مشاهده دو کهکشان دور دست در دوران نوزادی کیهان

 به گزارش پارس اسکای، این کهکشان‌ها پیش از این نیز در سال 2003 میلادی در تصویر فرا ژرف هابل HUDF (پروژه نقشه‌برداری میدان دید باز تلسکوپ‌هابل) کشف شده بودند، با بهره گیری از تصاویر فرا ژرف تلسکوپ فرو سرخ اسپیتزر، دانشمندان توانستند از وجود این اجرام سماوی اطمینان حاصل کرده و علاوه بر آن به اندازه گیری میزان جرم و سن آنها بپردازند. یافته‌های این تحقیقات در آگاهی هرچه بیشتر ما پیرامون منشأ شکل‌گیری و تکامل تدریجی کهکشان‌ها،بویژه کهکشان راه شیری از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. اگرچه که آنالیز داده‌های تلسکوپ هابل به تنهایی برای گروه تحقیقاتی لابی ممکن نبود، لیکن با بهره گیری از تلسکوپ فضایی اسپیتزر آنها به اطلاعات اساسی در زمینه تحقیقات شان دست یافتند.
ایو لابی،ریچارد بونز و کارت اینگورت از رصد خانه UCO/Lick دانشگاه ایالتی کالیفرنیا به همراه ماری جین فرانکس از رصدخانه لیدین با استفاده از دوربین فوق‌العاده حساس آرایه‌ای تلسکوپ فرو سرخ اسپیتزر به بررسی کهکشان‌های تصویر فراژرف هابل پرداختند. این دو کهکشان در زمان نوزادی کیهان(تنها 700 میلیون سال پس از انفجار بزرگ) مشاهده شده‌اند؛ زمانی که فقط 5 درصد از سن کیهان می‌گذشت.این دو به گونه‌ای از کهکشان‌های اولیه کوچک تعلق دارند که دو سال پیش توسط بونز، فرانکس و اینگورت کشف شده بودند.تعداد اندک این کهکشان‌ها گویای این حقیقت است که در مقایسه با سایر کهکشان‌های پر جرم، این گونه کهکشان‌ها در دوره کوتاهی، به سرعت از تعداد اندکی ستاره شکل گرفته‌اند. به دلیل تعداد کم کهکشان‌های دور، جستجو و اندازه گیری میزان جرم آنها از اهمیت خاصی برخوردار است.
لابی می‌افزاید‌: اسپیتزر یک ماشین شگفت انگیز است.مشاهده کهکشان‌های دور دست در فاصله 7/12 میلیارد سال نوری بوسیله تلسکوپ 85/0 متری موفقیتی بسیار بزرگ محسوب می‌شود. اگرچه که اخترشناسان پیش از این نیز موفق به مشاهده دور دست‌های کیهان شده‌اند، اما این برای نخستین بار است که خصوصیات فیزیکی(جرم، سن و...) کهکشان‌های دور،با چنین دقتی محاسبه می‌شود.
به عقیده من بدون تلسکوپ اسپیتزر ما حتی قادر به اثبات وجود این دو کهکشان نبودیم چه برسد به اینکه به محاسبه جرم و یا سن آنها بپردازیم. داده‌ها حاکی از آنند که دو کهکشان تازه کشف شده با سنی بین 50 تا 300 میلیون سال و جرمی برابر یک صدم جرم کهکشان راه شیری متعلق به سامانه‌های کهکشانی اولیه می‌باشند که در دوران نوزادی کیهان شکل گرفته‌اند. با وجود این موفقیت دانشمندان امیدوارند در نقشه‌برداری‌های آتی، کهکشان‌های جوان‌تر نیز کشف خواهند شد.
 میلیون ها سال پس از انفجار بزرگ که از آن به عنوان دوران تاریک یاد می‌شود، زیرا در این زمان ابر‌هایی از گاز هیدروژن کل کیهان را فرا گرفته بودند، مانع از رسیدن نور کهکشان‌های دور به ما می‌شدند. اخترشناسان بر این باورند که کهکشان‌های متعلق به این دوره، توانایی گسیل امواج کافی برای گذر از مه کیهانی و تغییر کیهان به پلاسما و در نهایت حالت شفاف کنونی را داشته‌اند. گروه تحقیقاتی لابی در پی یافتن پاسخی برای این سوال است که آیا شکل‌گیری ستارگان در کهکشان دلیل اصلی از بین رفتن ابر‌های تیره کیهان بوده است یا خیر؟
 اما محاسبات حاکی از آنند که چنین کهکشان‌هایی بسیار اندک و کوچک‌اند.بونز می‌افزاید:بسیاری از این کهکشان‌ها در دوران اولیه کیهان وجود دارند، ولی کم‌سو‌تر از آنند که بتوان با تلسکوپ‌های کنونی به جستجوی آنها پرداخت. جای نگرانی نیست، زیرا کمک در راه است.
 اگر تجهیزات جدید بر روی تلسکوپ هابل نصب گردند و یا با بهره‌برداری از تلسکوپ فضایی جیمز وب در دهه آتی و همچنین طرح شبکه تلسکوپ‌های 30 متری زمینی، بار دیگر انقلابی در دانش ما نسبت به کهکشان‌های دور دست ایجاد می‌گردد. لابی در پایان با خوش‌بینی خاطر نشان کرد که تصویر فراژرف هابل هنوز هم اسرار فراوانی در خود نهفته دارد. با تجهیزات آتی ما قادر خواهیم بود تا با نگاهی کنجکاو به بررسی هرچه دقیق تر اجرام آسمانی دور دست بپردازیم.