برای خودش پدر ژپتویی است. سال‌ها با چوب مجسمه‌های پرتره ساخته و از ۱۰سال پیش مجسمه‌سازی با گل را جایگزین آن کرده است. هم هنر و هم حرفه‌ «منصور نوایی» ‌این است که با گلی بی‌جان در کمتر از ۳۰دقیقه تمثال آدم‌ها را بسازد و تحویلشان دهد.

به گزارش همشهری آنلاین، چند مدل مجسمه در کارگاه نوایی وجود دارد. برخی کوچک و به صورت دیوارکوب هستند. بزرگ‌ترها هم روی چرخ گردون درست می‌شوند و ساختشان حدودا از ۲ساعت تا یک هفته طول می‌کشد. در صورت تمایل، همه کارها را با رنگ‌آمیزی تحویل مشتریانش می‌دهد. هزینه کارها هم براساس اندازه و میزان زمانی که می‌برد از ۲۵۰هزار تا ۶۰۰هزار تومان متغیر است. تا ۱۰سال پیش به مجسمه‌سازی فقط به چشم یک هنر و سرگرمی نگاه می‌کرد و در کنارش از طریق کار تولید قطعات خودرو درآمد داشت، اما پس از آشنایی با یک ورک‌شاپ مجسمه‌سازی در باغ‌موزه‌ قصر، او هم به راه‌اندازی غرفه‌های نمایشگاهی ترغیب شد.

او گفت: مدتی در رواق هنری برج میلاد غرفه داشتم. پس از آن در بوستان‌ها و نمایشگاه‌های مختلف شهر غرفه داشته‌ام و در حال حاضر، علاوه بر حضور صبح تا ظهر در کارگاه شخصی، روزهای پنجشنبه و جمعه عصر تا شب هم در بوستان آب و آتش غرفه دارم. قبل از کرونا روزی حداقل ۱۰-۱۲ کار سفارش می‌گرفتم، اما حالا به حدود ۳-۴ مورد در روز رسیده است. هنر جزء ملزومات زندگی مردم نیست و آنطور که باید برای آن هزینه نمی‌کنند. در بوستان آب و آتش روزانه افراد زیادی را می‌بینم که در صف بلال ۳۵هزار تومانی می‌ایستند، اما بی‌توجه از غرفه هنر و مجسمه‌سازی عبور می‌کنند. البته در این میان افرادی هم هستند که ارزش زیادی برای هنر و هنرمند قائلند و قدر آن را خوب می‌فهمند.

گزارش و تصویر: زهرا بلندی

تدوین: مهناز عباسیان

منبع: همشهری آنلاین