به گزارش همشهری آنلاین، در همین راستا تصمیم گرفتیم با امیرحسین هنرور که چهار عکس از مراسم مختلف این ایام به ثبت رسانده گپ و گفتی داشته باشیم. نخستین عکسی که درباره آن با این عکاس صحبت می‌کنیم، پرتره کودکی است که در چهره او بی‌توجهی به عکاس و فرو رفتن در غم مراسم عزاداری موج می‌زند.
هنرور درباره این تصویر توضیح می‌دهد: پرتره کودک حدودا چهار سال پیش در مراسم تاسوعا و عاشورای حسینی در شهر ابرکوه یزد حین مراسمی به نام «نخل گردانی» به ثبت رسیده است.
او ادامه می‌دهد: در این عکس کودک درون نخل نشسته و مردم نخل را که بسیار هم سنگین است حرکت می‌دهند. دومین مسئله‌ای که نظر مرا به این سوژه جذب کرد، چهره بسیار معصوم کودک و درخشندگی چهره، به خصوص چشمان او بود که اتفاقا به همین دلیل نام کار را «درخشش» گذاشتم.
این عکاس تصریح می‌کند: سومین عامل، بی‌توجهی کودک به اطراف بود که با غمی درونی که در چهره او موج می‌زد به مراسم نگاه می‌کرد و باوجود اینکه من رو به روی او بودم و فاصله کمی برای ثبت عکس با او داشتم هیچ توجهی به من نمی‌کرد و همه حواس او به عزاداری و غم مراسم بود.
مردی که چون مسیح ایستاد
هنرور همچنین درباره دیگر آثارش که در ایام محرم به ثبت رسیده توضیح می‌دهد؛ تصویری که به مراسم تعزیه برمی‌گردد: این عکس هم در شهر ابرکوه در انتهای مراسم تعزیه، زمانی که خیمه‌ها را به آتش می‌کشند و همه را به اسارت می‌گیرند، به ثبت رسیده است. یکی از مواردی که موجب شد این تصویر را به ثبت برسانم، ژستی بود که سوژه خیلی ناخودآگاه گرفت و به گونه‌ای ایستاد که مسیح را برای مخاطب تداعی می‌کرد. درواقع این حرکت او، ذهن مرا به سمت روایتی برد که می‌گوید عیسی زمانی که با حواریون از خاک کربلا گذر کرده، نشست و شروع به گریه کرده و حواریون هم با وی گریه کردند اما علت گریه را نمی‌دانستند که پس از پرسش درباره آن مسیح نیز برای آنها واقعه را شرح داده است.
او ادامه داد: نکته دیگری که موجب جذابیت این صحنه شد، تاثیر آتش خیمه‌ها بر روشن شدن چهره سوژه بود که این امر موجب شد مردم پشت سر او در تاریکی باشند. این امر گویی این نکته را تداعی می‌کرد که امام حسین (ع) و یارانش در تنهایی مبارزه کردند و شهید شدند در حالی که مردم در تاریکی بودند.
به گفته عکاس، این عکس در جشنواره بین المللی خیام ۲۰۱۹ پذیرفته شده است.
کودکی در بین سیاهی‌ها
عکس بعدی، تصویر چهره کودکی است که با نگاه آرام خود به لنز دوربین عکاس چشم دوخته است.
این عکاس درباره این تصویر چنین می‌گوید: این عکس را در همایش شیرخوارگان واقعه عاشورا گرفتم. زمانی که وارد جمع شدم مادرها و فرزندانشان در همایش بودند و صحنه‌ای را به طور کاملا سیاه رقم زده بودند. در آن زمان تنها کودکی که دیدم، این کودک بود. فاصله زیادی با او داشتم و گرچه انتظار نداشتم، اما در آن شلوغی به یک باره به سمت دوربین من برگشت و من هم بلافاصله عکس او را به ثبت رساندم.
او بیان می‌کند که کودک چهره معصومانه‌ای داشت و احساس می‌کرده کودک هم غم واقعه عاشورا را در دل دارد.
هنرور در توصیف این عکس به لحاظ تکنیک عکاسی عنوان می‌کند: این عکس دارای یک تضاد است؛ یعنی یک نقطه نورانی که همان کودک باشد، در یک بک گراند مشکی در نقطه طلایی کادر دیده می‌شود.
این عکس در جشنواره‌های بین المللی سازمان جهانی عکاسی فیاپ موفق از جمله جشنواره ردیسایم ۲۰۲۰ فرانسه، نورروز تاجیکستان ۲۰۲۰ پذیرفته شده و در جشنواره بین المللی فونیکس ۲۰۲۰ هندوستان جایزه دیپلم تقدیر گرفته است.
و اما تصویر آخر، به اسارت کودکان کاروان امام حسین (ع) برمی‌گردد. به گفته عکاس، این تصویر هم تقریبا چهار سال پیش در یک تعزیه در شهر ابرکوه به ثبت رسیده است.
او درباره این عکس می‌گوید: وقتی که قصد ثبت عکس را داشتم، دود اسفند در کادر ظاهر شد که این امر حالتی وهم گونه به عکس داده بود. دومین نکته هم این بود که بچه‌ها به ترتیب سن به زنجیر کشیده شده بودند و دست‌هایشان را به حالت تسلسل و تکرار به زنجیر گرفته بودند، گویی این گونه قصد داشتند که همبستگی یک لشکر را که برای مبارزه با ظلم می‌جنگد به نمایش بگذارند؛ درست همان هدفی که امام حسین(ع) برای آن جنگید.
این عکس هم در جشنواره زیر نظر فدراسیون جهانی فیاپ که به طور مشترک در سه کشور آفریقا آلمان اندونزی بوده، پذیرش گرفته است.