به گزارش همشهری آنلاین به نقل از وب‌ام‌دی کارشناسان بهداشتی تا به حال درباره اینکه حیوانات خانگی هم می‌توانند مبتلا به آبله میمونی شوند، چیزی نمی‌دانستنند. گرچه ویروس بیماری از حیوانات به انسان‌ها انتشار پیدا می‌کند و در حیوانات وحشی هم یافت شده است، اما تا به حال موارد مستندی از انتقال انسان به حیوان ویروس در حیوانات خانگی وجود نداشته است.
نظریه فعلی این است که هر پستانداری می‌تواند بالقوه ویروس آبله میمونی را به پستانداران دیگر مبتلا کند.
در گزارشی که در ژورنال «لنست» منتشر شده است، دو مرد در فرانسه که دچار آبله میمونی شده بودند، مراقب بودند که به محض شروع علائمشان، سگشان را از دیگر حیوانات خانگی و انسان‌ها ایزوله کنند. اما این حیوان همچنان در تختخواب آنها می‌خوابید. دو هفته بعد این سگ ۴ ساله نژاد گری‌هوند دچار دانه‌های پوستی شده بود که به طور معمول در آبله میمونی دیده می‌شود و آزمایشش از لحاظ ویروس بیماری مثبت شد.
آنالیز DNA نمونه‌های به دست آمده از این حیوان و یکی از صاحبانش نشاندهنده مشابهت ۱۰۰ درصد توالی ژنتیکی ویروس‌های آنها بود که نشان می‌داد این ویروس‌ها تقریبا به طور قطعی مرتبط هستند. هر دو نمونه حاوی ویروس‌های تبار B.1 دسته اول ویروس آبله میمونی بودند که زیرنوعی از ویروس است که از ماه آوریل (اواخر فروردین) درسراسر آمریکا و اروپا در حال انتشار بوده است. در شهر پاریس که صاحبان این سگ زندگی می‌کنند، این سویه ویروس باعث عفونت بیش از ۱۷۰۰ نفر شده است.
پژوهشگرانی که این مورد را گزارش کرده‌اند، می‌نویسند: «تا جایی که ما می‌دانیم، روند شروع علائم در هر دو بیمار و به دنبال آن در سگشان نشاندهنده انتقال ویروس آبله میمونی از انسان به سگ است.»
به گفته این پژوهشگران با توجه مثبت آزمایش ضایعات پوستی و مخاطی و نیز نتایج مثبت آزمایش PCR در نمونه‌گیری از ترشحات دهانی و مقعدی، فرضیه آنها این است که ویروس آبله میمونی یک بیماری واقعی سگی ایجاد می‌کند و موضوع فقط حامل بودن ساده ویروس به علت تماس نزدیک با انسان‌ها یا انتقال هواپخش نیست.
آنها نتیجه می‌گیرند که آبله میمونی در حیوانات خانگی باید به عنوان یک بیماری بالقوه وخیم درمان شود و بر اهمیت ایزوله کردن حیوانات خانگی انسان‌هایی که دچار عفونت شده‌اند، تاکید می‌کنند.
گرچه دانشمندان همه علائم عفونت آبله میمونی را در حیوانات خانگی نمی‌دانند، اما صاحبان این حیوانات باید مراقب نشانه‌های بالقوه از جمله فقدان انرژی، سرفه، آبریزش بینی، آروغ زدن، تب، دانه‌های پوستی شبیه به تاول باشند.
بیش از ۳۱۷۰۰ مورد آبله میمونی در ۸۹ کشور جهان گزارش شده است، از جمله ۳۱۴۰۰ مورد بیماری که در ۸۲ کشور که به طور معمول این بیماری در آنها شیوع نداشته است. آمریکا با گزارش بیش از ۱۱۰۰۰ مورد آبله میمونی در رده اول کشورها از لحاظ تعداد بیماری قراردارد، اسپانیا با بیش از ۵۰۰۰ مورد و آلمان و انگلیس هر کدام با حدود ۳۰۰۰ مورد در رده‌های بعدی هستند.
در آمریکا نیویورک با بیش از ۲۲۰۰ مورد آبله میمونی بیشترین مورد بیماری را در آمریکا گزارش کرده است و ایالت‌های کالیفرنیا با حدود ۲۰۰۰ مورد، فلوریدا بیش از ۱۰۰۰ مورد و جرجیا و تگزاش با بیش از ۸۰۰ مورد دررده‌های بعدی قرار دارند.