به گزارش همشهری‌آنلاین، بد نیست حالا که بالاخره یک بازی مهم دوستانه برای تیم ملی جور شده، با حریف‌مان آشنا شویم. تیم ملی اروگوئه در تاریخ ۲۱خرداد یا درواقع ساعت ۰۰:۳۰بامداد ۲۲خرداد در کشور خودش میزبان تیم ملی ایران خواهد بود. اگر همه بازیکنان اصلی این تیم برای دیدار مقابل ایران فراخوانده شوند، اتفاق بزرگی خواهد بود، چون این تیم پر از ستاره بزرگ است.
اروگوئه در جام جهانی با تیم‌های پرتغال، غنا و کره‌جنوبی همگروه است. بنابراین بازی دوستانه بیشتر به درد آنها می‌خورد تا ما که با آمریکا و انگلیس و یکی از ۳تیم ولز، اسکاتلند و اوکراین همگروه هستیم. البته این هم یک‌دیدگاه عوامانه است که بازی با ایران برای آشناشدن اروگوئه با تیم ملی کره‌جنوبی مفید است چون ایران و کره هر دو در آسیا قرار دارند. سبک ما و کره کاملا متفاوت است و از بازی با ما چیزی دستگیر سرمربی جدید این تیم نخواهد شد. با این‌حال، ما می‌توانیم پس از مدت‌ها در یک دیدار دوستانه بزرگ حاضر شویم.
چندی پیش که فدراسیون فوتبال اروگوئه در آستانه از دست دادن جام جهانی بود، پس از ۱۵سال با اسکار تابارس قطع همکاری کرد و هدایت تیم را به یک مربی جوان ۴۷ساله ناشناخته به نام دیه‌گو آلونسو سپرد تا او تیمی پرستاره را به جام جهانی قطر برساند؛ شبیه اتفاقی که برای ایران افتاد و اسکوچیچ گمنام جای ویلموتس را گرفت و ایران را از حذف زودهنگام نجات داد و به صعود زودهنگام هدایت کرد. آلونسو پیش از هدایت تیم ملی، سرمربی اینتر مایامی بود؛ باشگاهی که مالکیت آن در اختیار دیوید بکام بزرگ است. او هر ۴بازی آخر اروگوئه در مسابقات انتخابی جام جهانی از منطقه آمریکای جنوبی را با برد پشت‌سر گذاشت و موفق شد تیم‌های پاراگوئه، ونزوئلا، پرو و شیلی را شکست دهد.
بازی با ایران در تقویم اروگوئه هم گنجانده شده، برخلاف بازی ایران- اکوادور که در تقویم این تیم دیده نمی‌شد و سپس لغو شد. این تیم آمریکای جنوبی ۶روز پیش از بازی با ایران با تیم ملی آمریکا بازی دارد و ۳روز قبل از آن با مکزیک. نکته اینجاست که هیچ‌یک از حریفان اروگوئه در دیدارهای دوستانه، متناسب با هم‌گروهی‌های آنها در جام جهانی نیست. اروگوئه‌ای‌ها با ۲تیم آمریکای شمالی بازی می‌کنند و با یک‌تیم از خاورمیانه. بنابراین اعتراض عوامانه برخی به دیدار ایران و اکوادور که می‌گفتند این تیم حریف متناسب با قرعه ما نیست، بی‌مورد است. بازی دوستانه با تیم‌های خوب باید انجام شود تا هم ترس بازیکنان از بازی‌های بزرگ بریزد و هم بازیکنان در کنار یکدیگر هماهنگ شوند.
در ترکیب تیم فعلی اروگوئه که به آبی آسمانی (سلسته) معروف است، نام‌های بزرگ زیادی دیده می‌شود. این تیم یکی از پرستاره‌ترین تیم‌های ملی دنیاست. موسلرا درون دروازه، نامی آشناست. او هم‌اکنون در تیم گالاتاسرای بازی می‌کند. او مدتی طولانی دروازه‌بان اصلی لاتزیو بود.
در خط دفاعی بازیکنان مشهوری در تیم ملی بازی می‌کنند. گودین که معرف حضور همه هست. او پس از دورانی درخشان در اتلتیکو مادرید، به اینتر رفت و هم‌اکنون در سن ۳۶سالگی عضو تیم برزیلی اتلتیکو مینیرو است و همزمان کاپیتان تیم ملی کشورش به‌حساب می‌آید. خیمنس که زوج او در اتلتیکو بود و همچنین رونالد آرائوخو دیگر مدافعان میانی این تیم هستند. آرائوخو پدیده جدید بارسلوناست که به‌تازگی قراردادش را تمدید کرده و بند فسخ قراردادش یک میلیارد یورو تعیین شده است.
خط هافبک آنها واقعا ترسناک است. فدریکو والورده که ۲سال است ستایش‌های زیادی از کارشناسان و هواداران گرفته، همین شنبه در فینال لیگ قهرمانان اروپا سازنده تک‌گل قهرمانی رئال مادرید بود. ماتیاس وسینو، بازیکن اینترمیلان است. لوکاس توریرا پس از یک فصل بازی در آرسنال به فیورنتینا قرض داده شد و بنتانکور در نیم‌فصل از یوونتوس به تاتنهام رفت و در هر دو تیم بازیکن ثابت ترکیب در پست هافبک دفاعی بود.
در خط حمله اروگوئه ۲ستاره پابه‌سن گذاشته یعنی کاوانی که تا چند روز پیش عضو منچستریونایتد بود و اکنون بازیکن آزاد است و لوییس سوارس که در اتلتیکو مادرید قراردادش را تمام کرده و به‌عنوان بازیکن آزاد به تیم بزرگ دیگری خواهد پیوست، حضور دارند. در کنار آنها یک‌ستاره نوظهور به نام داروین نونیس بازی می‌کند که این روزها یکی از پرمشتری‌ترین بازیکنان فصل نقل‌وانتقالات است و باشگاه‌های بزرگی مثل بایرن‌مونیخ و منچستر شرایط او را از بنفیکا پرس‌وجو کرده‌اند.
اروگوئه ۲بار در سال‌های ۱۹۳۰ و ۱۹۵۰ قهرمان جام جهانی شده و ۲بار در سال‌های۱۹۲۴ و ۱۹۲۸ طلای المپیک را به‌دست آورده و ۱۵بار قهرمان کوپاآمریکا شده. اروگوئه تا پیش از رقابت‌های تابستان قبل کوپاآمریکا که آرژانتین قهرمان شد، به‌تنهایی پرافتخارترین تیم آمریکای جنوبی در این رقابت‌ها بود. برزیل تنها ۹بار قهرمان کوپا شده.
گودین (۱۵۷بازی ملی)، سوارس (۱۳۲)، موسلرا (۱۳۱) و کاوانی (۱۳۰) باسابقه‌ترین بازیکنان تاریخ تیم ملی اروگوئه هستند و هر ۴نفر تا جام جهانی به بازی در تیم ملی ادامه می‌دهند.
سوارس (۶۸گل ملی) و کاوانی (۵۴) بالاتر از دیه‌گو فورلان (۳۶) بهترین گلزنان تاریخ تیم هستند و همچنان به بازی ادامه می‌دهند.
ورزشگاه محل بازی‌های ملی اروگوئه در پایتخت این کشور یعنی شهر مونته‌ویدئو و ورزشگاه سنتناریو برگزار می‌شود. این ورزشگاه ۹۰هزار نفر گنجایش تماشاچی دارد که در جریان مسابقات مقدماتی جام جهانی از ۵۰هزار تا ۷۳هزار نفر تماشاگر به‌خود دید.
ما یک‌بار با اروگوئه بازی کرده‌ایم که این بازی در تاریخ ۴فوریه۲۰۰۴ در جام کارلزبرگ یک-یک مساوی شد. در آن بازی که در فینال تورنمنتی در هنگ‌کنگ برگزار می‌شد، گل ایران را علی سامره زد اما در ضربات پنالتی نتیجه را به حریف (۴-۲) واگذار کردیم. مبعلی و یدالله اکبری پنالتی‌های ما را گل کردند و نکونام و نصرتی پنالتی‌ها را از دست دادند.