به گزارش همشهری آنلاین، موزه هنرهای معاصر اهواز در دو طبقه و با پنج گالری در سال ۱۳۸۸ افتتاح شد. گنجینه این موزه ۷۰ اثر دارد که ۶۰ اثر آن متعلق به هنرمندان استان خوزستان و ۱۰ اثر متعلق به هنرمندان دیگر استان‌های کشور است. در این موزه همایش، کارگروه‌ها، دوره‌های آموزشی هنری مختلف و سمینارهای هنری برگزار می‌شد. در مواردی نیز گالری‌های آن به عنوان نمایشگاه انفرادی هنرمندان مختلف مورد استفاده قرار می‌گرفت. مهم‌ترین آثار موزه هنرهای معاصر اهواز را کارهایی تشکیل می‌دهند که از موزه هنرهای معاصر آبادان به اینجا آمدند. در این زمینه آثاری از هنرمندانی چون هانیبال الخاص، کوروش شیشه‌گران، محمد احصایی و... را می‌توان نام برد.
این موزه شهریور ۹۴ در قراردادی هفت ساله به بخش خصوصی واگذار شد که واگذاری آن واکنش و اعتراض برخی هنرمندان را در پی داشت. اما در سال‌های اخیر آسیب زیادی به ساختمان موزه هنرهای معاصر اهواز، فضای داخلی موزه و گنجینه موزه که در برگیرنده آثار ارزشمندی است، وارد شده است. بخش‌هایی از ساختمان موزه دچار آتش‌سوزی شده و چندین بار مورد سرقت قرار گرفته است.
امروز اما هفت سال از واگذاری موزه هنرهای معاصر اهواز سپری میشود و حالا که این مکان فرهنگی و هنری به وضوح در شرایط نامناسبی به سر می‌برد، دوباره مورد توجه رسانه‌ها قرار گرفته است.
مریم حسینی و بیتا حسنی دو هنرمندی هستند که پیش‌تر در اعتراض به این اقدام پرفورمنسی را با عنوان «دور باطل» در محیط اطراف موزه هنرهای معاصر اهواز اجرا کردند. مریم حسینی درباره این پرفورمنس می‌گوید: «قبل از ما چند حرکت اعتراضی دیگر هم آنجا انجام شده بود؛ برای مثال یک‌بار تجمع هنرمندان فراخوان داده شد که هنرمندان از همه صنف‌ها تجمع و مصاحبه کردند. آن زمان در بدو واگذاری موزه بود.»
او ادامه می‌دهد: «بعد از آن هم باز برخی اقدامات دیگری انجام شد منتها پرفورمنسی که من به همراه خانم بیتا حسنی اجرا کردیم، فکر می کنم به لحاظ شیوه اجرا، شاید از بقیه کمی بیشتر دیده شد. نحوه فعالیت ما شاید باعث این اتفاق شده بود که یکسری نوار سیاه دور کل ساختمان موزه پیچیدیم و بعد از آن یک برچسب‌هایی با عنوان «دور باطل» دور ساختمان چسباندیم که در واقع مفهوم آن این بود که این پروسه واگذاری وارد یک دور باطلی شده و هر مدیر کل یا مسئولی که می‌آید، در اولین روزهای انتصابش عنوان می‌کند که اولین دغدغه من در زمینه هنر، پس گرفتن ساختمان موزه هنرهای معاصر است.»
این هنرمند درباره اهمیت این مکان می‌گوید: «تنها محلی که هنرمندان می‌توانند در آنجا نمایش اثر هنری داشته باشند موزه هنرهای معاصر اهواز است؛ چون همان‌طور که اطلاع دارید، ما به غیر از این مکان، جای دیگری برای نمایش دادن اثر هنری نداریم. اما متأسفانه بعد از مدتی که از مدیر کلی افراد سپری میشود، بازپس گیری موزه هنرهای معاصر وارد دور باطل میشود.»
شرایط نامناسب موزه هنرهای معاصر اهواز
حسینی رویکرد انجمن علمی هنرهای تجسمی اهواز درباره این مسأله را چنین بیان می‌کند: «آن زمان که ما این پرفورمنس را اجرا کردیم، انجمن علمی هنرهای تجسمی همراهی از خودش نشان نداد و در واقع نمایش را توهین به خودشان تلقی کردند در صورتی که قصد ما این بود که بگوییم داستان موزه هنرهای معاصر خیلی کش‌دار و طولانی میشود و از طرفی وارد چرخه‌های باطل میشود که متأسفانه انجمن علی هنرهای تجسمی قبلی به نظرم کمی در این نقش دخیل بود. انجمن قبلی تا جایی که سرکار بودند، قضیه موزه هنرهای معاصر اهواز متروک باقی مانده بود.»
او درباره گره احتمالی بازپس گیری این مکان می‌گوید: «شخصی که موزه را به آن سپرده‌اند، درخواست مطالباتی کرده و گفته که من هزینه‌هایی برای این مکان کرده‌ام که باید دریافت کنم و ظاهرا همین موضوع، محل مناقشه اصلی است. اما طبق شواهد، این شخص بیشتر ضرر مالی به این مکان وارد کرده است. این موضوع باید با حضور هنرمندان و مراجع ذی صلاح بررسی شود اما همیشه به عقب رانده شده تا امروز که موزه هنرهای معاصر اهواز تبدیل به یک ویرانه شده است.»
با مطرح شدن دوباره‌ی مسأله باز پس گرفتن مالکیت موزه هنرهای معاصر اهواز، ناصر چنانی (سرپرست معاونت توسعه مدیریت و منابع اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی خوزستان) در گفت‌وگو با یکی از رسانه‌ها اظهار کرده است: «اقدام حقوقی برای باز پس‌گیری موزه هنرهای معاصر اهواز از بخش خصوصی، از ابتدای امسال آغاز و به مدیریت فعلی موزه ابلاغ شده تا تشریفات و مراحل اداری بازگرداندن آن به اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی خوزستان صورت گیرد.»