عزیز آبادانی شده است و احتمال دارد در ساعات آتی پیکر بی‌جان تعداد دیگری از ایشان از زیر آوار خارج شود.
حادثه متروپل فراتر از وضعیت غم‌بار جان‌باختگان آن، با نارضایتی و ناراحتی مردم ایران که اخبار این واقعه را جزءبه‌جزء دنبال می‌کنند نیز همراه بوده است، چرا که ریزش این ساختمان در زمان حاضر از فساد، رانت و تبعیضی پرده برداشته است که در روزهای استقرار و بالا آمدن این ساختمان وجود داشته است، اتفاقی که مطالبه مردم از دستگاه‌های نظارتی، قضایی و امنیتی در پیگیری و محاکمه بانیان و خاطیان آن را به‌همراه دارد و افکار عمومی عملکرد دستگاه‌های مسئول در پیگیری این موضوع را به‌دقت زیرنظر دارد.
کنار این اتمسفر، در شب‌ها و روزهای گذشته گروه‌های متعددی از مردم ایران در نقاط مختلف کشور در راستای سوگواری با مردم آبادان مراسم عزاداری به‌پا کردند و به همدردی با خانواده‌های داغ‌دار جان‌باختگان پرداختند. البته در برخی نقاط کشور به‌ویژه در نزدیکی محل حادثه بخشی از این تجمعات عزاداری با التهاباتی هم همراه بوده است و بعضاً دیده شده است که گروه‌هایی با پرتاب سنگ و سردادن شعارهای سیاسی ماجرا را با تنش همراه کردند و از قضا بخشی از تصاویر به‌جهت هیجان و التهابی که با خود دارد در شبکه‌های اجتماعی دست به دست می‌شود و رنگِ دیگری به ماجرا می‌دهد.
افزون بر این وقایع، برخی رسانه‌های سیاسی خارجی تنها بر همین تصاویر متمرکز می‌شوند و با بزرگنمایی این اعتراضات، سعی در تشدید التهابات و تقویت ناامنی و تضعیف سرمایه اجتماعی ایران دارند، رویکردی که البته بر اعتماد آسیب‌دیده بخشی از مردم نسبت به گزارش صحیح و واقعی از حادثه متروپل تکیه دارد، اعتمادی که خود به‌واسطه انتشار برخی اخبار اشتباه و نادرست ابتدایی درباره زنده بودن حسین عبدالباقی، دستگیری او یا مواردی همچون انتشار فیلمی از فردی که ادعای خروج از زیر آوار بعد از ۳۰ ساعت داشت، پیش از این خدشه‌دار شده بود.
اما میان تمام عملیات رسانه‌ای و جنجال‌های مرسوم که فراتر از حجم و اندازه واقعی ماجرا در جریان است، در روزهای گذشته بیانیه‌ای منسوب به گروهی از سینماگران با عنوان همدردی با مردم داغ‌دیده آبادان منتشر شد که در بخشی از متن و مضمونِ آن باز هم سویه‌های سیاسی و ضدامنیتی غلبه داده شده بود.
در بخشی از متن این بیانیه که در فضای مجازی منتشر شده آمده است: «فوج خروشان مردم ستمدیده از جای جای ایران، فریاد همراهی و همدلی با مردم دردمند آبادان، سرداده‌اند. اکنون که خشم عمومی از فساد، دزدی، ناکارآمدی، سرکوب و خفقان، امواج هم‌بسته‌ای از اعتراضات مردمی را به‌دنبال داشته است، از همه افرادی که در یگان‌های نظامی تبدیل به عامل سرکوب مردم شده‌اند، می‌خواهیم سلاح‌های خود را زمین گذاشته و به آغوش ملت بازگردند.»
از این بیانیه کوتاه فقط قسمت آخر آن مورد استقبال چهره‌ها و رسانه‌های معاند قرار گرفته است، چرا که نیروهای مسلح کشور را تشویق به تقابل با نظام می‌کند و این طور القا می‌شود که گویی تنها با همین هدف هم صادر شده است، به همین دلیل به‌سراغ بعضی از امضاکنندگان این بیانیه رفتیم، تا در گفت‌وگو با ایشان به‌صورت مشروح از جزئیات نگاه ایشان به واقعه متروپل و حرف‌هایی که در این بیانیه زده شده است، مطلع شویم.
برخی از این افراد نخواستند نامی از آن‌ها برده شود و می‌گفتند فقط قصدشان همدردی با مردم آبادان بوده است و اعلام کردند که مصطفی آل‌احمد و محمد رسول‌اف به‌عنوان جمع‌کنندگان امضا مضمون اصلی بیانیه را به‌سمت دیگری برده‌اند، دو نفری که نام خودشان هم در جمع امضاکنندگان قرار دارد و در چند واقعه دیگر همچون اغتشاشات آبان ۱۳۹۸ هم بیانیه‌ای از سوی هنرمندان بیرون دادند که برخی از بازیگران همچون زنده‌یاد سیروس گرجستانی اظهار داشتند که از مضمون آن بی‌خبر بوده‌اند و صرفاً بر اساس اعتماد به بانیان، نام‌شان را در زمره امضاکنندگان قرار داده‌اند.
داریوش یاری
داریوش یاری یکی از امضاکنندگان این بیانیه است و در گفت‌وگو با تسنیم نسبت به بخش انتهایی بیانیه که به این عنوان ختم می‌شود «تفنگت را زمین بگذار» واکنش جدّی دارد، یاری می‌گوید: «بیانیه‌ای منتشر شده که در آن نوشته است نیروهای مسلح اسلحه‌هایشان را زمین بگذارند. من این را باور ندارم که نیروهای مسلح در برابر «مردم» ایستاده باشند و در نتیجه این بخش از بیانیه را قبول ندارم. »
این کارگردان سینما و تلویزیون اتفاق روی‌داده در شهر آبادان را بسیار تلخ و ناگوار می‌داند و می‌گوید: اتفاقی که در آبادان افتاده به‌دلیل جهالت، فساد، رشوه‌خواری و بی‌اخلاقی برخی رخ داد و منجر به ریزش متروپل شد، من به این موضوع معترضم اما بخش دیگری را که در این بیانیه آمده و به‌عنوان روح حاکم بر آن تلقی شده است، قبول ندارم، چون باور ندارم نیروهای مسلح کشورم در مقابل مردم‌اند که حالا بخواهم اسلحه‌هایشان را زمین بگذارند. درخواست و توقعم از نیروهای نظامی و انتظامی این است که متهم و مجرم را پیدا کنند و با هرکسی که به‌دلیلی با بی‌اخلاقی و بی‌تعهدی مرتکب این فاجعه شده است و نظام و مردم دارند تاوان آن را می‌دهند، برخورد کنند.
عبدالله باکیده
کارگردان دیگری که به‌سراغ او رفتیم، «عبدالله باکیده» بود. نام او هم ذیل این بیانیه به‌عنوان امضاکننده آمده است، باکیده به خبرنگار تسنیم گفت: واقعیت ماجرا این است من برای مردم آبادان و همدردی با آن‌ها امضا کردم، من فقط خواستم همدردی کرده باشم نه این متن و بیانیه! من و خیلی‌های دیگر معترضیم. امضا جمع کردن و بیانیه دادن کار بدی نیست اما متأسفانه سوءبرداشت شد.
او با اشاره به اینکه بدون اشراف دقیق بیانیه را امضا کرده است، اضافه کرد: حرفه ما فیلم‌سازی است و اگر فیلم‌ساز حرفی دارد باید در فیلم خود مطرح کند، فیلم اجتماعی و انتقادی بسازد یا هر نوع فیلم دیگر. آینه تمام‌نمای تفکر یک فیلم‌ساز فیلمش است. ما در حد قرائت چنین اتفاقاتی نیستیم که بگوییم نیروهای مسلح، اسلحه‌شان را روی زمین بگذارند.
باکیده ادامه داد: متأسفانه امروز خودنمایی در فضای مجازی به‌نوعی مُد شده است. شما اتفاقات جشنواره کَن را نگاه کنید – کاری به جایزه گرفتن فلان بازیگر ندارم – اما باورم این است فرهنگ ایرانی و ملی خودمان که سال‌های سال وجود داشته است، شکسته می‌شود و این نوع اقدامات، بیشتر جنبه جلب توجه خارج از ایران و دهن‌کجی به همکاران را دارد.
سیروس حسن‌پور
سیروس حسن‌پور یکی دیگر از کارگردانان سینما و تلویزیون که به‌تازگی سریال «مسافران شهر» را در ایام ماه رمضان روی آنتن شبکه پنج سیما داشت، روایت دیگری از این اتفاق، مطرح کرد و گفت: اتفاقات آبادان برای همه مردم ایران ناراحت‌کننده است، من و همکارانم به‌نوبه خودمان می‌خواستیم با جان‌باختگان آبادان و حادثه متروپل همدردی داشته باشیم؛ اما نمی‌دانم چرا بیش از هرچیز به قسمت انتهایی این بیانیه توجه شد.
این کارگردان سینما از مسئولان و دست‌اندرکاران امر خواست که اگر در جریان این مراسمات اعتراضاتی هم صورت می‌گیرد آن دسته از افرادی را که به‌دنبال آشوب و برهم زدن امنیت و آسایش مردم‌اند از آنانی که به‌واقع از این وضعیت دلگیرند، تفکیک کنند و در مواجهه با معترضان حقیقی با ملاطفت و ملایمت برخورد کنند و با ایشان مدارا کنند، چون به‌هرحال مردم با مشکلات سختی درگیرند.
او در پایان صحبت‌هایش بار دیگر تکرار کرد که امضای این بیانیه جنبه همدلی داشته است نه سوگیری سیاسی و امنیتی.
بنا بر آنچه از گفت‌وگو با برخی از چهره‌های امضاکننده بیانیه و سوابق پیشین جمع‌کنندگان امضاها برمی‌آید، می‌توان به این گمانه جدّی‌تر از گذشته فکر کرد که همچنان عده‌ای مشخص از افرادند که هربار با سوار شدن بر موج رویدادهایی که احساسات مردم را جریحه‌دار می‌کنند و با سوءاستفاده از احساسات خالصانه هنرمندان نسبت به مردم، سعی بر جبهه‌سازی میان هنرمندان، مردم و نظام دارند، رویکردی که لابد، مشابه اقدامات اپوزیسیون جمهوری اسلامی، جامعه ایرانی را قطب‌بندی‌شده و جدا از هم می‌خواهد.