به گزارش همشهری‌آنلاین، درست از روزی که تیم ملی با دراگان اسکوچیچ به جام‌جهانی قطر صعود کرد و مخصوصا از زمانی که ما بازی با کره‌جنوبی را در سئول آنطور باختیم، تردیدها در مورد اینکه مربی کروات باید در جام‌جهانی روی نیمکت ایران بنشیند یا نه شروع شد.
هر کسی دیدگاه خودش را داشت، اما بارها نوشتیم، گفتیم و فریاد زدیم که تکلیف این آدم باید مشخص شود؛ یعنی اگر او را می‌خواهید باید بلند و قاطع حمایتش کنید و پای حرف‌تان بایستید، اگر هم دنبال یک مربی بزرگ‌تر هستید، خیلی سریع بدون از دست دادن زمان، او را جانشین اسکوچیچ کنید.
فدراسیون اما هیچ‌یک از این دو کار را انجام نداد و با فرمول مرگبار «بی‌تصمیمی» جلو رفت. این شرایط بعد از شکست برابر الجزایر بدتر هم شد؛ به‌طوری که همه جا حرف از اخراج اسکوچیچ و جایگزینی یک مربی دیگر (مثلا کارلوس کی‌روش) سر زبان‌ها افتاد. معلوم است که خط به خط این مطالب، جان اسکوچیچ را آب می‌کند. او در این شرایط نیاز به حمایت یا حداقل تعیین تکلیف دارد، اما خبری نیست.
به‌نظر می‌رسد فدراسیون موقت فوتبال قصد دارد دراگان را زجرکش کند. اگر مخالفید، این بخش از سخنان میرشاد ماجدی، سرپرست موقت فدراسیون را بخوانید: «اسکوچیچ با ما قرارداد دارد و تحت حمایت فدراسیون است، اما اولویت اعضای هیأت‌رئیسه و ارکان فدراسیون، تیم ملی است. بزرگ‌تر از نام ایران در عرصه ورزش و فوتبال نیست. هرکاری را برای سرمربی و تیم ملی انجام خواهیم داد. تاکنون سرمربی ما قرارداد دارد و فدراسیون به این موضوع متعهد است.» به‌عبارت ساده یعنی فدراسیون صرفا تا زمان پیدا شدن سرمربی بعدی از اسکوچیچ حمایت می‌کند و این یعنی کشک! حالا شاید بشود فهمید چرا دراگان بعد از گل تساوی‌بخش علیرضا جهانبخش برابر الجزایر آنطور دیوانه‌وار شادی می‌کرد. او می‌دانست عده‌ای برای سرنگون کردنش کمین کرده‌اند و باخت به الجزایر می‌تواند به قیمت از دست رفتن جام‌جهانی تمام شود.
حالا هم حرفی نیست؛ اگر واقعا صلاح تیم ملی را در حذف اسکوچیچ می‌دانید، بدون لفاظی و تعارف هر چه سریع‌تر بیرونش کنید. در ماه‌های منتهی به جام‌جهانی هر روزی که می‌گذرد، جواهری غیرقابل بازیابی است.