رئیس ‌انجمن کشت فرا سرزمینی گفت: ونزوئلا با هدف کشت فرا سرزمینی یک میلیون هکتار زمین کشاورزی در اختیار ایرانیان قرار داده است.

به گزارش همشهری آنلاین، علی رضوانی‌زاده با بیان اینکه ونزوئلا می‌تواند به انبار محصولات کشاورزی جهان تبدیل شود، گفت: ونزوئلا با هدف کشت فرا سرزمینی یک میلیون هکتار زمین کشاورزی در اختیار ایرانیان قرار داده است.

وی ونزوئلا را مستعدتر از برزیل و روسیه برای کشت فراسرزمینی دانست و افزود: به نظر می‌رسد این کشور می‌تواند خلأ اوکراین را در جهان پر کند. باید از روابط خوب سیاسی شکل‌گرفته بین ایران و ونزوئلا برای ایجاد امنیت غذایی کشور و جهان بهره بگیریم؛ متأسفانه ما در این زمینه فرصت‌سوزی‌ زیادی داشته‌ایم.

این فعال حوزه کشت فراسرزمینی با بیان اینکه اقلیم ونزوئلا برای کشت گندم مناسب نیست، افزود: در فرهنگ بومی ونزوئلا مصرف نان گندم چندان رایج نیست و بیشتر نان ذرت استفاده می‌کنند. چرا که این کشور برای کشت محصولات استراتژیکی چون ذرت و سویا مناسب است؛ ارزش اقتصادی سویا به‌مراتب از گندم بالاتر است.

رضوانی‌زاده سویا را استراتژیک‌ترین محصول دنیاست معرفی کرد و افزود: کنجاله سویا در تولید مرغ و دام بسیار کاربرد دارد. همچنین کشت سویا در هکتار حاشیه سود 150 درصدی دارد این در حالی است که حاشیه سود گندم در هر هکتار کمتر از
30 درصد است. می‌توان در ونزوئلا سویا و ذرت کاشت و پول قابل‌توجه کسب و با آن پول از کانادا، استرالیا و هر کشور دیگر گندم خریداری کرد. به‌عبارت ‌دیگر کشاورزی فراسرزمینی امکان خلق ثروت را برای فعالان این حوزه فراهم می‌کند.

وی با بیان اینکه چینی‌ها در آفریقا تنباکو کشت می‌کنند، افزود: مصرف تنباکو در چین جرایم سنگینی را به همراه دارد. اما کشاورزان فراسرزمینی چینی تنباکو را کشت و آن را به در بازار سایر کشورها می‌فروشد و با پول آن طلا وارد کشور می‌کنند. طبق یک قانون نانوشته دولت چین تجار و بازرگانان این کشور را ملزم کرده است که درآمدهای حاصل از صادرات محصولات را به شکل طلا به کشور بیاورند تا پشتوانه ارزی مناسبی برای خود ایجاد کنند.

به گفته نایب‌رئیس ‌انجمن کشت فراسرزمینی؛ گوشت و دام سنگین ونزوئلا باارزش‌تر و اقتصادی‌تر از گوشت برزیل است.

رضوانی‌زاده با اشاره به اینکه نزدیکی به روسیه تحقق کشت فراسرزمینی در این کشور را هموار کرده است، افزود: اگر کشاورزان فراسرزمینی در روسیه دو هزار هکتار زمین داشته باشند امکان حمل بار آنها با شبکه حمل‌ونقل ریلی، جاده‌ای و دریایی میسر است. اما وقتی برای کشت به دوردست می‌رویم برای حمل آن کشتی پاناماکس 150 هزار تنی برای حمل بار نیاز است از این ‌رو اگر خواهان موفقیت کشت فراسرزمینی در دوردست هستیم باید حداقل 50 هزار هکتار زمین در اختیار
بگیریم.

منبع: ایلنا