به گزارش همشهری آنلاین، فیلم سینمایی «بی‌صدا حلزون» به کارگردانی بهرنگ دزفولی‌زاده از یک ماه پیش روی پرده سینماها رفته و مخاطب خاص خود را پیدا کرده است. به همین بهانه هانیه توسلی که در این فیلم نقش زنی نیمه شنوا و مادر کودکی ناشنوا را بازی می‌کند در گفتگوی تازه‌ای با هوشنگ گلمکانی سردبیر ماهنامه فیلم امروز نکاتی را درباره این فیلم، سینما، حاشیه‌ها و جنبش می-تو مطرح کرد که بخش‌هایی از آن را در ادامه آمده است.
- من برای بازی در این فیلم دو ماه تمرین کردم به هر حال نقش زنی نیمه شنوا و مادر کودکی ناشنوا سختی‌های بسیاری داشت. با افراد ناشنوا و نیمه شنواهای مختلفی تمرین کردم. بیشتر از همه از خانم کلارا بلیغ الگو گرفتم. با او پیاده می‌رفتم او حرف می‌زد و من می‌شنیدم. او در لب‌خوانی بسیار قوی بودند.
- من چه در این فیلم که باید نیمه شنوا بودم، چه در سریال «وفا» و چه «عصر روز دهم» که باید عربی حرف می‌زدم فقط دیالوگ‌هایم را با توجه به معنی و آواها که بیان احساسی درستی داشته باشد،حفظ می‌کردم. همین. به هر حال امکان و فرصت یادگیری کامل زبان عربی وجود نداشت.
-بعد از «بی صدا حلزون» فیلم «ملخ» را بازی کردم که هنوز اکران نشده است. سریال زخم کاری، گیسو و در حال حاضر هم در سریال «آکتور» به کارگردانی مجید مطلبی در حال بازی هستم.
- من جدای از بازیگری و سینما، نقاشی و مجسمه سازی را هم دوست داشتم و مدت‌ها آن را دنبال کردم. همینطور فیلمنامه‌نویسی و نویسندگی را.
- به دلیل اینکه سینما این روزها اسیر حاشیه شده و به همین دلیل به کار جدید فکر می‌کنم (البته نه به این معنی که بازیگری را کنار بگذارم) اما در این حرفه احساس امنیت نمی‌کنم و درحیطه دیگری در هنر تمرکز کرده ام که به زودی درباره اش حرف می‌زنم و آن را رونمایی می‌کنم.
- ما بیانیه‌ای را امضا کردیم که در کمال ناباوری به سرانجام خوبی رسیده است. من قبول دارم که ما در جامعه سنتی زندگی می‌کنیم اما به هر حال در صنوف خودمان در سینما باید یاد بگیریم که حرف همدیگر را بشنویم. من قبلا منفعل‌تربودم اما در این شرایط سنی فعلی به این نتیجه رسیدم که باید برای خواسته‌هایمان بجنگیم.
-جنبش می تو کاملا نوپاست. با توجه به شرایط امروز حاکم بر دنیا چه ایران چه در دنیا، رشد آگاهی‌ها مطالبات را از سوی همه اقشار جدی‌تر کرده است.
-به هر حال نسل جدید خواسته‌ها و مطالباتی دارد که قابل توجه است. چون این بیانیه ماهیت حقوقی دارد و نیازمند ابزار و حضور افراد متخصص و متناسب با آن است ما به عنوان سینماگر در این هیئت پنج نفره تنها پیگیر اجرای آیین‌نامه هستیم. در واقع آیین نامه را وکلا و حقوق‌دانان طرح و پی‌ریزی می‌کنند و ما اجرای آن را رصد و دنبال می‌کنیم.
-قرار است بندی به قراردادهای سینمایی اضافه شود که بر اساس آن آسیبی از این جنس که جنبش می تو علیه آن خروشید به طرفین وارد نشود. حتی این مفاد در کلاس‌های بازیگری و ...هم قابل اجرا خواهد بود.
-من این ایده را قبول ندارم که اگر ما موضوعی از این جنس را مطرح کنیم کلیت سینما به خطر می‌افتد. ابتدای این راه بسیار سخت است اما اگر آن کمیته تشکیل شود قطعا آن بخش از سینماگران که محاظفه کارتر هستند و نمی‌خواهند حرف‌هایی از این دست عمومی شود هم با آن همراه خواهند شد.
- از نظر و سلیقه من بهترین بازیگران زن سینمای ایران گوگوش و سوسن تسلیمی هستند و بهترین کارگردان در سطح جهان میشایل هانکه (من اصولا سینمای عجیب و دیوانه‌وار را دوست دارم) است. در سینما عادی هم بیلی وایلدر، را بسیار دوست دارم.