به گزارش همشهری آنلاین، در دو دهه گذشته و به خصوص در چند سال اخیر، تا چشم کار می‌کند، مغازه‌ها و رستوران‌های فست فود را می‌بینیم که همین طور در کنار هم قرار گرفته اند. شاید تا قبل از دهه ۷۰، رستوران‌های ایرانی یا به قول خودمان، چلوکبابی‌ها بودند که در کوچه و خیابان‌های شهرها حکمرانی می‌کردند. اما، حالا این رستوران‌ها جای خود را به اغذیه فروشی‌ها و فست فودی داده اند.
چنین شرایطی حتی به درون روستاها نیز رخنه کرده و اگر تا چند سال قبل خبری از رستوران در روستاها نبود، اما حالا حداقل یک فست فودی یا همان اغذیه فروشی را در این مناطق می‌بینیم.
در واقع، استقبال و گرایش مردم به فست فود خوری، دلیل اصلی رونق این نوع کسب و کارها در کشور شده است.
فست فودی ها در ایران روز به روز اوضاع بهتری پیدا می‌کنند و مردم نیز از این نوع غذاها استقبال خوبی دارند. شاید همه بر این عقیده باشند که حتی در بدترین شرایط اقتصادی نیز مردم، میل به خوردن این نوع غذاها وجود دارد و شاید علت آن، تفاوت قیمت با غذاهای ایرانی است. زیرا، شما می‌توانید با ۲۰ هزار تومان هم یک ساندویچ فلال یا حتی همبرگر، تهیه کنید و برای چند ساعتی، سیر شوید.
اما، اینکه کیفیت این نوع غذاها تا چند اندازه قابل اعتماد باشد، نکته‌ای است که کمتر به آن توجه می‌کنیم. زیرا، قیمت را در نظر گرفته ایم.
آقای میانسالی در خیابان انقلاب مشغول خوردن فلافل است.
او می‌گوید: حداقل هفته‌ای ۴ بار فلال می خورم. چون قیمتش با جیب من جور در می‌آید.
وقتی می پرسم که خبر داری این نوع غذاها سالم هستند یا نه، جواب می‌دهد: خیلی به این قسمت موضوع فکر نکرده ام، فقط چند ساعت سیر شوم، کافی است.
صاحب مغازه فلالی، تند و تند فلال ها داخل ظرف روغن داغ می‌ریزد. حسابی سرش شلوغ است.
می‌گوید روزی ۲۰۰ تا ۳۰۰ فلال می‌فروشد. قیمتش مناسب است، فلال معمولی را ۲۰ هزار تومان و فلال همراه با قارچ و پنیر را ۲۵ هزار تومان می‌دهد.
چند متر آن طرف تر در سردر مغازه‌ای با پارچه قرمز رنگ نوشته پیتزا ۴۰ هزار تومان!
ساعت ۲ بعد از ظهر بود و من هم حسابی گرسنه بودم. دلم را زدم به دریا و یک پیتزای ۴۰ هزار تومانی سفارش دادم.
مقداری کالباس و سوسیس و گوجه و فلفل دلمه به همراه پنیر پیتزا، ترکیب این پیتزای ۴۰ هزار تومانی را بود.
در مدتی که داشتم تیکه‌های پیتزا رو با حرص و ولع می‌خوردم، حداقل ۵ نفر دیگر سفارش پیتزا دادند. اغلب افراد گذری بودند. از جوان گرفته تا خانم میانسال.
در مسیر خیابان تا مقصد من حدود یک کیلومتر راه بود و در این فاصله، من ۵ اغذیه فروشی دیدم. با خودم گفتم اگر همین معیار را برای خیابان‌های شهر در نظر بگیریم، صدها پیتزا فروشی و مغازه‌های ساندویچ فروشی داریم که معلوم نیست چند درصد آنها از محصولات با کیفیت استفاده می‌کنند. زیرا، با توجه به گرانی مواد غذایی، چطور می‌توانند پیتزا را ۴۰ هزار تومان بدهند.
ناگفته نماند که این قبیل مغازه‌ها، اغلب در مناطق مرکزی و پایین شهر دیده می‌شود. زیرا، با شرایط اقتصادی مردم این مناطق، همخوانی دارد.
برای تهیه این غذاها از مقدار زیادی روغن و سس‌های چرب، شکر، گوشت سرخ شده، چربی، نمک، پنیر و…، استفاده می‌شود.
مصرف این غذاها در طولانی‌مدت ممکن است مشکلاتی را برای دستگاه گوارش و سیستم ایمنی بدن به وجود آورد و سلامت فرد را به خطر اندازد. مهم‌ترین عیب این غذاها، اثرات منفی آن بر روی سلامتی است.
متخصصان تغذیه به افرادی که زخم معده دارند توصیه می‌کنند غذاهای پرادویه نخورند، درصورتی‌که فست فودها سرشار از ادویه هستند. به همین خاطر کسانی که فست فود زیاد مصرف می‌کنند بیشتر در معرض بیماری‌هایی مانند نفخ، سوءهاضمه، رفلاکس و از همه مهم‌تر سرطان معده و روده بزرگ قرار می‌گیرند.
در فست فودها نمک فراوانی به کار می‌برند که این هم می‌تواند مشکلات فشارخون را برای افراد به وجود آورد و با بالا رفتن فشارخون، خطر سکته مغزی را در آنها زیاد می‌کند.
فست فودها برخلاف ظاهر زیبایی که دارند، ارزش غذایی پایینی دارند و ویتامین و املاح مورد نیاز بدن را تأمین نمی‌کنند و همچنین مصرف مداوم آنها باعث بروز اختلالات رشد در کودکان و نوجوانان به‌ویژه در سنین بلوغ می‌شود.
برای تهیه غذای فست فودی از روغن‌های خیلی داغ و فراوان استفاده می‌کنند و مصرف مداوم این غذاها باعث می‌شود میزان کلسترول بد یا همان چربی خون را به شدت زیاد کند.
پزشکان معتقدند کسانی که از غذاهای فست فودی زیاد استفاده می‌کنند بیشتر در معرض بیماری کبد چرب هستند. همچنین مصرف بیش‌از حد این غذاها باعث چاقی افراد و ابتلا به بیماری‌های قلبی و دیابت می‌شود.
مصرف فست فود یکی از عوامل ایجاد سرطان‌های روده و کلیه و مری است.