به گزارش بخش کودک و نوجوان همشهریآنلاین و به نقل از گاردین، جدیدترین اندازهگیریها، حرکت بیامان CO۲ به سمت بالا را نشان میدهد و این در حالیاست که حتی اگر انتشار گازهای گلخانهای به شدت کاهش یابد، باز هم زمین ما در معرض تغییرات آب و هوایی فاجعهبار خواهد بود.
«رالف کلینگ»، ژئوشیمیدانی که اندازهگیری دیاکسید کربن را برای مؤسسهی اقیانوسشناسی «اسکریپس» در هاوایی انجام میدهد، میگوید: «تأسفآور است که ما قدرت ارادهی جمعی برای کمکردن سرعت افزایش بیامان CO۲ را نداریم. ممکن است استفاده از سوخت های فسیلی دیگر شتاب نگیرد، اما ما همچنان با حداکثر سرعت به سوی یک فاجعهی جهانی پیش میرویم.»
یکی از مهمترین دلایل افزایش دیاکسید کربن در جهان، سوزاندن سوختهای فسیلی، سوزاندن زغال سنگ، نفت و گاز برای تأمین انرژی خودروها، کامیونها، خانهها و کارخانههای ما و همچنین جنگلزدایی است. دانشمندان می گویند اگر گرمایش جهانی بیشتر از ۱.۵ درجه سانتیگراد بالاتر از دوران پیش از صنعتی شدن بشود، تأثیرات فاجعه باری بر زندگی انسانها خواهد گذاشت.
«پیتر تانس»، دانشمند ارشد آزمایشگاه نظارت جهانی «Noaa»، گفت: «دی اکسید کربن در سطحی است که گونهی ما قبلاً آن را تجربه نکرده بود. ما نیم قرن است که این موضوع را میدانیم و نتوانستهایم هیچ کار معناداری در مورد آن انجام دهیم. چه چیزی لازم است تا ما بیدار شویم؟»
آخرین باری که سطح دیاکسید کربن تا این حد بالا بود، به دورهای بر میگردد که «پلیوسن» نام داشت، دورهای که که از ۵٫۳۳۲ میلیون تا ۲٫۵۶ میلیون سال پیش ادامه داشتهاست. این دور دومین و جوانترین دور نئوژن در عصر نوزیستی است. البته جهان در آن زمان، با آنچه ما اکنون می شناسیم تفاوتی اساسی داشت، جهان با جنگلهایی در قطب شمال و سطح دریاهایی که ۵ تا ۲۵ متر بالاتر از امروز بود.
باید به خودمان یادآوری کنیم با انجام کارهای کوچک، همهی ما میتوانیم در کاهش CO۲ و کاهش گازهای گلخانهای نقشی مؤثر داشته باشیم. شاید یکی از آن فعالیتها، همهی کارهایی است که باعث کاهش مصرف برق میشود؛ کارهایی مثل خاموش کردن لامپهای اضافی، کاهش تماشای تلویزیون، کاهش بازی های کامپیوتری و...
شرح عکس: بستر خشک شدهی رودخانه «یامونا» در دهلی نو، هند، در جریان موج گرمای وحشیانه ماه می.
عکاس: Manish Swarup