همشهری آنلاین- ناهیدپیشور: تولیدات این سینما معمولا دخل و خرج‌شان با هم نمی‌خواند و مخاطب هم ندارند. بخش خصوصی بی‌تمایل به سرمایه‌گذاری در این ژانر است و اغلب تولیدات سینمای کودک با سرمایه دولتی امکان ساخت پیدا می‌کنند، هرچند در اکران عمومی با اقبال مواجه نمی‌شوند و فقط پولی از بودجه عمومی صرف فیلمی می‌شود که به کاری جز ارائه بیلان کاری نمی‌آید.
همه اینها باعث شده که تولید فیلم‌های کودک در سال‌های اخیر، علی‌الخصوص بعد از شیوع کرونا، کاهش یابد و عملا این ژانر با تنفس مصنوعی و تزریق حمایت‌های دولتی به حیات خود ادامه می‌دهد. به‌رغم وجود همه این مسائل، اما جشنواره فیلم کودک هر سال برگزار می‌شود.
انگار بود و نبود تعدادی فیلم کودک جذاب و دیدنی تأثیری در برگزاری این جشنواره ندارد. جشنواره فیلم کودک فارغ از جریان سینمای کودک حتی در زمان کرونا هم که تجمعات عمومی قدغن بود، برگزار شد. حالا که باز به روزهای برگزاری این جشنواره نزدیک می‌شویم، این سؤال مکرر اما ضروری پیش می‌آید که آیا جشنواره کودک بی‌توجه به وضعیت کلی تولیدات این ژانر امسال هم برگزار می‌شود؟
مهدی جوادی، مدیرعامل فارابی، روز هفتم تیرماه به‌عنوان دبیر سی‌وپنجمین جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان معرفی شد و یک هفته بعد، یک نشست هم‌اندیشی با فعالان، سینماگران و پیشکسوتان سینمای کودک و نوجوان تشکیل داد ولی بعد از آن دیگر خبری از این جشنواره و حتی وضعیت تولید فیلم ها نشده است. البته اظهارات اخیر مدیرعامل فارابی مبنی‌بر اینکه «مصمم‌تر شدیم تا به هیچ عنوان، کیفیت آثار تولیدی حوزه کودک را فدای زمان‌بندی جشنواره‌ای نکنیم» این احتمال را مطرح می‌کند که جشنواره با تأخیر بیشتری نسبت به گذشته برگزار شود. برگزاری جشنواره فیلم کودک به‌صورت دوسالانه یکی از راهکارهایی است که می‌تواند باعث افزایش کمیت و احتمالا کیفیت آثار شرکت‌کننده در این جشنواره شود.
سیدجواد هاشمی که در این نشست هم‌اندیشی حضور داشته در این‌باره به ایسنا گفته است: «در نشست هم‌اندیشی به‌نظرم رسید آقای جوادی با ۲ساله بودن جشنواره موافق نیست ضمن اینکه ۹۰ درصد سینماگران این حوزه هم مخالف هستند، چون به هر حال جشنواره فیلم کودک و نوجوان یک آب‌باریکه است و سینمای کودک باید در یک جایی معرفی شود و این فرصتی بوده که تولیدکننده‌ها از آن استفاده می‌کردند. اگرچه این معرفی خیلی ضعیف صورت می‌گیرد اما دست‌کم جایی وجود داشته که مثل یک ویترین برای سینمای کودک باشد. البته شنیده‌ام آنقدر تولیدات امسال در این بخش اندک است که حتی به تعداد انگشتان ۲دست هم نمی‌رسد، اما اگر قرار باشد سال دیگر برگزار شود، قطعا می‌گویم هیچ فیلمی تولید نخواهد شد، مگر در مراکز دولتی و غیرخصوصی چون ما در بخش خصوصی به اندازه کافی سرمایه خود را از دست داده‌ایم و شکست خورده‌ایم. خود من دیگر با تولید خداحافظی کردم، مگر اینکه بخواهم برای نخستین‌بار چشم به بودجه‌های دولتی داشته باشم.»
جز زمان برگزاری جشنواره، محل برگزاری آن هم از دیگر مواردی است که هرساله درباره آن بحث می‌شود. جشنواره کودک در چند سال اخیر در اصفهان و سال گذشته نیز به‌صورت مشترک در تهران و اصفهان برگزار شد.
هاشمی در پاسخ به این که آیا جمع‌بندی نظرها بر تغییر محل برگزاری جشنواره است و آیا ضعف‌های اخیر به شیوع کرونا برنمی‌گردد؟ بیان کرد: «فعلا نمی‌توان با قطعیت در این مورد نظر داد ولی به‌نظر می‌رسد مسئولان اصفهان ضرورتی برای برگزاری جشنواره همانند سال‌های گذشته نمی‌بینند، مگر اینکه توجیه شده باشند و بدانند بودجه‌ای که صرف می‌کنند برای یک رویداد مهم است؛ شاید آن وقت دل‌شان برای آن(بودجه) بسوزد. بنابراین در شرایط فعلی به‌نظرم جشنواره در تهران باشد بهتر است تا بعدا برای برگزاری جشنواره در یک شهر دیگر تعیین تکلیف شود.»
هاشمی معتقد است که جشنواره فیلم کودک می‌تواند همراه جشنواره فیلم فجر برگزار شود. او در این‌باره گفت: «در این مورد شاید بعضی‌ها بگویند اگر این اتفاق بیفتد جشنواره کودک له می‌شود ولی من فکر می‌کنم این بخش می‌تواند با ملاحظاتی به جشنواره فجر الصاق شود. جشنواره کودک مثل یک بچه یتیم گوشه‌ای افتاده و کسی به آن توجه نمی‌کند. ما تجربه کرده‌ایم که خیلی از بچه‌ها اصلا متوجه نمی‌شوند، جشنواره فیلم کودک چه زمانی برگزار می‌شود، آن وقت می‌گویند چرا فیلم‌های سینمای کودک فروش نمی‌کند؟ فیلم آخر من حدود ۶میلیارد فروخت فقط به این دلیل که «پیشونی سفید» یک بِرند شده ولی جای تأسف است که فروش فیلم خوبی مثل «بازیوو» تازه به یک‌ونیم میلیارد تومان رسیده است.»