به گزارش همشهری آنلاین، سی الکس یانگ، هلیوفیزیکدان (فیزیکدان خورشیدی) ناسا که در EarthSky می‌نویسد، گفت که بین یکشنبه و دوشنبه، اندازه لکه خورشیدی AR۳۰۳۸ بیش از دو برابر شد و آن را چندین برابر بیشتر از قطر زمین کرد و در ۴۸ ساعت گذشته به گسترش خود ادامه داد.
مشاهدات مشابهی توسط تونی فیلیپس، نویسنده SpaceWeather.com انجام شد و او گفت که از سرعت رشد لکه خورشیدی در ۲۴ تا ۴۸ ساعت گذشته شگفت‌زده شده است.
او روز چهارشنبه با اشاره به اینکه میدان مغناطیسی اطراف آن پتانسیل انفجار شعله‌های خورشیدی کلاس M را به سمت سیاره ما دارد، گفت: «اندازه لکه خورشیدی که به سرعت در حال رشد نشان می‌دهد، تنها در ۲۴ ساعت دو برابر شده است.»
در چند ماه گذشته، با افزایش فعالیت در چرخه منظم ۱۱ ساله لکه‌های خورشیدی، این ستاره غول‌پیکر به طور خاص شعله‌های بسیاری از کلاس M و X را ارسال کرده است.
لکه‌های خورشیدی نواحی سیاه رنگ روی سطح خورشید محسوب می‌شوند که سردتر از مناطق دیگر هستند. آنها انفجارهای قدرتمند تشعشع/شعله‌های خورشیدی ساطع می‌کنند. لکه‌های خورشیدی بسیار سرد هستند، زیرا در مکان‌هایی با میدان‌های مغناطیسی بسیار قوی ایجاد می‌شوند.
دانشمندان شعله‌های خورشیدی را بر اساس درخشندگی آنها در طول موج اشعه ایکس طبقه‌بندی کرده‌اند.
شراره‌های کلاس X بزرگ هستند. آنها رویدادهای مهمی به حساب می‌آیند که می‌توانند باعث خاموشی رادیو در سراسر جهان و طوفان‌های تشعشعی طولانی‌مدت در اتمسفر فوقانی شوند.
فلرهای کلاس M در اندازه متوسط هستند. آنها به طور کلی باعث خاموشی کوتاه رادیویی می‌شوند که بر مناطق قطبی زمین تأثیر می‌گذارد. طوفان‌های تشعشعی جزئی گاهی اوقات به دنبال شعله‌های کلاس M می‌آیند.
شراره‌های کلاس C کوچک هستند و عواقب قابل توجه کمی در اینجا روی زمین دارند.
مرکز پیش‌بینی آب و هوای فضایی سازمان ملی اقیانوسی و جوی احتمال ۲۵ تا ۳۰ درصد شعله‌های کلاس M را در سه روز آینده و ۵ تا ۱۰ درصد احتمال شراره‌های کلاس X را پیش بینی می‌کند.
ماموریت کاوشگر خورشیدی پارکر ناسا به‌طور دوره‌ای بسیار نزدیک به خورشید پرواز می‌کند تا درباره منشأ لکه‌های خورشیدی و درک بهتر آب و هوای فضایی که خورشید ایجاد می‌کند بیشتر بداند.