به گزارش همشهری آِنلاین به نقل از آسوشیتدپرس کمیته اضطراری سازمان جهانی بهداشت اعلام کرد بسیاری از جنبه‌های این شیوع «غیرمعمول» هستند و تایید کرد آبله میمونی که در برخی از کشورهای آفریقایی بوم‌گیر یا آندمیک است- برای سال‌ها نادیده گرفته شده است.
سازمان جهانی بهداشت در بیانیه‌ای اعلام کرد: «با آنکه برخی از اعضای کمیته نظرات متفاوتی ابراز کردند، این کمیته با اجماع آرا به این نتیجه رسید که به مدیر کل WHO توصیه کند که این شیوع در این مرحله نباید به عنوان یک اضطرار بهداشت جهانی در نظر گرفته شود.»
با این وجود، WHO به «ماهیت اضطراری» این شیوع اشاره کرد و گفت کنترل کردن شیوع این بیماری نیاز به پاسخی «قوی» دارد.
این کمیته اعلام کرد که این شیوع باید «از نزدیک تحت نظر گرفته شود و پس از چند هفته وضعیت بازبینی شود.» البته اگر تحولات جدید معینی مانند ظهور موارد بیماری در میان کارگران جنسی؛ انتشار آن به کشورهای دیگر یا درون کشورهایی که از قبل موارد بیماری را گزارش کرده‌اند؛ افزایش شدت موارد یا افزایش سرعت انتشار رخ دهد،
تدروس آدهانوم قبریسوس، مدیرکل سازمان جهانی بهداشت پس از ابزار نگرانی درباره همه‌گیری آبله میمونی در کشورهنایی که قبلا موارد بیماری گزارش نکرده‌اند، جلسه کمیته اضطراری را افتتاح کرد.
او گفت:«آنچه به خصوص شیوع فعلی را نگران‌کننده می‌کند، انتشار سریع و مداوم آن به کشورها و مناتطق جدید و خطر سرایت بیشتر و مداوم آن در جمعیت‌های حساس از جمله افراد دچار نقصان ایمنی، زنان باردار و کودکان است.»
آبله میمونی از محل شیوع معمولش خارج می‌شود
آبله میمونی برای دهه‌ها در میان مردم در کشورهای آفریقای مرکزی و غربی شیوع داشته است، اما تا ماه پیش این بیماری باعث شیوع عمده‌ای در کشورهای خارج از این قاره و افراد بدون رابطه مسافرتی با آن نشده بود.
اعلام وضعیت اضطراری بهداشت جهانی به معنای وجود یک رویداد «غیرعادی» است که به پاسخ هماهنگ جهانی نیاز دارد و خطر زیادی وجود دارد که این بیماری از مرزها عبور کند.
سازمان جهانی بهداشت قبلا برای بیماری‌هایی از جمله کووید-۱۹، ابولا در کنگو و آفریقای غربی و زیکا در برزیل و تلاش مداوم برای ریشه‌کنی فلج اطفال یا پولیو اعلام وضعیت اضطراری کرده بود.
این سازمان این هفته تایید کرد که بیش از ۳۲۰۰ مورد عفونت آبله میمونی در حدود ۴۰ کشور که سابقه گزارش این بیماری را نداشتند، شناسایی شده است. اکثریت عمده موارد بیماری در مردان همجنسگرا، دوجنسگرا یا مردانی که با مردان دیگر آمیزش جنسی داشته‌اند، رخ داده است و بیش از ۸۰ درصد موارد در اروپا تشخیص داده شده‌اند.
یک مشاور ارشد سازمان جهانی بهداشت ماه پیش گفت که افزایش موارد آبله میمونی در اروپا احتمالا با فعالیت جنسی مردانی در دو گردهمایی در اسپانیا و بلژیک ارتباط دارد و این فرضیه را مطرح کرد که ظهور بیماری در میان همجنسگرایان یک «رویداد اتفاقی» بوده است. مقامات بریتانیا هم گفته‌اند که اغلب موارد بیماری در مردانی رخ داده است که در محل‌هایی مانند سوناهای بزرگسالان با مردان دیگر آمیزش جنسی داشته‌اند.
دانشمندان هشدار می‌دهند که آبله میمونی اغلب با علائمی مانند تب، درد بدن و دانه‌های پوستی تظاهر می‌کند؛ اغلب موارد بیماری بدون نیاز به مراقبت پزشکی خاصی در طول چند هفته بهبود پیدا می‌کنند.
آبله میمونی در آفریقا عمدتات افرادی را مبتلا می‌کند در تماس با حیوانات وحشی مانند جوندگان یا نخستی‌ها (مانند میمون‌ها) قرار می‌گیرند. حدود ۱۵۰۰ مورد ابتلا به آبله میمونی از جمله ۷۰ مرگ ناشی از آن در کشورهای کنگو، کامرون و جمهوری آفریقای مرکزی گزارش شده است.
دانشمندان تا به حال، هیچ جهشی که نشاندهنده واگیرتر یا مرگبارتر شدن ویروس عامل بیماری باشد، نیافته‌اند، گرچه شماری از تغییرات مشاهده شده‌اند که نشان می‌دهند احتمالا ویروس سال‌ها بدون اینکه شناسایی شود، در خارج از آِفریقا در حال انتشار بوده است.
گونه‌ای از ویروس آبله میمونی که در حال حاضر در خارج از آفریقا در حال انتشار است، میزان کشندگی کمتر از یک درصد دارد، اما برخی از گونه‌های این ویروس در آفریقا می‌توانند میزان کشندگی تا ۱۰ درصد داشته باشند.
سازمان جهانی بهداشت همچنین در حال ایجاد یک سازوکار به اشتراک گذاشتن واکسن آبله میمونی است تا این واکسن علاوه بر کشورهای ثروتمندتر در اختیار کشورهای فقیرتر آفریقایی هم قرار بگیرد.