به گزارش همشهری آنلاین، پیتر بردشاو، منتقد گاردین می‌نویسد: در مرگ زودهنگام یک ستاره جوان زیبا، همیشه ضربه‌ای عجیب، تکان‌دهنده وجود دارد و غیر قابل باور به به نظر می‌رسد. من مشابه این احساس را اوایل امسال، در زمان مرگ نابهنگام بازیگر فرانسوی، گاسپار اولیل احساس کردم، و بیشتر از آن، از مرگ هنرپیشه اهل آفریقای جنوبی، چارلبی دین متاثر شدم که در ۳۲ سالگی درگذشت.
دین امسال در آستانه موفقیت بین‌المللی خود بود، بازیگری به عنوان نقش اصلی در فیلم برنده نخل طلای کن از روبن اوستلوند درباره افراد فوق ثروتمند، مثلث غم.
اعتراف می‌کنم: این فیلمی نبود که من خیلی دوستش داشته باشم، اما صحنه‌هایی با بازی دین در ابتدا عالی هستند. او نقش یک اینفلوئنسر اینستاگرامی را بازی می‌کند که دوست مدل ناراضی خود (هاریس دیکنسون) را به یک تعطیلات تفریحی لوکس رایگان می‌برد؛ سفری که دنبال‌کنندگانش در اینستاگرام برایش تدارک دیده‌اند.
- سفر ساکنان احمق و ثروتمند یک کشتی به سوی مثلث برمودای غم | نقد گاردین بر فیلم مثلث غم اثر کارگردان سوئدی برنده نخل طلای کن
- نقد صنعت زیبایی، زندگی مرفه در فیلم برنده نخل طلای کن | هیچ نقشی را به دلیل معروف بودن یا داشتن «نام» به کسی نمی‌دهم
او در این فیلم زیبایی ظریفی دارد که با خودشیفتگی پوشیده شده است. اما بحرانی که کشتی کروز به سمت آن می‌رود چیز دیگری را برای او باقی مسافران به ارمغان می‌آورد.
آیا دین خودش به دنبال چیز دیگری بود؟ بسیار محتمل است. شارلیز ترون و جنیفر لارنس (و بسیاری دیگر) مانند او بازیگری را با مدلینگ شروع کردند. دین در جشنواره فیلم کن - بهترین پلتفرم ممکن - تبلیغ شده بود.
چه کسی می داند که او چه کارهایی می‌توانست بکند؟ این یک فکر غم انگیز و احتمالا بیهوده است. سرنوشت او لایه جدیدی از ظرافت برون متنی را به فیلم می‌بخشد. اما چه تراژیک.
منبع: ترجمه از گاردین با کمی تغییر