به گزارش همشهری آنلاین، دو قطعه مشهور «مینا» و «شیرین سوزه» از قطعات مشهور و قدیمی زبان کردی هستند و چه بسا که ریتم شاد و مفرحی دارند و بعضاً شاید در مجالس شادی پخش شوند.
حال همایون شجریان تصمیم گرفته با بازخوانی این دو قطعه و تنظیم آنها توسط آرش گوران، این دو اثر را به کردهای کشور تقدیم کند و درباره تولید آنها نوشته است: «شجریان درباره چگونگی بازخوانی تصنیف‌های مینا گیان و شیرین سوزه در صفحه اینستاگرام خود نوشت: «با درود بر شما مهربانان عزیز، اجرای دو تصنیف «مینا جان» و «شیرینه سوزه» به زبان کُردی، شرحی دارد که در این نوشته به اختصار به آن می‌پردازم. در سال ۲۰۰۸ میلادی افتخار این را داشتم که زیر سایه پدر و در رکاب گروه آوا برای اجرای کنسرت به سلیمانیه عراق سفر کنم. در آنجا مهمان‌نوازی و مهربانی بی‌دریغ مردم و اصحاب هنر در لحظه لحظه سفر همچون گرمای جانبخش آفتاب شامل حال ما بود و جز قدردانی و تشکری ساده، کاری از دستمان برنمی‌آمد.
- همایون شجریان در خارج از کشور روی صحنه می‌رود | به رنگ صدا این بار در کانادا
- بشنوید | «بیدار شو» همایون شجریان منتشر شد + متن ترانه
از همان روزگار، دوستی پرمهری میانمان شکل گرفت که تا امروز نیز با من و همراه من است. خاطرات خوش آن سفر هرگز در خاطرم رنگ نباخت و باعث شد در سال ۲۰۱۲ و این بار برای اجرای برنامه‌ای به همراهی ارکستری متشکل از هنرمندان و نوازندگان سلیمانیه برای بار دوم به این شهر سفر کنم.
پس از این همکاری، از سوی دوستان عزیزم، ایده اجرای دو تصنیف موسیقی کُردی مطرح شد که با کمال میل آن را پذیرفتم، از آنجایی که آشنایی بسیار اندکی با برخی واژگان این زبان زیبا و کهن داشتم و از بیان نادرست واژگان و دگرگون شدن معنا و تغییر حس و حال هراسان بودم، بر آن بودم که همانند تصنیف «رو سر بنه به بالین» که توسط پدر اجرا شد، این دو تصنیف را با شعر فارسی بخوانم تا بتوانم از عهده اجرای درخور آن برآیم اما سخن دوستان دست‌اندرکارم این بود که برایشان اجرا با زبان کردی، ذوقی دو چندان دارد و من نیز در نهایت گردن بر این امر نهادم و تصمیم گرفتم با درک کردن معنای شعر در ذهنم، کار را به زبان کُردی اجرا کنم و امیدوارم که در نگاه پرمهر شما، در اجرای این آثار سربلند باشم.
این دو اثر از صمیم قلبم و با تمام وجودم تقدیم به همه شما علاقه‌مندان عزیز، به ویژه عزیزان کُردزبانم در ایران و در سراسر این دنیای پهناور. امیدوارم جسارتم در اجرای اینگونه آثار را به پای عشق بی اندازه‌ام بگذارید. عشق به موسیقی، عشق به ایران، با تمام شهرها و زبان‌ها و گویش‌هایش.»
سامان صمیمی (کمانچه)، حسین رضایی‌نیا (کوزه و بندیر)، داریوش بیژنی (کلارینت)، میثم مروستی (تکنواز ویُلُن)، میثم مروستی، سامان صمیمی، نیلوفر محبی، رایین نورانی، امین عطایی، نگار فرجی (ویلن)، میثم مروستی، دانیال جورابچی، امین عطایی، نگار فرجی (ویلن آلتو)، مهدی عبدی، یاسمن کوزه گر (ویلنسل)، هادی اسماعیلی (کنترباس)، پیمان حاتمی (گیتار باس)، آرمین خیردان (ساختِ صدای پیانو رودز) و آرش گوران (پیانو رودز) نوازندگان و هنرمندان این دو اثر هستند.