به گزارش همشهری آنلاین و به نقل از وب‌سایت ناسا، ممکن است میلیون‌ها مورد از این اجرام یخی که در مجموع به عنوان اجرام کمربند کویپر (KBOs) یا اجرام فرانپتونی (TNOs) شناخته می‌شوند، در این منطقه دوردست از منظومه شمسی ما وجود داشته باشد.
پلوتون یا پلوتو که کوچک‌تر از ماه است، یخچالی قلبی شکل دارد که به اندازه تگزاس و اوکلاهما وسعت دارد. این دنیای شگفت‌انگیز، آسمان‌های آبی، ماه‌های در حال چرخش، کوه‌هایی به ارتفاع کوه‌های راکی دارد و برف می‌بارد، اما برفش قرمز است!
در ۱۴ ژوئیه ۲۰۱۵، فضاپیمای «نیو هورایزنز» ناسا پرواز تاریخی خود را از طریق منظومه پلوتون انجام داد. در این راستا، اولین تصاویر نزدیک از پلوتون و قمرهای آن و جمع‌آوری داده‌های دیگر، درک ما را از این جهان‌های مرموز در مرز بیرونی منظومه شمسی تغییر داده است.
در سال‌هایی که از آن پرواز پیشگامانه می‌گذرد، تقریبا هر حدس و گمان در مورد پلوتون به عنوان یک توپ یخی بی‌اثر شکل گرفته است.
این تصاویر که توسط فضاپیمای «نیو هورایزنز» ناسا ثبت شده است، داستان دیگری از تنوع ویژگی‌های زمین‌شناسی و ترکیبی پلوتون را بازگو می‌کند؛ این بار اما رنگی و تقویت‌شده از ناحیه قطب شمال.