به گزارش همشهری آنلاین به نقل از ایبیسی نیوز اعلام این وضعیت در این ایالت منابع مالی لازم برای اقدامات پیشگیری و کنترل بیماری منابع مالی را در اختیار سازمانهای بهداشت محلی قرار میدهد.
آمریکا یکی از بالاترین میزانهای شناسایی موارد آبله میمونی را در شیوع اخیر داشته است و تا روز پنجشنبه بیش از ۴۹۰۰ مورد تاییدشده بیماری شناسایی شدهاند. نیویورک نیز بیشترین میزان موارد آبله میمونی را نسبت به سایر ایالتهای آمریکا داشته است. تا روز پنجشنبه ۱۳۴۱ مورد آبله میمونی در نیویورک شناسایی شدهاند.
مسئولان بهداشتی نیویورک همچنین از سازمان جهانی بهداشت خواستهاند نام این بیماری را تغییر دهد تا بیماران به خاطر آن از مراجعه برای مراقبت درمانی خودداری نکنند.
شهر سانفرانسیسکو در غرب آمریکا نیز روز پنجشنبه آبله میمونی را به عنون یک اضطرار بهداشت عمومی اعلام کرد و از اول اوت (۱۰ مرداد) آن را به اجرا در میآورد. ان شهر تا به حال ۲۶۱ مورد آبله میمونی را گزارش کرده است.
دولت بایدن همچنان در حال بررسی این موضوع است که آیا آبله میمونی را باید در سراسر آمریکا به عنوان اضطرار بهداشت عمومی اعلام کند یا نه.
هفته پیش، سازمان جهانی بهداشت شیوع آبله میمونی را به عنوان یک اضطرار بهداشت عمومی دارای جنبه بینالمللی اعلام کرد. تا به حال در سطح جهان بیش از ۲۰۰۰۰ مورد آبله میمونی از بیش از ۷۵ کشور از جمله چندین کشور بدون سابقه شیوع این بیماری گزارش شده است.
مقامات بهداشتی آمریکا هشدار دادهاند که با افزایش ظرفیت انجام آزمایش و پایش گستردهتر در هفتههای آینده شمار موارد آبله میمونی احتمالا در سراسر این کشور افزایش خواهد یافت.
دکتر راشل ولنسکی، رئیس مرکز کنترل و پیشگیری بیماریهای آمریکا در این باره گفته است: «میدانیم که علائم آبله میمونی معمولا در طول سه هفته پس از قرارگیری در معرض ویروس شروع میشوند، بنابراین پیشبینی میکنیم که در طول ماه آینده افزایشی در شمار موارد شناساییشده بیماری را شاهد باشیم.»
آبله میمونی عمدتا از طریق تماس نزدیک جسمی منتقل میشود و علائم آن شامل تب، سردرد و درد عضلانی هستند. بیماران ممکن است دچار دانهها و ضایعات پوستی شوند که اغلب از صورت شروع میشود بعد به بقیه بدن انتشار پیدا میکند.
اغلب موارد بیماری در میان افراد همجنسگرا، دوجنسگرا و سایر مردانی که با مردان آمیزش جنسی دارند، گزارش شده است، هر چند مقاات بهداشتی بارها تاکید کردهاند که ویروس بیماری میتواند تقریبا هر کسی را در تماس نزدیک با بیماران قرار دارد، مبتلا کند. افراد دارای ضعف دستگاه ایمنی، زنان باردار و کودکان زیر ۸ سال ممکن است در معرض خطر پیامدهای شدید بیماری قرار گیرند.