همشهری آنلاین - فتانه احدی: سفر امیرعبداللهیان به ایتالیا براساس دعوت وزیر خارجه این کشور انجام شد. سفر مهمی که در حقیقت نخستین سفر امیرعبداللهیان در مقام وزیر خارجه به این کشور است. البته دو طرف تاکنون دو بار در نیویورک و مونیخ با هم گفت‌وگو و رایزنی داشته‌اند. پیگیری مناسبات دوجانبه به ویژه در حوزه‌های همکاری‌های سیاسی، اقتصادی و بازرگانی از اهداف اصلی این سفر اعلام شده است. اما به عقیده حسن بهشتی پور، کارشناس مسائل بین‌الملل این سفر قطعا اهداف دیگری نظیر برجام و تشریح دیدگاه ایران دارد و در گام های بعدی توسعه روابط ایران و ایتالیا مطرح می‌شود.
بهشتی‌پور می‌گوید که تحریم‌ها گره‌ای بین روابط ایران با غرب است و تا زمانی که تحریم‌ها لغو نشود،کشورهای اروپایی نشان داده‌اند که وارد ارتباطات جدی با ما نخواهند شد.
مشروح گفت‌وگوی همشهری آنلاین با حسن بهشتی پور، کارشناس مسائل بین‌الملل را بخوانید.
تحلیل شما از سفر وزیر خارجه به ایتالیا چیست؟
ایران دنبال تبیین سیاست های خود در کشورهای غربی و به ویژه کشورهای اروپایی است که می‌توانند نقش موثری در اتحادیه اروپا داشته باشند.
بعد از خروج انگلیس از اتحادیه اروپا، نقش ایتالیا بیشتر تقویت شده است. و اکنون موتور متحرک اتحادیه اروپا، کشورهای آلمان، فرانسه و ایتالیا است. بنابراین من فکر می‌کنم در درجه نخست آقای امیرعبداللهیان به احتمال زیاد موضوع برجام، تشریح دیدگاه ایران، و در مرحله بعدی توسعه روابط ایران و ایتالیا را مطرح می‌کند. البته بعید می‌دانم بدون لغو تحریم‌ها، ما شاهد توسعه روابط ایران و ایتالیا باشیم.
ایتالیا با دیگر کشورهای اروپایی در رابطه با ایران چه تفاوت هایی دارد؟
در هر سفری در حد وزیر امورخارجه نیاز به تمایل دو طرف است. قاعدتا طرف ایتالیایی در منافع خود دیده است که با طرف ایرانی تماس بگیرد و ارتباط خود را با ایران در حد وزیر امورخارجه و حتی بالاتر ادامه دهد. به نظرمی‌رسد که آقای امیرعبداللهیان نیز استقبال کرده است. سایر کشورهای اروپایی شاید تمایلی نداشته باشند و یا شرایط آن پیش نیامده باشد. در این شرایط دو طرف ایران و ایتالیا پیشگام شده‌اند تا مذاکرات و گفت‌وگوهایی با یکدیگر داشته باشند و هم موضوع برجام و حتی ممکن است مسئله اوکراین هم مطرح شود.
آیا این سفر به مذاکرات هم مرتبط هست یا خیر؟
اصلا امکان ندارد که وزیر خارجه ما به ایتالیا برود و راجع به برجام صحبت نکند. باز شدن گره هر نوع توسعه روابط ما با ایتالیا خواه ناخواه به تحریم‌ها ربط پیدا می‌کند. این رفتارها تا زمانی وجود دارد که تحریم‌ها لغو نشود. کشورهای اروپایی نشان داده‌اند که وارد ارتباطات جدی با ما نخواهند شد.
در مجموع اهمیت سفر های اینچنینی در چیست و آیا کشوری مانند ایتالیا میتواند در مذاکرات نقشی داشته باشد یا اقدام خاصی انجام دهد؟
کار دیپلمات از این کشور به کشور دیگر سفر کردن است.حتی وزیر امور خارجه کشورهایی که دچار بحران نیستند نیز به کشورهای مختلف سفر می‌کنند و یک رویه طبیعی را طی می‌کنند. اگر قرار است که دیپلماسی کشور موفق عمل کند یا باید به کشور بیایند و مرتب سفر باشد که در چند روز اخیر وزرای چند کشور به ایران آمدند. یا باید وزیر خارجه و معاون آن برای تبین سیاستهای ایران و برای توسعه روابط بین کشورها به کشورهای مختلف بروند. البته بعید می‌دانم ایتالیا بتواند کمکی کند چرا که وزنه‌ای برای این کار نیست. گیر ما با طرف آمریکایی است و در این باره حتی انگلیس، آلمان و فرانسه نیز نمی‌توانند کار کنند.
اختلاف ما با آمریکاست و طرف آمریکا باید از خود انعطاف نشان دهد. کشورهایی نظیر انگلیس، آلمان و فرانسه تسهیلگرند یعنی حداکثر اینکه اگر کارشکنی نکنند، می‌توانند کمک کنند به اینکه راهکاری پیدا شود و آن هم که آن هم آقای بورل از سوی اتحادیه اروپا چنین نقشی را ایفا می‌کند.