به گزارش همشهری آنلاین و به نقل از ناسا، پس از آنکه بامداد امروز به وقت تهران، نخستین عکس این تلسکوپ فضایی توسط جو بایدن، رئیس‌جمهوری آمریکا منتشر شد، ناسا طی برنامه و مراسمی ویژه عکس‌های دیگری را نیز منتشر کرد.
ستاره در حال مرگ
نخستین عکس از سحابی سیاره‌ای حلقه جنوبی (با نام مستعار NGC ۳۱۳۲) و جفت ستاره‌های آن که توسط دو ابزار وب گرفته شده‌اند: NIRCam و MIRI. (عکس بالای صفحه)
این دو ستاره یک چرخش جدید روی «تا زمانی که مرگ ما را از هم جدا کند» قرار دادند. ستاره کم‌نور که در مداری با ستاره جوان‌تر و درخشان‌تر قفل شده است، در حال مرگ است. وب با جزئیات بی‌سابقه‌ای این صحنه را دیده است. در واقع، وب برای اولین بار فاش می‌کند که ستاره در حال مرگ در واقع پوشیده از غبار است.
ستارگان و لایه‌های نوری آنها در تصویر NIRCam توجه بیشتری را به خود جلب می‌کنند، در حالی که غبار درخشان نقش اول را در تصویر MIRI دارد. در هزاران سال، این لایه‌های ظریف و گازی در فضای اطراف پراکنده خواهند شد.
سحابی حلقه جنوبی را سحابی سیاره‌ای می‌نامند. با وجود نام «سیاره» که از چگونگی ظاهر شدن این اجرام برای ستاره‌شناسانی که صدها سال پیش آنها را رصد می‌کردند، ناشی می‌شود، اینها پوسته‌هایی از غبار و گاز هستند که توسط ستارگان خورشیدمانند در حال مرگ ریخته می‌شوند. جزئیات جدید وب، درک ما را از چگونگی تکامل ستارگان و تأثیرگذاری بر محیط آنها تغییر خواهد داد.
پنج‌قلوها
تصویر بعدی در اولین تصاویر ارسالی تلسکوپ فضایی جیمز وب، پنج‌قلوی استفان است. در اینجا ما پنج کهکشان را می‌بینیم که چهار تای آنها برهم کنش دارند. (کهکشان سمت چپ در واقع بسیار به ما نزدیک‌تر از بقیه گروه است.) این کهکشان‌های در حال برخورد در حال کشیدن و کشش یکدیگر در یک رقص گرانشی هستند. وب، دانش ما را در مورد تشکیل ستاره و فعل و انفعالات گازی در داخل انقلاب متحول خواهد کرد.
بیشتر بخوانید:
این موزاییک بزرگ‌ترین تصویر وب تا به امروز است که مساحتی از آسمان ۱.۵ برابر قطر ماه را پوشش می‌دهد (همانطور که از زمین دیده می‌شود). این شامل بیش از ۱۵۰ میلیون پیکسل است و از حدود ۱۰۰۰ فایل تصویری ساخته شده است.
کارینای تماشایی
این هم فینال بزرگ اولین تصاویر تلسکوپ فضایی جیمز وب.
پشت پرده غبار و گاز در این «صخره‌های کیهانی» پیش‌تر ستاره‌های کوچک پنهان بودند که اکنون توسط تلسکوپ وب کشف شده‌اند. لحظه‌ای وقت بگذارید و سحابی کارینا را با شکوه تمام تحسین کنید.
دیدگاه جدید وب به ما نگاهی نادر به ستاره‌ها در مراحل اولیه و سریع شکل‌گیری آنها می‌دهد. برای یک ستاره منفرد، این دوره فقط حدود ۵۰ هزار تا ۱۰۰ هزار سال طول می‌کشد.