به گزارش همشهری آنلاین، خانه مینایی روزگاری جزو املاک منیرالسلطنه مادر کامران میرزا، نایب السلطنه و پسر سوم ناصرالدین شاه بود. پس از فوت کامران میرزا، زمین‌های این محله به عبدالحسین میرزا فرمانفرما نوه سردارعباس‌میرزا، یکی از شاهزاده‌های قاجاری و نخست‌وزیر ایران فروخته شد. پس از چندین بار دست‌به‌دست‌شدن، فرهاد مینایی در سال ۱۳۴۵ آن را از تقی‌رضا، یکی از قصاب‌های معروف تهران، به قیمت ۱۴۰ هزار تومان خریداری کرد.
خانه مینایی ۱۲ اتاق، حیاط شمالی و جنوبی، اتاق های زمستانه و تابستانه، آشپزخانه، آب انبار و طاقچه‌هایی زیبا دارد. با اینکه معماری خانه مربوط به دوره قاجار است اما از معماری فرنگی زمان خود در قسمت‌های گچ‌بری اتاق‌ها، شومینه‌های دیواری، شکل اتاق‌های خواب و نشیمن و حتی آشپزخانه تاثیر گرفته است.
سمبل زیبای خانه مینایی، دو طاووس و تندیس تاج پادشاه قاجاری است که بر نمای خارجی خانه نقش بسته است. زیبایی این سمبل را طراحی، معماری و سایر ریزه کاری‌های به کار رفته در نمای خارجی خانه تکمیل کرده است. در سال‌های اخیر خانه مینایی به موزه تبدیل شده است؛ موزه‌ای با هفت روایت‌خانه با عناوین «داستان خیابان ولیعصر»، «هفت خوان»، «قصه یک مکان»، «دیروز و امروز»، «خانه مینایی»، «شهروندان ولی عصر(عج)» و «هنر و ادبیات.»
خانه مینایی در خیابان ولیعصر، بالاتر از میدان منیریه، کوچه کریمی طینت قرار دارد.