به گزارش همشهری آنلاین، در شب عاشورا، اطراف عتبه حسینی، یک هیات عزاداری ۱۵۰ سال است که مراسم خاصی را برگزار میکند؛ شمعگردانی. این هیات که مربوط به صنف قصابان کربلا است، شمع های بزرگی که به صورت مخصوص و از پیش سفارش شده، آماده کردهاند، به دست میگیرند و در حرمین شریفین عزاداری می کنند.
دو بیت شعر را نیز، همخوانی میکنند که مضموناش این است که با این شمعها، این شب را زنده نگاه میدارند و از صبح میخواهند که طلوع نکند. چیزی شبیه به نوحه معروف ما ایرانی ها در شب عاشورا؛ «مکن ای صبح طلوع».
شمعهایی که اعضای این هیات در دست دارند، از 50 سانتیمتر و قطر دو سانتیمتر شروع میشود و برخی از آنها نیز شمعهایی به طول یک متر و قطر چهار سانتی متر است. این شمعها، برای آنکه تا اذان صبح دوام بیاورند، طولانی و قطور ساخته می شوند.
به غیر از شمع و دو تابلو که اشعار روی آن حک شده، معمولا ابزار دیگری همراه این گروه نیست.
معمولا کودکان جلودار و بیرق دار این دسته هستند و در صف بعد، بزرگان صنف حضور دارند.
این هیئت، از ۱۵۰ سال پیش در کربلا فعالیت میکند.