به گزارش همشهری آنلاین، مراسم خاکسپاری امین تارخ امروز دوشنبه چهارم مهرماه در قطعه هنرمندان بهشت زهرا با حضور جمعی از هنرمندان همچون مسعود کرامتی، رضا کیانیان، شبنم مقدم و فاطمه معتمد آریا، عبدالجبار کاکایی، محمدمهدی عسگرپور و امیر آقایی برگزار شد.
علیرضا شجاع نوری: امین تارخ هر زمانی که می‌رفت زود بود
علیرضا شجاع نوری که به عنوان مجری در مراسم تشیع جنازه امین تاریخ پشت تریبون قرار گرفت، گفت: ما در خردسالی با هم، هم کوچه بودیم؛ خانه آنها در انتهای کوچه ما بود و همیشه از بچگی کلمه تارخ برایم یک راز بود و معنی آن را نمی دانستم و این گذشت تا زمانی که بر سر کار سربداران (که سعادت داشتم که شاگردی اش را بکنم ) با هم صحنه هایی را هم بازی شدیم و آنجا چیزهایی را از خردسالی گفتم و یادش آمد و از اینجا شاگردی من از امین تارخ شروع شد.
وی افزود: همه شما یا تارخ را از نزیدک می شناسید یا با انرژی و حال و هوای او از دور آشنا هستید. امین تارخ در بنیاد سینمایی فارابی در سال ۱۳۶۲ آرشیوی برای بازیگران ایجاد کرد چرا که عقیده داشت وقتی فیلمی قرار است ساخته شود نباید فقط از محدوده بازیگران داخل تهران و کسانی که دم دست و در خاطر هستند استفاده شود چرا که جوانان بسیاری مایل هستند بازیگری کنند و استعداد هم دارند اما کسی آنها را نمی شناسد.
شجاع نوری تاکید کرد: با پشت کار بسیار تهیه و تدوین این آرشیو را دنبال کرد و به سرانجام رساند؛ برای این کار به شهرستان می رفت و آدم های جوان را شناسایی و به لیست اضافه می کرد و همواره می خواست که عالم بازیگری عالمی شسته رفته باشد تا بازیگران به عنوان هنرمندان بتوانند سرجای خودشان بایستند و نقششان را ایفا کنند و به همین کلاس بازیگری را ایجاد کرد که می دانیم چه ثمرات درخشانی از این فعالیت در سینمای ایران به وجود آمد.
وی ادامه داد: خارج از نقش، هرگز اخمی از امین تارخ به یاد ندارم؛ هرگز بد کسی را نگفت و خشم بر کسی نداشت و اگر کسی به کسی ظلم یا ناروایی می کرد به شدت برمی آشفت و می گریست. او یک عاشق بود.
این هنرمند گفت: امین تارخ هر زمانی که می رفت زود بود و امروز بسیار نیز زود بود. امیدوارم این رفتنش آغاز آرامش و آسایش و خنده های مفرط او باشد.
رضا کیانیان: امین وقت این نبود، بروی
رضا کیانیان که به عنوان سخنران در این مراسم حاضر بود پشت تریبون رفت و با ناراحتی رو به تابوت امین تارخ با گریه گفت: امین وقت این نبود بری.
وی که از شدت گریه نمی‌توانست صحبت کند تنها به این جمله بسنده کرد: همه عزادار هستند، من چه بگویم؟
فاطمه معتمدآریا: تارخ رانت‌خوار نبود
فاطمه معتمدآریا هم در این مراسم گفت: حال هیچکس خوب نیست، حال ما هم خیلی خراب است از این روزگار. امین دوستدار جوانان بود، رفیقی بی‌نظیر بود که همانندش نخواهد آمد، همسر و پدری دوست‌داشتنی و خردمند و بخشنده بود.
وی افزود: او نه رانت‌خوار بود نه میلیاردها ذخیره داشت. ما به این هراس عادت نمی‌کنیم. پیش از مرگ آرزو کرد که بادا چنین مباد.
مسعود کرامتی: امین تارخ مفید بود
مسعود کرامتی از بستگان امین تارخ هم در سخنانی گفت: تسلیت می‌گویم به همه ایران. امین تارخ رفت، رفیقم، دوستم، همکارم، خانواده و برادرم از جوانی تا الان رفت. همه روزهای با هم بودن برایم خاطره شده است.
وی افزود: در یک جمله می‌گویم که امین آدم به دردبخوری بود؛ مفید و سودمند. تأثیرگذارترین آدم در تأسیس انجمن بازیگران سینما بود. راه‌اندازی آرشیو هنرمندان و راه‌اندازی آموزشگاه بازیگری از دیگر کارهای تأثیرگذار وی بود و بسیاری از بازیگران سینمای ایران پرورش یافته او هستند.
کرامتی ادامه داد: عادت کرده‌ایم که مدام حسرت از دست‌دادن‌های مختلف را داشته باشیم و امیدوارم صبور باشیم. از این به بعد هم باید حسرت رفتن امین تارخ را بخوریم.
شبنم مقدمی: بوعلی عرض زندگی را بیش از طول زندگی می‌پسندید
شبنم مقدمی دیگر سخنران آیین بدرقه امین تارخ، گفت: به همه تسلیت می‌گویم. همیشه و از وقتی که زیر نظر استاد تارخ مشغول آموزش شدم، به ایشان می‌گفتم آقا معلم. آقا معلم خیلی زود رفتید.
وی ادامه داد: یاد گفت‌وگویی افتادم که با هم داشتیم، بوعلی سینا می‌گفت: «بوعلی عرض زندگی را بیش از طول زندگی می‌پسندید.» ما از شما آموختیم که علاوه بر بازیگر به عنوان یک انسان چگونه باشیم و کجای زندگی بایستیم. شما چهره‌های مهمی را به سینمای ایران معرفی کردید.
مقدمی در پایان خطاب به پیکر امین تارخ گفت: به خدا می‌سپارمتان، ولی با شما وداع نمی‌کنم. برای آرامش روح آقا معلم من یک دقیقه سکوت کنید.
محمدمهدی عسگرپور: این رفتن و وداع غیرقابل باور بود
محمدمهدی عسگرپور مدیرعامل خانه هنرمندان ایران و رئیس هیأت مدیره خانه سینما هم در سخنانی گفت: آقای تارخ فرد بسیار محبوبی بودند. واقعیت این است که این رفتن و وداع با ایشان غیرقابل باور بود. این افتخار را داشتم که در حوزه مسائل صنفی با هم همکار بودیم و همیشه پشت و پناه بود.
وی ادامه داد: در حوزه سریال‌سازی هم با ایشان تجربه داشتم و می‌دیدم که چگونه با نسل جوان ارتباط می‌گرفت و حمایت می‌کرد. در کارگاه بازیگری نیز به عنوان مدرس در خدمت ایشان بودم و آنجا متوجه شدم که ایشان نمادی از محبت، آموزش، حمایت، عشق، دوست‌داشتن و بسیاری از ویژگی‌های بزرگ بود.
عبدالجبار کاکایی: وقتی کلمات خود را از زبان امین تارخ شنیدم دگرگون شدم
عبدالجبار کاکایی شاعر و ترانه‌سرا هم در ادامه این مراسم گفت: در کنار هم قرار دادن کلمات در شعر موسیقی‌ای دارد که غیر از سراینده کسی آن را درک نمی‌کند. وقتی کلمات خود را از زبان امین تارخ شنیدم دگرگون شدم.
این شاعر در ادامه شعری را برای زنده‌یاد امین تارخ خواند.
امیر آقایی: برای سلامتی آتیلا پسیانی دعا کنیم
سخنران بعدی امیر آقایی بازیگر سینما و تلویزیون بود که گفت: به واقع آقای تارخ حق بزرگی بر گردن بازیگری سینمای مملکت دارد. به نیابت از آتیلا پسیانی که در بستر بیماری است، متنی را قرائت می‌کنم.
آقایی پس از قرائت این متن از حاضران درخواست کرد تا برای سلامتی آتیلا پسیانی دعا کنیم.
رضا کیانیان: بازیگرها هزاران بار می‌میرند
در ادامه این مراسم رضا کیانیان بار دیگر روی صحنه رفت و گفت: بازیگرها هزاران بار می‌میرند و از مرگ نمی‌ترسند ولی دوست داریم زندگی خوب باشد.
وی با اشاره به اینکه این همه و دروغ و افترا که به ما بازیگران زده می‌شود برای چیست؟ افزود: ما این همه کار برای دل مردم انجام دادیم. بازیگران با مردم و کنار مردم هستند. امین تارخ هیچ‌گاه منتی بر دیگری نگذاشت، منتی برای تمام کارهایی که برای مردم کرد نگذاشت.
نیما تارخ: پدرم برای من فقط پدری نکرد، معلمی کرد
نیما تارخ فرزند امین تارخ سخنران بعدی مراسم بود که با بیان اینکه امروز روز سختی است و فکر نمی‌کردم چنین روزی برسد، گفت: هیچ کسی را نمی‌شناختم که به اندازه او انسان را بشناسد و امید داشته باشد. خیلی دلم می‌خواست به این زودی نمی‌رفت و می‌بود تا روزهای بهتری را می‌دید.
وی افزود: پدرم برای من فقط پدری نکرد، معلمی کرد و خود را میان ما شاگردانش تکثیر کرد. همیشه هست.
مراسم تشییع پیکر امین تارخ با اقامه نماز میت بر پیکر این هنرمند به پایان رسید.
به گزارش ایرنا، امین تارخ پس از چند روز بستری بودن در بیمارستان به علت سکته قبلی روز دوم مهرماه در بیمارستان از دنیا رفت.
تارخ ۲۰ مرداد ۱۳۳۲ در شیراز متولد شد. او در سال ۱۳۵۶ از دانشکده هنرهای نمایشی دانشگاه تهران فارغ‌التحصیل شد و تحصیلات تکمیلی خود را در سال ۱۳۶۳ با کسب مدرک فوق لیسانس در رشته مدیریت فرهنگی به پایان برد.
وی به عنوان هنرپیشه و عضو هیات داوری در جشنواره‌های ملی بیشمار و همین‌طور به عنوان عضو هیئت مدیره خانه سینما حضوری فعال داشته است. تارخ همچنین به عنوان میهمان به جشنواره‌های مسکو، ژاپن و آلمان دعوت شد.
نقش‌آفرینی او در آثار سینمایی مرگ یزدگرد، پرنده کوچک خوشبختی، دلشدگان، سارا و پابرهنه در بهشت همچنین سریال‌هایی تلویزیونی سربداران، بوعلی سینا، معصومیت از دست رفته، اغما و جراحت او را به یکی از هنرمندان محبوب بسیاری از علاقه‌مندان به هنر هفتم تبدیل کرده است.