به گزارش همشهری‌آنلاین، جردن باروز با انتشار تصاویری از خود در میان مردم و کودکان در صفحه شخصی خود نوشت: من همیشه آرزو داشتم که کشتی‌گیری قابل دسترسی باشم که وقتی خود را از رقابت جدا کردم همچنان در میان مردم باشم. زندگی من همیشه به شیوه‌ای محتاطانه است و بیرون از فضای کشتی می‌توانم با تعداد کمی از افراد ارتباط داشتم. این اتفاق صلح‌آمیز است اما باور داشته باشید یا نه همه این مردم، مردم کشور من هستند.
این قهرمان کشتی آزاد جهان و المپیک ادامه داد: همیشه از من می‌پرسند خسته نمی‌شوی؟ اما ترجیح می‌دهم گونه‌های لرزان و دست‌های خسته از روزی پر از لبخند و امضا داشته باشم تا ناشناخته باشم. من در طول دوران حرفه‌ای‌ام طوری کار کردم که بهترین کشتی‌گیر باشم و پاداش تلاش‌های طولانی مدت فقط به یک مدال خلاصه نمی‌شود. این لیست بلندبالایی از دستاوردها نیست، بلکه در صف‌های طولانی افرادی هستند که منتظر دیدار من و دست دادن من هستند. این برای من مدال طلاست.