به گزارش همشهری آنلاین به نقل از آسوشیتدپرس پرهیز کرملین از اعلام تشییع جنازه رسمی بیانگر ناخشنودی‌اش از میراث گورباچف است که گرچه به خاطر پایین آوردن «پرده آهنین» تحسین جهانی را کسب کرد، اما بسیاری از هموطنانش او را مقصر سقوط اتحاد شوروی و فروپاشی اقتصادی به دنبال آن می‌دانستند که میلیون‌ها نفر را در کام فقر فرو برد.
پوتین روز پنجشنبه به طور خصوصی بر تابوت گورباچف در بیمارستانی در مسکو که او در آن درگذشت، دسته گل گذاشت. کرملین اعلام کرده بود که برنامه کاری فشرده رئیس‌جمهور مانع از حضور او در مراسم تشییع می‌شود.
دیمیتری پسکوف، سخنگوی کرملین روز شنبه در پاسخ به پرسش خبرنگاران که پوتین مشغول چه کارهایی خواهد بود، گفت رئیس‌جمهور رشته‌ای از ملاقات‌های کاتری، یک تلفن بین‌المللی و نیاز به آماده شدن برای حضور در گردهمایی تجاری «شرق دور روسیه» دارد که قرار است در هفته آینده در آن حضور یابد.
گورباچف که روز سه‌شنبه در ۹۱ سالگی درگذشت، پس از مراسم وداع در سالن ستون‌دار «خانه اتحادیه‌ها»، یک عمارت مجلل قرن هجدهمی نزدیک کرملین، محل انجام مراسم تشییع دولتی از دوران اتحاد شوروی، در گورسنان نوودیویچی در مجاورت همسرش «رئیسه» به خاک سپرده شد.
در مراسم روز شنبه، سوگواران از کنار تابوت گشوده گورباچف گذشتند که گاردهای احترام آن را احاطه کرده بودند و در حالیکه موسیفی محزونی نواخته می‌شد، بر روی آن گل می‌گذاشتنند. ایرینا، دختر گورباچف و دو نوه‌اش هم در کنار تابوت نشسته بودند.
سوگواران هنگام ورود به ساختمان گاردهای احترام را در کنار عکس بزرگی از گورباچف در حالت ایستاده با لبخندی پهن می‌دیدند که یادآور روحیه شادمانی بود که او پس از دوره‌ای از اسلاف بیمار و سالمند به رهبری شوروی آورد.
حضور مردم آنقدر زیاد بود که مراسم وداع آخر برای دو ساعت بیشتر از زمان اعلام‌شده تمدید شد.
با وجود انتخاب این مکان پرآوازه برای مراسم وداع، کرملین آن را ی مراسم تشییع دولتی اعلام نکرد، هر چند به گفته پسکوف «عناصری» از چنین مراسمی دارد مانند گاردهای احترام و یاری دولت به سازماندهی آن.
مراسم روز شنبه واقعا هم بسیاری از اجزای یک مراسم دولتی مانند گذاشتن پرچم ملی روی تابوت گورباچف و شلیک هوایی تیر بوسیله گارهای احترام و نواخته شدن سرود ملی روسیه را که از همان ملودی سرود شوروی استفاده می‌کند، داشت.
اما اعلام این مراسم به عنوان یک مراسم تشییع دولتی پوتین را ملزم می‌کرد در آن حضور یابد و مسکو مجبور بود رهبران خارجی را هم دعوت کند، کاری که در میانه تنش فزاینده با غرب پس از جنگ اوکراین کرملین از انجام آن اکراه داشت.
ویکتور اوربان،نخست‌وزیر مجارستان که اغلب از تحریم‌های غرب بر ضد روسیه انتقاد می‌کرده است، در مراسم روز شنبه حضور داشت. سفیران آمریکا، انگلیس، آلمان و سایر کشورهای غربی هم در آن شرکت کرده بودند.
مراسم نسبتا ساده تشییع گورباچف در تضاد با مراسم دولتی مجلل سال ۲۰۰۷ برای بوریس یلتسین، نخستین رهبر روسیه در دوران پس از شوروی بود که پوتین را به عنوان جانشین مطلوبش معرفی کرد و با استعفایش صحنه برای رسیدن او به مقام رئیس‌جمهوری آماده کرد.
یلتسین نیز در گورستان نوودیویچی به خاک سپرده شده که مدفن گروه بزرگی از سرشناسان رسویه از جمله دیمیتری شوستاکوویچ، سرگئی پروکوفیف و آنتوان چخوف است. نیکیتا خروشچف، رهبر پیشین شوروی ککه در سال ۱۹۶۴ از مقامش برکنار شد، نیز در همین گورستان مدفون است.
پوتین زمانی سقوط اتحاد شوروی را «بزرگترین فاجعه ژئوپولیتیکی قرن» نامیده بود از انتقاد شخصی علنی از گورباچف پرهیز کرده است، اما بارها او را به خاطر در نگرفتن تعهد مکتوب مطمئن که در آن غرب متعهد به گسترش ندادن پیمان ناتو به سمت شرق شود، نکوهش کرد. این موضوع روابط روسیه و غرب را برای دهه‌ها است که تیره کرده و تنش‌های را آفریده است که در نهایت به صورت جنگ در اوکراین فوران کرد.
پوتین روز چهارشنبه در نامه تسلیتی که عباراتش به دقت انتخاب شده بود، گورباچف را مردی توصیف کرد که «تاثیر فراوانی بر سیر تاریخ جهان» به جای گذاشت.
پوتین گفت:« او کشور را در دوران تغییراتی سخت و شگرف در میانه چالش‌های عظیم سیاست خارجی، اقتصادی و اجتماعی رهبری کرد. او عمیقا درک کرده بود که اصلاحات ضروری است و تلاش کرد که راه‌حل‌های خودش برای این مشکلات حاد ارائه کند.