به گزارش همشهری آنلاین و به نقل از ساینس آلرت، این توصیه گروهی از دانشمندان است که امیدوارند از مأموریت‌های آینده آرتمیس برای کمک به درک تاریخچه زندگی خورشید استفاده کنند.
خورشید همیشه بر تمام اجرام منظومه شمسی تأثیر گذاشته است. ما نه تنها گرما و نور را از آن دریافت می‌کنیم، بلکه یک باران دائمی از ذرات پرانرژی و باد خورشیدی را هم می‌گیریم. و این در ۴.۵ میلیارد سال گذشته هر روز اتفاق افتاده است.
با این حال، در سیاراتی مانند زمین، ما تاریخ باستانی تأثیر خورشید بر خود را از دست داده‌ایم. هوازدگی ناشی از باد، فرسایش ناشی از آب و چرخه‌های ثابت تکتونیک صفحه‌ای، هر گونه تغییری را که خورشید ممکن است روی پوسته ما ایجاد کرده باشد و یا آن را منفجر کرده یا در اعماق گوشته مدفون کرده باشد، تحت تاثیر قرار داده است.
اما طبق مقاله جدیدی که اخیرا در arXiv منتشر شده است، جهان‌های مرده شرایط بسیار بهتری برای مطالعه هستند و از آنجایی که ماه نزدیک‌ترین جهان مرده به ما و هدف مجموعه ماموریت‌های آرتمیس است، باید به آنجا برویم.
مسلما، از زمان شکل‌گیری اولیه ماه، فعالیت‌های سطحی مانند جریان‌های گدازه‌ای و برخورد سیارک‌ها و دنباله‌دارها روی آن وجود داشته است. اما بر اساس مقاله جدید، این فعالیت در واقع یک کمک است تا یک مانع.
جریان‌های گدازه می‌توانند بخش‌های بزرگی از سطح ماه را از تعامل بیشتر با خورشید دور کنند. اگر بتوانیم در زیر جریان‌ها و به درون سنگی عمیق‌تر ماه با حفاری برویم، تصویری از تاریخ خورشید از قبل از جاری شدن گدازه خواهیم داشت.
محققان چند کمیت کلیدی را که می‌توانیم از نمونه‌های قمری اندازه‌گیری کنیم و نحوه اتصال آنها به فعالیت خورشید را مشخص کردند.
به عنوان مثال، می‌توانیم به مدت زمانی که یک نمونه در معرض پرتوهای کیهانی بوده است نگاه کنیم و از آن برای مدل‌سازی نرخ تولید پرتوهای کیهانی از خورشید در چند میلیارد سال گذشته استفاده کنیم.
ما همچنین می‌توانیم به ردهای باقی‌مانده از ذرات پرانرژی در حین فرورفتن در پوسته نگاه کنیم تا به همان اطلاعات برسیم.
بیشتر بخوانید:
با گذشت زمان، خاک ماه به آرامی به بِرش (سنگ) تبدیل می‌شود و این روند با میزان تابش خورشید تغییر می‌کند. با مقایسه نمونه‌های مختلف در اعماق و مکان‌های مختلف، می‌توانیم تغییر در روشنایی خورشید را در طول زمان درک کنیم.
هیچ مکان قابل دسترس دیگری در منظومه شمسی برای مشاهده تاریخ باستانی خورشید وجود ندارد. به زبان ساده، ماه یک کپسول زمانی خورشیدی است.