به گزارش همشهری آنلاین و به نقل از روزنامه سان، بقایای اسکلت این زن توسط باستانشناسان در حفاری در قبرستان قرن هفدهمی در روستای پین در لهستان کشف شده است.
او را با یک داس در گلویش و یک انگشت پای قفل شده برای جلوگیری از بازگشت از دنیای مردگان پیدا کردند.
محققان دریافتند که این زن یک کلاه ابریشمی بر روی سر خود (که نشاندهنده موقعیت اجتماعی بالایی است) و یک دندان بیرونزده، داشته است.
پروفسور داریوس پولینسکی سرپرست تیم محققان از دانشگاه نیکلاس کوپرنیک در تورون گفت که شکل دفن غیرمعمول است.
او به دیلیمیل گفت: «راههای محافظت در برابر بازگشت مردگان عبارتند از: بریدن سر یا پاهای متوفی، قرار دادن متوفی با صورت به پایین برای گاز گرفتن زمین، سوزاندن آنها و متلاشی کردن آنها با سنگ. داس را صاف نمیگذاشتند، به گونهای روی گردن قرار میدادند که اگر متوفی میخواست بلند شود، به احتمال زیاد سرش بریده یا به شدت زخمی میشد.»
پولینسکی گفت که انگشت شست پای چپ قفلشده، این نظریه را تقویت کرد که او در زمان مرگ یک خونآشام محسوب میشده است!
ساکنان اروپای شرقی در قرن یازدهم شروع به ترس از خونآشامها کردند و معتقد بودند افرادی که میمیرند راه خود را از قبرها به بیرون باز کرده و دوباره به جوامع انسانی بازمیگشتند.
و در قرن هفدهم، پس از «شیوع» آشکار خونآشامها، شیوههای تدفین غیرمعمول در سراسر لهستان رایج شد.
پولینسکی گفت که خونآشامهای ادعاشده در آن زمان، در سراسر اروپای شرقی با خشونت اعدام شدهاند.
افرادی که به روشهای نابهنگام میمیرند (مانند خودکشی) اغلب مظنون به خونآشام بودند و بدنهایشان مثله میشد تا از «برخاستن از مرگ» جلوگیری شود.
این کشف به تورون فرستاده شده است که در آنجا باستانشناسان تحقیقات بیشتری را انجام خواهند داد.
در سال ۲۰۱۵، باستانشناسان در روستای دروسکو حدود ۲۱۰ کیلومتر دورتر از محل فعلی کشف اخیر، ۵ اسکلت را پیدا کردند که به روشی مشابه در یک گورستان ۴۰۰ ساله مدفون شده بودند.
بیشتر بخوانید:
داسهایی به گلوی یک مرد و یک زن چسبانده شده بودند.