به گزارش همشهری آنلاین و به نقل از نیو اطلس، این دستگاه چیزی فراتر از تخته پرنده‌های قبلی فرانکی زاپاتا است که با استفاده از فناوری توربینی ساخته می‌شوند. این ماشین پرنده که جت مسابقه‌ای یا «جت ریسر» نیز نامیده می‌شود، دنیای جت اسکی را دچار تحولات جدیدی کرده است. جت ریسر در واقع یک صندلی سطل مانند ساخته شده از فیبر کربن بوده که در آن از فناوری مشابه «تخته‌های پرنده» (فلای بورد) استفاده شده است. این ماشین پرنده صرفا به منظور پرواز در جهت عمودی طراحی نشده و می‌تواند پرواز افقی نیز داشته باشد که در این زمان برای افزایش سرعت دستگاه به آن بال یا باله‌هایی افزوده می‌شود که می‌تواند سرعت ماشین پرنده را به بیش از ۲۵۰ کیلومتر در ساعت برساند.
فرانکی زاپاتا همچنین مدعی شده است که این ماشین پرنده می‌تواند اهدافی را روی زمین نیز مورد اصابت قرار دهد. زمانی که در ماه مه (اردیبهشت ماه) زاپاتا قهرمان سابق مسابقات آبی در رشته جت اسکی، برای آخرین بار به حرکات نمایشی پراخت و به طور خطرناکی در حالی که با ماشین پرنده دور خود می‌چرخید، از ارتفاع بالا درون آب سقوط کرد. این سقوط یکی از وحشتناک‌ترین سقوط‌های «جت برد» ارزیابی شده است.
او همچنین با جدا کردن توربین‌های موتور جت اسکی و پیوند دادن آن با فلای برد (تخته پرنده) دستگاه جدیدی را با عنوان «فلای بورد هوایی» ابداع کرده بود که به او اجازه می‌‍‌دهد مانند «گابلین سبز» (شخصیت ابر شرور سری فیلم‌های ابرقهرمانی مرد عنکبوتی)، به پرواز درآید و رکوردهای بی‌شماری را برای خود ثبت کند. سیستم تخته پرنده‌های قبلی فرانکی زاپاتا عملا شامل سه بخش بود؛ بخش تخته که کاربر روی آن می‌ایستد، مخزن سوخت که در پشت آن است و یک ریموت دستی که برای کنترل و هدایت وسیله استفاده می‌شود. او پیشتر نیز تخته پرنده‌ای ساخته بود که توانسته با سرعت بیش از ۱۶۵ کیلومتر در ساعت با آن به پرواز درآید.