به گزارش همشهری آنلاین، «لغو شد.» دیگر نمیدانیم این چندمین بار است که این جمله را در کنار دیدارهای تدارکاتی تیم ملی میشنویم. روند لغوشدن دیدارهای تدارکاتی تیم ملی از مسابقه با نیوزیلند شروع شد، به نبرد با اکوادور رسید، سپس برای جدال پرحاشیه با کانادا اتفاق افتاد و حالا هم ظاهرا تنها یک روز بعد از مطرحشدن نام اروگوئه بهعنوان رقیب تدارکاتی تیم ملی، این مسابقه در آستانه لغوشدن قرار دارد.
اگر رکوردی در کتابهای گینس در زمینه لغو نبردهای دوستانه یک تیم فوتبال وجود داشت، فدراسیون فوتبال ایران با اقتدار میتوانست این رکورد را از آن خودش کند! مشکل اصلی فقط لغوشدن سریالی دیدارهای تیم ملی نیست. مسئله این است که فدراسیون روند انتخاب رقبای دوستانه را بهصورت معکوس انجام میدهد. طبیعتا انتظار میرود آنها برای انجام چنین کاری به مشورت با سرمربی تیم ملی بپردازند و رقبا را براساس نظر او انتخاب کنند اما اینجا فدراسیون فوتبال ابتدا حریف تدارکاتی را معرفی میکند و نام این حریف را با رسانهها به اشتراک میگذارد و سپس در این مورد به مشورت با دراگان اسکوچیچ میپردازد. همین روند اشتباه، موجب شده که سرمربی تیم ملی دیدار با اروگوئه را وتو کند.
اسکوچیچ اعتقاد داشت که طیکردن این مسافت طولانی برای برگزاری یک مسابقه، تصمیمی منطقی نیست. البته که اروگوئه میتوانست حریف بزرگی برای تیم ملی باشد اما این سفر طولانی کار را برای ریکاوری بدنی بازیکنان سخت میکرد. حالا ظاهرا قرار است اگر تیم ملی بتواند به هماهنگی برای دو بازی دوستانه در قطر برسد، بهطور کلی قید سفر به مونتهویدئو برای نبرد با اروگوئه را بزند.
اینکه انتخاب رقبای تدارکاتی برای تیم ملی حتی از صعود به جام جهانی دشوارتر شده، اصلا خبر خوبی نیست. در چنین مواردی، اهمیت داشتن یک برنامه درازمدت در فوتبال احساس میشود اما فدراسیون حتی برای مدیریتش هم برنامه درازمدتی ندارد و معلوم نیست که چندماه دیگر سکان مدیریت فوتبال ایران در اختیار چه کسی قرار خواهد گرفت. بدون شک تیم ملی از این بلاتکلیفی ضربه خواهد خورد. تیمی که همچنان به جستوجو برای رقبای تدارکاتی ادامه میدهد و حالا دیگر فیلترهای اولیه را هم کنار گذاشته و همین که با یک تیم فوتبال بازی کند، راضیاش خواهد کرد.