به گزارش هشمهری آنلاین و به نقل از نیو اطلس، یک تیم تحقیقاتی بین‌المللی درصدد است تا با الهام گرفتن از زبان حرکات زنبورها (waggle dance)، ارتباط‌گیری روبات‌ها را از تکیه صرف بر شبکه بی‌سیم (wireless) رها کند. هدف تحقیقات، کاربردی شدن روبات‌ها در شرایط خاص مانند عملیات امداد و نجات در زمان یک بلای طبیعی است.
زنبورهای عسل با تکان دادن بدن خود به دیگر هم‌قطاران‌شان پیام می‌دهند، این کار زنبورهای عسل را «زبان رقص» زنبور می‌گویند. الگوی حرکات زنبور عسل به عنوان مثال، توسط یک زنبور علوفه‌جو، برای اطلاع دادن محل و زمان رسیدن به منبع غذا به سایر زنبورها است. همچنین جهت حرکات مربوط به محل قرارگیری منبع غذا نسبت به کندو و خورشید و مدت این کار نشان‌دهنده فاصله غذا از کندو است.
در سیستم اثبات مفهومی که دانشمندان با الهام از این نوع ارتباط‌گیری زنبورهای عسل، ایجاد کردند، یک شخص با حرکات دست به یک «روبات پیام‌رسان» یا (Turtlebot) مجهز به دوربین، عملیات پیام‌رسانی را شروع می‌کند. روبات با استفاده از الگوریتم‌های ردیابی اسکلتی، حرکات رمزگذاری‌شده را تفسیر کرده و اطلاعات مربوط به مکان یک بسته را در اتاق دریافت و منتقل می‌کند. روبات پیام رسان چرخدار سپس به سمت یک «ربات حمل بسته» حرکت کرده و برای نشان‌دادن الگویی ردیابی روی زمین، درجلوی آن روبات، در اطراف خود حرکت می‌کند.
روبات حمل بسته هم با دوربین حسگر عمیق خود به الگوی ترسیم‌شده توسط روبات‌پیام‌رسان، تماشا می‌کند و جهت قرار گرفتن بسته و مسافت لازم را بر اساس جهت گیری الگو تشخیص می‌دهد. سپس طبق مدت زمان و جهت حرکت مشخص شده شروع به حرکت به مقصد کرده و بعد از رسیدن به مقصدی که تشخیص‌داده، از «سیستم تشخیص شی» خود برای شناسایی آن بسته استفاده می‌کند.
خوشبختانه در آزمایش‌هایی که تاکنون انجام شده ، هر دو ربات پیام‌رسان و حمل بسته، تقریباً ۹۳ درصد مواقع حرکات را به طور دقیق تفسیر و عمل کرده‌اند.
این تحقیق توسط پروفسور آبهرا روی چودهری، (Abhra Roy Chowdhury) از موسسه علوم هند و دانشجوی دکترا کاوستوب جوشی (Kaustubh Joshi) از دانشگاه مریلند رهبری شده و در مقاله‌ای که اخیرا در مجله «پیشگامان روباتیک‌ها و هوش مصنوعی» (Frontiers in Robotics and AI) منتشر شده، توضیح داده شده است.