به گزارش همشهری آنلاین و به نقل از ساینس‌آلرت، در واقع، اگر مدار مشتری اندکی تغییر کند، این امکان وجود دارد که زمین حتی قابل زندگی‌تر شود.
این یک مطالعه مهم است، زیرا قطعات و اجزای متحرک زیادی در منظومه شمسی وجود دارد و فهمیدن اینکه کدام یک به قابلیت سکونت زمین کمک می‌کنند، بسیار دشوار است.
همچنین می‌تواند به ما کمک کند تا بهتر بفهمیم چه چیزی یک جهان قابل سکونت را قابل سکونت کرده است.
«پم وروورت» دانشمند سیاره‌شناسی از دانشگاه کالیفرنیا، ریورساید، می‌گوید: «اگر موقعیت مشتری ثابت بماند، اما شکل مدار آن تغییر کند، در واقع می‌تواند قابلیت سکونت زمین را افزایش دهد. بسیاری متقاعد شده‌اند که زمین مظهر یک سیاره قابل سکونت است و هر تغییری در مدار مشتری که سیاره عظیمی است، تنها می‌تواند برای زمین بد باشد. ما نشان می‌دهیم که هر دو فرض اشتباه است.»
نتایج همچنین پیامدهایی برای جستجوی جهان‌های قابل سکونت در خارج از منظومه شمسی، با ارائه مجموعه‌ای از پارامترهای جدید که می‌توان با آن قابلیت سکونت بالقوه را ارزیابی کرد، دارد.
اگرچه ما در حال حاضر هیچ ابزاری نداریم که بتواند به طور قطعی قابلیت سکونت بودن یک سیاره فراخورشیدی (سیاراتی را که به دور ستارگان خارج از منظومه شمسی می‌چرخند) را بسنجد، اما دانشمندان جمعیتی از جهان‌ها را جمع‌آوری کرده‌اند که ما باید بر اساس چندین ویژگی به آنها نگاه دقیق‌تری داشته باشیم.
اولین مورد، جایی است که سیاره فراخورشیدی نسبت به ستاره میزبان خود قرار دارد. نباید فاصله‌اش آنقدر نزدیک باشد که آب مایع سطحی تبخیر شود و نه آنقدر دور باشد که یخ بزند.
دومی اندازه و جرم سیاره فراخورشیدی است. آیا احتمال دارد سنگی باشد، مانند زمین، زهره یا مریخ؟ یا گازی باشد مانند مشتری، زحل یا اورانوس؟
به طور فزاینده‌ای به‌نظر می رسد که یک غول گازی مشابه مشتری در همان منظومه ممکن است شاخص خوبی برای قابلیت سکونت باشد، اما به نظر می‌رسد که در این زمینه احتیاط‌هایی وجود دارد.
در سال ۲۰۱۹، تیم بین‌المللی محققان مطالعه‌ای را منتشر کردند که در آن بر اساس شبیه‌سازی‌ها نشان داده شد که تغییر مدار مشتری می‌تواند به سرعت کل منظومه شمسی را ناپایدار کند.
اکنون شبیه‌سازی‌های بیشتر نشان داده‌اند که این می‌تواند برعکس باشد و به کاهش دامنه مدارهای غول گازی که به سکونت‌پذیری کمک می‌کنند، منجر شود.
این مطالعه بر اساس گریز از مرکز مدار مشتری یعنی درجه‌ای که این مدار دراز و بیضوی است، انجام شد.
در حال حاضر، مشتری فقط یک مدار بسیار کم بیضوی دارد، تقریبا دایره‌ای است.
بیشتر بخوانید:
با این حال، اگر آن مدار کشیده شود، تأثیر بسیار قابل‌توجهی بر بقیه منظومه شمسی خواهد داشت. این به این دلیل است که مشتری جرم دارد؛ ۲.۵ برابر جرم بقیه سیارات منظومه شمسی روی هم.
برای زمین، این به معنای افزایش برجستگی است. این بدان معناست که محققان دریافتند که برخی از بخش‌های سیاره به خورشید نزدیک‌تر می‌شوند و در محدوده معتدل و قابل سکونت گرم می‌شوند.
اما اگر مشتری را به خورشید نزدیک کنید، قابلیت سکونت زمین آسیب می‌بیند. این به این دلیل است که باعث می‌شود سیاره ما نسبت به حال حاضر، به شدت روی محور چرخشی‌اش کج شود، این ویژگی به ما تغییرات فصلی می‌دهد.