به گزارش همشهری‌آنلاین به نقل از صداوسیما، علیرضا ناجی رییس مرکز تحقیقات ویروس‌شناسی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی گفت: بر اساس اعلام مرکز کنترل بیماری‌های آمریکا این نظر که ویروس آبله میمون از طریق هوا منتقل می‌شود خلاف واقع است. بر این اساس ویروس آبله میمون به طور معمول از طریق تماس نزدیک با زخم یا لوازم آلوده به ترشحات آن منتقل می‌شود.
او تاکید کرد: ویروس آبله میمون ممکن است از طریق قطرات تنفسی از بدن دفع و منتقل شود، اما نمی‌تواند مسافت‌های طولانی در هوا را طی و افراد را آلوده کند.
ناجی گفت: سازمان بهداشت جهانی نیز اعلام کرد اگرچه انتقال «کوتاه بُرد» از طریق هوا در آبله میمون غیرمعمول به نظر می‌رسد، اما این احتمال وجود دارد و اتخاذ اقدامات احتیاطی ضروری است.
رییس مرکز تحقیقات ویروس‌شناسی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تصریح کرد: انگلیس همچنین آبله میمون را در فهرست «بیماری‌های عفونی با عواقب بالا» قرار داده است که می‌توانند از طریق هوا پخش شود، انتقال هوابرد ممکن است مسیر اصلی انتقال نباشد یا خیلی کارآمد نباشد، اما همچنان ممکن است رخ دهد.
او افزود: پرسشگری در مورد انتقال ویروس آبله میمون از طریق هوا مهم است، زیرا در تعاقبش به نوبه خود منجربه توصیه‌هایی برای زدن ماسک، تهویه هوا و سایر اقدامات حفاظتی در صورت ادامه شیوع بیماری خواهد شد.
ناجی توضیح داد: آبله میمون به خوبی مورد مطالعه قرار نگرفته است و موارد گاه به گاه انتقال از طریق هوا برای ویروس آبله که ریشه‌کن شده و نزدیک‌ترین خویشاوند آبله میمون است، گزارش شده است.
عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی گفت: بر این اساس هنگامی که یک ویروس در بزاق یا در مجرای تنفسی وجود دارد، مثل آبله میمون، می‌تواند در هنگام صحبت کردن، آواز خواندن، سرفه یا عطسه به صورت قطرات تنفسی دفع شود، این قطرات ممکن است سنگین باشند و در فاصله کم بر روی اشیا یا افراد بیفتند، یا ممکن است کوچک و سبک باشند و برای مدت‌ها و فواصل طولانی در هوا باقی بمانند.
او افزود: قبول ارزیابی CDC تا حدی به این بستگی دارد که آیا ویروس فقط در قطرات بزرگ وجود دارد یا در قطرات بسیار کوچک به نام آئروسل هم وجود دارد؟ ظاهرا هیچ مبنایی برای این منطق که ویروس فقط از طریق قطرات بزرگ منتقل می‌شود و خطر عفونت را فقط در فواصل نزدیک ایجاد می‌کند وجود ندارد.
ناجی تاکید کرد: در شیوع آبله میمون در نیجریه در سال ۲۰۱۷، عفونت در دو کادر درمان رخ داد که هیچ تماس مستقیمی با بیماران نداشتند، تعداد کمی از بیماران در شیوع کنونی نمی‌دانند که چه زمانی و چگونه به این ویروس مبتلا شده‌اند. بحث مشابهی در ابتدای همه‌گیری جهانی کرونا، زمانی که مرکز کنترل بیماری‌های آمریکا و سازمان جهانی بهداشت بر انتقال با قطرات تنفسی بزرگ به عنوان راه اصلی تمرکز داشتند آغاز شد، اما به زودی مشخص شد که آئروسل‌ها از راه‌های عمده انتقال ویروس کروناسارس-۲ هستند.